قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۰۵/۲۹
–
۸۰۳ بازدید
یکی از ایراداتی که بر حضرت علی(ع) می گیرند این است که می گویند هر کس مخالف اسلام بود با شمشیر آنها را می کشت و یا اینکه از اسلام پیروی کنند.آیا درست است ؟
خیر، این ایراد نادرست و خلاف واقع است و اسناد و مدارک مسلم تاریخی غیر از آن را بیان می کنند. پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم)، علیّ(علیه السلام)، مسلمین و مؤمنین به حکم عقل و وحی مأمور بوده و هستیم که در مقابل شرک و کفر و نفاق با سلاح نرم و سرد یعنی علم و ایمان و قوه قهریه و … بایستیم و برخورد کنیم. شرک و کفر به خدا توجیه ناپذیر و بی دلیل است، یعنی هیچ دلیل منطقی و عقلی و شرعی ندارد.
افراد و جوامع مشرک و کافر بعد از دعوت نرم و علمی به اسلام و بیان علوم، معارف و حقایق آن و اتمام حجت بر آنها، اگر باز عمدا و از روی هوا و هوس بر کفر و شرک باقی بودند لازم است که با قوه قهریه برخورد شود تا مظهر شرک و کفر از بین برود و ندای توحید و وحدانیت در همه جا باشد.
و پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) و علیّ (علیه السلام)، افراد و جوامعی را که با علم و منطق مسلمان کردند به مراتب بیشتر از آنی است که با قوه قهریه صورت گرفت.
قرآن بیان مى کند که اسلام منطبق بر فطرت انسانى است. فـطـرت انـسـانـى گـواه صادق توحید است که اساس تعالیم اسلام است و مبناى قوانین فردى و اجتماعى. بـنـابـر ایـن دفـاع از ایـن اصـل و نـشـر و گـسـترش آن میان مردم و حفظ انسان و اجتماع حق مشروعى است براى انسان که استیفاى آن به هر وسیله ممکن واجب است. البته اسلام دین اعتدال و عقلانیت است و در این مسیر نیز ابتدا دست به دعوت مى زند و سفارش به صبرمى کند و پس از آن دفـاع را لازم مـى شمارد و سپس جنگ را مشروع مى داند زیرا که این جنگ در حقیقت دفاع از حق انسانیت است .
تـاریـخ گـواه آن اسـت کـه در صدر اسلام هیچ گاه جنگى آغاز نشد مگر آنکه حجت و دعوت به نـیـکوترین شکل تمام شد، چنانچه قرآن کریم مى فرماید: «ادع الى سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الـحـسنه و جادلهم بالتى هى احسن»، ( نحل – 125 ). و نیز مى فرماید: «لیهلک من هلک عن بینه و یحیى من حىّ عن بینه»، (انفال – 42).
از بـررسـی جنگهای اسلامی به خوبی آشکار می شود که قسمتی از این جنگها جنبه دفاعی داشته مـانند جنگ احد، احزاب، حنین، موته و تبوک در زمان پیامبر اسلام (ص)، و قسمت دیگری که جـنـبـه جهاد ابتدایی داشته است برای کشورگشایی و اجبار افراد به آیین اسلام نبوده بلکه برای واژگـون کـردن نـظـامات غلط و ظالمانه و اجازه یافتن مردم برای مطالعه آزاد درباره مذهب و شیوه های زندگی اجتماعی بوده است. در تاریخ اسلام کرارا دیده می شود هنگامی که مسلمانان شهرها را فتح می کردند به پیروان مذاهب دیگر همانند مسلمانها آزادی می دادند.
جهت اطلاع بیشتر ر. ک:
– تفسیر نمونه ج 2 ص 282، مکارم شیرازی – ناصر و دیگران .
– سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت.
– همو، فروغ ولایت.
– پیشوائی، مهدی، سیره پیشوایان.
– عسگری، سید مرتضی، نقش ائمه در احیاء دین.
– رسولی محلاتی، سید هاشم، زندگانی امیر المؤمنین(ع).
– قربانی لاهیجی، زین العابدین، تفسیر جامع آیات الاحکام، ج5 و 6(بحث جهاد).
افراد و جوامع مشرک و کافر بعد از دعوت نرم و علمی به اسلام و بیان علوم، معارف و حقایق آن و اتمام حجت بر آنها، اگر باز عمدا و از روی هوا و هوس بر کفر و شرک باقی بودند لازم است که با قوه قهریه برخورد شود تا مظهر شرک و کفر از بین برود و ندای توحید و وحدانیت در همه جا باشد.
و پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) و علیّ (علیه السلام)، افراد و جوامعی را که با علم و منطق مسلمان کردند به مراتب بیشتر از آنی است که با قوه قهریه صورت گرفت.
قرآن بیان مى کند که اسلام منطبق بر فطرت انسانى است. فـطـرت انـسـانـى گـواه صادق توحید است که اساس تعالیم اسلام است و مبناى قوانین فردى و اجتماعى. بـنـابـر ایـن دفـاع از ایـن اصـل و نـشـر و گـسـترش آن میان مردم و حفظ انسان و اجتماع حق مشروعى است براى انسان که استیفاى آن به هر وسیله ممکن واجب است. البته اسلام دین اعتدال و عقلانیت است و در این مسیر نیز ابتدا دست به دعوت مى زند و سفارش به صبرمى کند و پس از آن دفـاع را لازم مـى شمارد و سپس جنگ را مشروع مى داند زیرا که این جنگ در حقیقت دفاع از حق انسانیت است .
تـاریـخ گـواه آن اسـت کـه در صدر اسلام هیچ گاه جنگى آغاز نشد مگر آنکه حجت و دعوت به نـیـکوترین شکل تمام شد، چنانچه قرآن کریم مى فرماید: «ادع الى سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الـحـسنه و جادلهم بالتى هى احسن»، ( نحل – 125 ). و نیز مى فرماید: «لیهلک من هلک عن بینه و یحیى من حىّ عن بینه»، (انفال – 42).
از بـررسـی جنگهای اسلامی به خوبی آشکار می شود که قسمتی از این جنگها جنبه دفاعی داشته مـانند جنگ احد، احزاب، حنین، موته و تبوک در زمان پیامبر اسلام (ص)، و قسمت دیگری که جـنـبـه جهاد ابتدایی داشته است برای کشورگشایی و اجبار افراد به آیین اسلام نبوده بلکه برای واژگـون کـردن نـظـامات غلط و ظالمانه و اجازه یافتن مردم برای مطالعه آزاد درباره مذهب و شیوه های زندگی اجتماعی بوده است. در تاریخ اسلام کرارا دیده می شود هنگامی که مسلمانان شهرها را فتح می کردند به پیروان مذاهب دیگر همانند مسلمانها آزادی می دادند.
جهت اطلاع بیشتر ر. ک:
– تفسیر نمونه ج 2 ص 282، مکارم شیرازی – ناصر و دیگران .
– سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت.
– همو، فروغ ولایت.
– پیشوائی، مهدی، سیره پیشوایان.
– عسگری، سید مرتضی، نقش ائمه در احیاء دین.
– رسولی محلاتی، سید هاشم، زندگانی امیر المؤمنین(ع).
– قربانی لاهیجی، زین العابدین، تفسیر جامع آیات الاحکام، ج5 و 6(بحث جهاد).