قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۷/۰۶
–
۹۶۰ بازدید
منظور از روزی به اندازه کفاف چیست؟
کفاف یعنی اندازه، روزی کفاف یعنی رزق و روزی به اندازه.
کفاف آن اندازه از امکانات زندگی است که انسان را از دیگران بی نیاز کند و او را از سوال و دریوزگی (گدائی) باز دارد. (ر. ک: مجمع البحرین، مادّه کفف)
یکی از ویژگی های افراد با ایمان و از امتیازات انسانهای با فضیلت، آراسته بودن (آراستگی) به روحیه قناعت و عزّت نفس است. افراد خود ساخته ای که هیچگاه چشم طمع به مال و منال دیگران ندوخته و برای کسب مال و مقام، شخصیت والای خویش را خرد نمی کنند.
مهمترین ویژگی انسانهای قانع، رضایت خاطر، نسبت به مقدرات عالم است. چون قناعت از مکارم اخلاق و از خصایص پیامبر(ص) است.
از امام صادق(ع) روایت شده که پیامبر اکرم(ص) در مقام دعا عرضه میداشت: « أَللّهُمَّ ارزُق مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ مَن أحَبَّ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ ألعَفافَ وَ الکَفافَ وَ ارزُق مَن أبغَضَ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ المالَ وَ الوَلَد.»
خدایا به محمد و آل محمد و دوستانش عفّت نفس، پاکدامنی و به اندازه کفایت روزی مرحمت بفرما و به دشمنان آنها مال و فرزندان فراوان بده. ( اصول کافی، ج 2 ، ص140؛ بحارالانوار، ج 79 ، ص 59)
ابراهیم نوفلى از امام سجاد علیه السّلام روایت مى کند که رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله به شترچرانى گذر کرد و کسى را فرستاد تا از او شیر بخواهد شتربان گفت: آنچه در پستان شترانست صبحانه قبیله است و آنچه در ظرفهاست شام ایشانست، رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: خدایا مال و فرزندانش را زیاد کن.
سپس به گوسفند چرانى گذر کرد و کسی فرستاد تا از او شیر بگیرد، چوپان گوسفندها را دوشید و هر چه در ظرف داشت، در ظرف پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله ریخت و گوسفندى هم براى حضرت فرستاد و عرض کرد همین اندازه نزد ما بود، اگر بیشتر هم بخواهید بشما میدهم.
رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: خدایا او را بقدر کفاف روزى ده، یکى از اصحاب عرض کرد: یا رسول اللَّه! براى کسى که ردّت کرد، دعائى فرمودى که همه ما آن را دوست داریم و براى کسى که حاجتت را روا کرد دعائى فرمودى که همه ما ناخوش داریم.
رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: آنچه کم باشد و کفایت کند، بهتر است از زیادى که دل را مشغول دارد.
(ر. ک: بحار الأنوار، ج 69، ص61؛ الکافی (ط – الإسلامیة)، ج 2، ص 140)
در مدینه مسلمان فقیری بنام ثعلبه بن حاطب انصاری زندگی میکرد. از پیامبر(ص) در خواست کرد تا دعا کنند و خداوند او را ثروتمند کند. حضرت(ص) فرمود: مال اندکی که شکرش را أدا کنی بهتر از مال زیادی است که از عهده شکرش بر نیایی!
ثعلبه گفت: اگر خدا عطا کند همه حقوق واجب آنرا خواهم داد. به دعای پیامبر(ص) ثروتش افزون شد تا جائی که برای سامان بخشیدن به امور زندگی بیرون مدینه رفت و دیگر نتوانست در نماز جمعه شرکت کند. پیامبر(ص) مأموری را برای گرفتن زکات فرستاد در جواب گفت: ما مسلمان شدیم که جزیه ندهیم. (ر. ک: تفسیر نور الثقلین، ذیل تفسیر سوره توبه)
آیات 75 و 76 سوره توبه در شأن او و انسانهایی است که روحیه حرص و طمع و تکاثر أموال مانع از پذیرش و پرداخت حقوق مالیه اسلامی والهی می شود.
حتی بعد پشیمان شد و زکات خود را نزد پیامبر(ص) آورد ولی حضرت (ص) نپذیرفت. پس یکی از اموری که در شیوه رفتاری و سبک زندگی پیامبر(ص) و ائمه (ع) وجود داشته قناعت و راضی بودن بقدر کفاف می باشد.
