قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۷/۰۳
–
۸۲ بازدید
در حدیث است که با مومنین به ایثار رفتار کن و با سایر مردم به انصاف.
منظور از مومنین چه کسانی اند؟مذهبی های شیعه یا همه ی مسلمانان یا فقط شیعیان؟ منظور از مردم چه؟
پرسشگر گرامی با سلام و ادب و سپاس از ارتباط با این مرکز
1. منظور از مومن در این روایت معنای خاص آن یعنی شیعه دوازده امامی است و منظور از مردم غیر انها است .
2. مصداق مومن کامل و تمام عیار در این روایت شیعه دوازده امامی است که ایمان و اعتقاد به امامت دوازده معصوم از اهل بیت پیامبر اسلام علیهم السلام دارد.
3. در روایات و کلمات فقها ایمان به دو معنای عامّ و خاصّ به کار رفته است.
معنای عامّ آن عبارت است از تصدیق قلبی به تمامی آنچه پیامبر خاتم- ص- آورده است و معنای خاصّ آن علاوه بر معنای عام، اعتقاد به امامت و ولایت ائمه دوازده گانه را نیز شامل می‌شود. در این اصطلاح تمامی شیعیان معتقد دوازده امامی مؤمن محسوب می‌شوند. البته می‌توان به نوعی معنای عام و خاص را یکی دانست؛ یعنی ایمان به «آنچه پیامبر آورده» در هر زمان مصادیق خود را دارد، مثلا تا قبل از تشریع نماز و روزه، اعتقاد به آنها شرط ایمان و اسلام نبود ولی پس از تشریع آنها، اعتقاد به تشریع آنها جزء ایمان شد، و لذا پس از ابلاغ امر جانشینی علی علیه‌السلام و فرزندان معصومش از طرف خداوند و توسط پیامبر، اعتقاد به آن نیز جزء «آنچه پیامبر آورده» می‌باشد.
فقها از ایمان به معنای خاصّ در باب‌های بسیاری مانند اجتهاد و تقلید، طهارت، نماز، زکات، خمس، روزه، اعتکاف، حج، وقف، نذر، قضاء و شهادات بحث کرده‌اند.
ایمان به معنای خاصّ یکی از فرائض و واجبات، بلکه اصل و ستون آنهاست و شرط صحّت و قبولی تمامی عبادتها نیز می‌باشد. بر شرط بودن ایمان در صحّت عبادات، و بطلان عبادات فاقد ایمان ادّعای اجماع شده است. ایمان در مرجع تقلید، امام جماعت، مستحقّ زکات و خمس، قاضی، شاهد و تقسیم کننده اموال که از جانب حاکم شرع نصب شده شرط است. بسیاری از فقیهان در مؤذّن جماعت و نایب در حج نیز تصریح به شرط بودن ایمان کرده‌اند.
ویکی شیعه
1. منظور از مومن در این روایت معنای خاص آن یعنی شیعه دوازده امامی است و منظور از مردم غیر انها است .
2. مصداق مومن کامل و تمام عیار در این روایت شیعه دوازده امامی است که ایمان و اعتقاد به امامت دوازده معصوم از اهل بیت پیامبر اسلام علیهم السلام دارد.
3. در روایات و کلمات فقها ایمان به دو معنای عامّ و خاصّ به کار رفته است.
معنای عامّ آن عبارت است از تصدیق قلبی به تمامی آنچه پیامبر خاتم- ص- آورده است و معنای خاصّ آن علاوه بر معنای عام، اعتقاد به امامت و ولایت ائمه دوازده گانه را نیز شامل می‌شود. در این اصطلاح تمامی شیعیان معتقد دوازده امامی مؤمن محسوب می‌شوند. البته می‌توان به نوعی معنای عام و خاص را یکی دانست؛ یعنی ایمان به «آنچه پیامبر آورده» در هر زمان مصادیق خود را دارد، مثلا تا قبل از تشریع نماز و روزه، اعتقاد به آنها شرط ایمان و اسلام نبود ولی پس از تشریع آنها، اعتقاد به تشریع آنها جزء ایمان شد، و لذا پس از ابلاغ امر جانشینی علی علیه‌السلام و فرزندان معصومش از طرف خداوند و توسط پیامبر، اعتقاد به آن نیز جزء «آنچه پیامبر آورده» می‌باشد.
فقها از ایمان به معنای خاصّ در باب‌های بسیاری مانند اجتهاد و تقلید، طهارت، نماز، زکات، خمس، روزه، اعتکاف، حج، وقف، نذر، قضاء و شهادات بحث کرده‌اند.
ایمان به معنای خاصّ یکی از فرائض و واجبات، بلکه اصل و ستون آنهاست و شرط صحّت و قبولی تمامی عبادتها نیز می‌باشد. بر شرط بودن ایمان در صحّت عبادات، و بطلان عبادات فاقد ایمان ادّعای اجماع شده است. ایمان در مرجع تقلید، امام جماعت، مستحقّ زکات و خمس، قاضی، شاهد و تقسیم کننده اموال که از جانب حاکم شرع نصب شده شرط است. بسیاری از فقیهان در مؤذّن جماعت و نایب در حج نیز تصریح به شرط بودن ایمان کرده‌اند.
ویکی شیعه