در روایتی به طولانی شدن عمرها در عصر ظهور اشاره شده است: امام صادق علیه السلام فرمود: ان قائمنا اذا قام اشرقت الارض بنورها (بنور ربها خ ل) و استغنی العباد عن ضوء الشمس و ذهبت الظلمه، و یعمر الرجل فی ملکه حتی یولد له الف ولد ذکر، لا یولد فیهم انثی، و تظهر الارض من کنوزها حتی یراها الناس علی وجهها، و یطلب الرجل منکم من یصله بماله، و یاخذ منه زکاته فلا یجد احدا یقبل منه ذلک، استغنی الناس بما رزقهم الله من فضله: چون قائم ما بپا خیزد، زمین (از نور پروردگارش) می درخشد و بندگان از نور خورشید بی نیاز می شوند. ظلمت از میان می رود. مرد در دوران حکومت او از چنان عمر طولانی برخوردار می شود که دارای هزار فرزند پسر خواهد شد که در میان آنها دختر متولد نمی شود. زمین گنجهای خود را آشکار می سازد، به گونه ای که بر سطح آن دیده می شود. چون فردی از شما برای ادای زکات خود در صدد یافتن شخصی (نیازمند) بر می آید، کسی را نمی یابد که آن را بپذیرد. مردم با فضل و روزی خداوند بی نیاز شده اند. ( اعلام الوری با علام الهدی، ص 465) البته این روایت فقط ، در همین منبع آمده و در هیچ یک ار منابع اصلی ذکر نشده و به همین جهت اعتبار بالایی ندارد. شاید علت آن هم رعایت مسائل بهداشتی و افزایش تندرستی انسان ها و رفع بیماری ها باشد.
یکی از مشکلات جامعه، پیش از ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) کاهش بهداشت و درمان است که در نتیجه گسترش بیماری هایی واگیر و مرگ های ناگهانی را در سراسر جهان در پی دارد. گسترش بیماری هایی مانند جذام، طاعون، فلج، کوری، سکته و صدها بیماری خطرناک دیگر آن چنان زندگانی مردم را مورد تهدید قرار می دهد که گویی همگان به انتظار مرگ حتمی خود نشسته اند و هرگز امیدی به زندگی ندارند. شب که به بستر می روند، امید زنده ماندن تا صبح و برخاستن از خواب در آنان نیست و آن گاه که از خانه بیرون می روند، امیدی به بازگشت خود ندارند. این اوضاع دلخراش و دردناک، در اثر آلودگی محیط زیست و در نتیجه به کارگیری سلاح های شیمیایی، اتمی و میکروبی پدید می آید یا افزایش اجساد کشتگان و دفن نشدن آنان و متعفن شدنشان، عامل آن بیماری ها می شود و یا بر اثر دیگر بیماری های روانی و روحی است که از ناامنی و از دست دادن عزیران پدید می آید و شاید نیز معلول همه اینها و چیزهایی است که ما از آن آگاهی نداریم.حکومت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در آن شرایط، نور امیدی در دل انسان های بلازده و دردمند آن عصر، برای نابودی آن وضعیت و به ارمغان آوردن تندرستی برای جامعه ی بشری است و این درست همان چیزی است که حکومت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در آن زمینه انجام می دهد.
شکوفایی شگفت انگیز دانش ها، به ویژه علم بهداشت و درمان در عصر حکومت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و بهره گیری از آن برای گسترش بهداشت در جامعه و فرو نشستن شعله های جنگ و پیدایش آرامش روانی و تأمین بهداشت روحی با اصلاح شدن انسان ها و نیز گسترش کشاورزی و دامداری و تأمین تغذیه در حد مطلوب، از جمله عواملی است که بهداشت را در روزگار امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به حد بالا و ایده آل خود می رساند و چنان می شود که وضعیت جسمی مردم دگرگون می گردد و عمر آنان طولانی می شود؛ به گونه ای که گاهی یک شخص هزار فرزند، نوه و… خود را می بیند و آن گاه چشم از جهان فرو می بندد.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: « هنگامی که عیسی (علیه السلام) از آسمان فرود آمد و دجال را کشت و شب، هنگامی که در صبح آن، خورشید از مغرب طلوع کند ( نه از سوی مشرق ) تاچهل سال زندگی پربار و آسوده ای خواهید داشت و در این مدت نه کسی می میرد و نه بیمار می شود ». عن النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) : « إذا نزل عیسی بن مریم و قتل الدجال تمتعوا، تحیلوا لیله طلوع الشمس من مغربها، وحتی تمنعوا بعد خروج الدجاتل أربعین سنه، لا یموت أحد و لا یمرض ». ابن طاووس، ملاحم، ص97.
شاید منظور از این سخن، آن باشد که مرگ ها و بیماری هایی که یپش از ظهور حضرت، گسترش یافته، در دوران حضرت به اندازه ای اندک و ناچیز است که می توان آن را در حکم عدم دانست و شاید معنای ظاهری مراد باشد؛ یعنی در این مدت مرگ و بیماری وجود نداشته باشد و آن به دلیل مقدم مبارک حضرت بقیة الله الاعظم است.
امیر مؤمنان (علیه السلام) می فرماید: « در حکومت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)… عمرها طولانی می شود ». عن علی (علیه السلام) :« فیبعث المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) إلی أمرائه بسائر الأمصار و. … تطول الأعمار ». عقد الدرر، ص 159؛ القول المختصر، ص 20.