بار خدایا به محمد و آل محمد بقدر کفاف روزى کن .
کفاف آن اندازه از امکانات زندگی است که انسان را از دیگران بی نیاز کند و او را از سوال و دریوزگی (گدائی) باز دارد. (ر. ک: مجمع البحرین، مادّه کفف)
یکی از ویژگی های افراد با ایمان و از امتیازات انسانهای با فضیلت، آراسته بودن (آراستگی) به روحیه قناعت و عزّت نفس است. افراد خود ساخته ای که هیچگاه چشم طمع به مال و منال دیگران ندوخته و برای کسب مال و مقام، شخصیت والای خویش را خرد نمی کنند.
مهمترین ویژگی انسانهای قانع، رضایت خاطر، نسبت به مقدرات عالم است. چون قناعت از مکارم اخلاق و از خصایص پیامبر(ص) است.
از امام صادق(ع) روایت شده که پیامبر اکرم(ص) در مقام دعا عرضه میداشت: « أَللّهُمَّ ارزُق مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ مَن أحَبَّ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ ألعَفافَ وَ الکَفافَ وَ ارزُق مَن أبغَضَ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ المالَ وَ الوَلَد.»
خدایا به محمد و آل محمد و دوستانش عفّت نفس، پاکدامنی و به اندازه کفایت روزی مرحمت بفرما و به دشمنان آنها مال و فرزندان فراوان بده. ( اصول کافی، ج 2 ، ص140؛ بحارالانوار، ج 79 ، ص 59)
ابراهیم نوفلى از امام سجاد علیه السّلام روایت مى کند که رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله به شترچرانى گذر کرد و کسى را فرستاد تا از او شیر بخواهد شتربان گفت: آنچه در پستان شترانست صبحانه قبیله است و آنچه در ظرفهاست شام ایشانست، رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: خدایا مال و فرزندانش را زیاد کن.
سپس به گوسفند چرانى گذر کرد و کسی فرستاد تا از او شیر بگیرد، چوپان گوسفندها را دوشید و هر چه در ظرف داشت، در ظرف پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله ریخت و گوسفندى هم براى حضرت فرستاد و عرض کرد همین اندازه نزد ما بود، اگر بیشتر هم بخواهید بشما میدهم.
رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: خدایا او را بقدر کفاف روزى ده، یکى از اصحاب عرض کرد: یا رسول اللَّه! براى کسى که ردّت کرد، دعائى فرمودى که همه ما آن را دوست داریم و براى کسى که حاجتت را روا کرد دعائى فرمودى که همه ما ناخوش داریم.
رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: آنچه کم باشد و کفایت کند، بهتر است از زیادى که دل را مشغول دارد.
(ر. ک: بحار الأنوار، ج 69، ص61؛ الکافی (ط – الإسلامیة)، ج 2، ص 140)
در مدینه مسلمان فقیری بنام ثعلبه بن حاطب انصاری زندگی میکرد. از پیامبر(ص) در خواست کرد تا دعا کنند و خداوند او را ثروتمند کند. حضرت(ص) فرمود: مال اندکی که شکرش را أدا کنی بهتر از مال زیادی است که از عهده شکرش بر نیایی!
ثعلبه گفت: اگر خدا عطا کند همه حقوق واجب آنرا خواهم داد. به دعای پیامبر(ص) ثروتش افزون شد تا جائی که برای سامان بخشیدن به امور زندگی بیرون مدینه رفت و دیگر نتوانست در نماز جمعه شرکت کند. پیامبر(ص) مأموری را برای گرفتن زکات فرستاد در جواب گفت: ما مسلمان شدیم که جزیه ندهیم. (ر. ک: تفسیر نور الثقلین، ذیل تفسیر سوره توبه)
آیات 75 و 76 سوره توبه در شأن او و انسانهایی است که روحیه حرص و طمع و تکاثر أموال مانع از پذیرش و پرداخت حقوق مالیه اسلامی والهی می شود.
حتی بعد پشیمان شد و زکات خود را نزد پیامبر(ص) آورد ولی حضرت (ص) نپذیرفت. پس یکی از اموری که در شیوه رفتاری و سبک زندگی پیامبر(ص) و ائمه (ع) وجود داشته قناعت و راضی بودن بقدر کفاف می باشد.
بار خدایا به محمد و آل محمد بقدر کفاف روزى کن .