رمضان يعني چه؟

رمضان، كلمه‌اي است عربي از ماده « رَمْض» به معناي سوزاندن.[1] رمضان به شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل (شن) هم معنا شده است.[2] امّا در اصطلاح مسلمين « رمضان» ، نام ماه نهم از ماههاي هجري قمري مي‌باشد. اين ماه را هر ساله، مسلمانان به دستور خداوند روزه مي گيرند، و رسول گرامي اسلام فرموده اند: « ماه رمضان را رمضان ناميد، براي اين كه در اين ماه گناهان انسان سوزانده مي‌شود.»[3] در كلامي ديگر مي‌فرمايند: « رمضان اسمي از اسماي خداوند است.»[4] امام صادق ـ عليه السلام ـ مي‌فرمايند: « رمضان ماه خوبي است اين ماه در زمان رسول الله ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ ماه پر بركت ناميده شد.»[5] در فرهنگ اسلام رمضان جايگاه خاصي دارد، معصومين ـ عليهم السلام ـ و بزرگان دين و تمام مسلمانان اهميت خاصي براي آن قايل هستند. اين ماه ماه رحمت، بركت، مغفرت و ماه ميهماني خداوند است.[6]رمضان ماه نزول قرآن بر رسول سعادت و گل سرسبد انسانيت، حضرت محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مي‌باشد.[7] رمضان ماه بهار قرآن و كلام دلنواز الهي است. چنانچه امام باقر ـ عليه السلام ـ مي‌فرمايند: « براي هر چيزي بهاري است و بهار قرآن ماه رمضان است.»[8]رمضان، ماه پذيرش توبه‌ها و ماه بخشش گناهان است. هر ساله با فرا رسيدن اين ماه، خورشيد فروزان اميد و آرزو بر دل تاريك و شب گونة گناهكاران مي‌تابد و به آنان نويد عفو مي‌دهد و آنها را به ميهماني و آشتي با خدا فرا مي‌خواند. پيامبر گرامي اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مي‌فرمايند: « ماه رمضان، مثل ماههاي ديگرنيست، بلكه ماهي است كه وقتي مي‌آيد، بركت و رحمت را به همراه دارد و آنگاه كه مي‌رود، آمرزش گناهان را بدنبال دارد.[9]

معرفي منبع جهت مطالعه بيشتر:
ـ تفسير نور، ج1، ص 370 الي 372.
 
پي نوشت ها:
[1] . تفسير نور، ج 1، ص 370.
[2] . مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، ج 55، ص 341.
[3] . ميزان الحكمه، ج 4، ص 176.
[4] . حر عاملي، وسايل الشيعه، ج 7، ص 232.
[5] . همان، ص 259.
[6] . امالي صدوق، ص 93، خطبة شعبانيه.
[7] . بقره/ 185.
[8] . وسايل الشيعه، ج7، ص 218.
[9] . امالي صدوق، ص 55.