مفضل بن عمر می گوید: امام صادق (علیه السلام) فرمود: « هنگامی که قائم ما قیام کند… مردم در سایه ی فرمانروایی او، عمری دراز خواهند داشت؛ به گونه ای که برای هر شخص هزار فرزند متولد می شود ». عن المفضل بن عمر، قال: سمعت أبا عبدالله (علیه السلام) یقول :« إن قائمنا إذا قام… و یعمر الرجل فی ملکه حتی یولد له ألف ذکر، لا تولد فیهم انثی ». مفید، ارشاد، ص 363؛ المستجاد، ص 509؛ بحار الانوار، ج52، ص 337؛ وافی، ج2، ص 113.
امام سجاد (علیه السلام) در این باره می فرماید: « هنگامی که قائم ما قیام کند، خداوند عزوجل بیمار و بلا را از شیعیان ما درو می سازد و قلب های شان را همانند آهن های محکم قرار می دهد و توان و نیروی هر یک از آنان را برابر نیروی چهل مرد می گرداند و آنان فرمانروایان روی زمین و بزرگان آن می شوند ». عن علی بن الحسین (علیه السلام) : « إذا قام قائمنا، أذهب الله عزوجل عن شیعیتنا العاهة و جعل قلوبهم کزبر الحدید، و جعل قوه الرجل منهم قوه أربعین رجلاً و یکونون حکام الأرض و سنامها ». نعمانی، غیبه، ص 317؛ صدوق، خصال، ج2، ص 541؛ روضة الوعظین، ج2، ص 295؛ صراط المستقیم، ج2، ص 261؛ بحار الانوار، ج52، ص 317.
امام باقر (علیه السلام) درباره ی بهداشت محیط زیست در حکومت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می فرماید: « هنگامی که قائم ما قیام کند… چاه های فاضلاب و ناودان هایی که در مسیر راه هاست، از بین می برد ». عن أبی جعفر (علیه السلام) « إذا قام القائم… و أبطل الکنف و المیازیب إلی الطرقات:. من لا یحضره الفقیه، ج1، ص 234؛ مفید، ارشاد، ص 365؛ طوسی، غیبه، ص 283؛
حفظ بهداشت شهرها و محیط جامعه، از وظایف حکومت هاست. بنابراین، باید از هر عاملی که سبب به خطر افتادن بهداشت محیط زیست می شود، جلوگیری کرد. ریختن فاضلاب خانه ها در کوچه ها و احداث چاه های توالت و دستشویی در بیرون از خانه ها- چنان چه در برخی از شهرها و روستاها مرسوم است- سبب نابودی بهداشت محیط زیست می شود. از این رو، می بینیم که یکی از کارهای حکومت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) جلوگیری از این گونه تخلفات بهداشتی می باشد.

چون در روزگار حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بهداشت در حد مطلوب آن وجود دارد، بیماری ها کاهش یافته، تعداد اندکی از افراد به بیماری های گوناگون دچار می شوند؛ ولی دانش پزشکی نیز در آن عصر در اوج پیشرفت خود می باشد و بیماران گوناگون در کوتاه ترین مدت معالجه می شوند. افزون بر این که حضرت با یاری الهی بیماران غیر قابل درمان را نیز خود بهبودمی بخشد و می توان گفت: در حکومت حضرت بیماری یافت نمی شود.
امام حسین (علیه السلام) درباره ی حکومت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می فرماید: « هیچ نابینا، زمین گیر و دردمندی بر روی زمین نمی ماند، مگر آن که خداوند درد او را برطرف می سازد ». عن الحسین بن علی (علیه السلام) :« … لا یبقی علی وجه الأرض أعمی، ولا مقعد، و لا مبتلی إلا کشف الله عنه بلاءه بنا أهل البیت »:. الجرائح و الخرائج، ج2، ص 489؛ بحار الانوار، ج53، ص 62
امیر مؤمنان (علیه السلام) می فرماید: « … آن گاه قائم ما که پنهان و مخفی است، ظاهر می شود در حالی که جبرئیل پیشاپیش او و کتاب خدا در پیش روی اوست. آن حضرت بیماران پیسی و خوره را شفا می بخشد ». عن أمیر المؤمنین (علیه السلام) :« فیظهر قائمنا المتغیب، فیقدمه الروح الأمین… و یبری الأکمه و الأبرص ». دوجه الأنوار، ص 133؛ الشیعة و الرجعه، ج1، ص 171.
از این روایت استفاده می شود که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خود در درمان بیماری های غیر قابل درمان، نقش اساسی دارد.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: « هنگامی که حضرت قائم قیام کند، خداوند بیماری ها را از مؤمنان دور می سازد و تندرستی را به آنان باز می گرداند ». عن أبی عبدالله (علیه السلام) أنه قال: « إذا قام القائم أذهب الله عن کل مرمن العاهه، ورد إلیه قوته ». نعمانی، غیبه، ص 317؛ بحار الأنوار، ج52، ص 364؛ اثبات الهداة، ج3، ص 493.
امام باقر (علیه السلام) در این باره می فرماید: « هر کس قائم اهل بیت مرا درک کرد، اگر به بیماری دچار باشد، شفا می یابد و چنان که دچار ناتوانی باشد، توانا و نیرومند می گردد ». عن أبی جعفر (علیه السلام) « من أدرک قائم أهل بیتی من ذی عاهه بری و من ذی ضعف قوی ». نعمانی، غیبة، ص 317؛ صدوق، خصال، ج2، ص 541
در کتاب خصال شیخ صدوق آمده است: « روزگار حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بیماری برطرف می شود و آنان ( مؤمنان ) مانند پاره های آهن می گردند ». فی الخصال: « ذهب العاهة و هم کزبر الحدید ». صدوق، خصال، ص 507.

در پایان گفتنی است انسان همیشه قادر به گناه کردن است ؛ اما در عصر ظهور به جهت تربیت و کمال اخلاقی و فکری بشر ، زمینه ها و اراده گناه کم می شود ؛ نه اینکه از بین برود!