این قبیل از سفارشهای ائمه اطهار(ع)، به معنای حرمت ازدواج با این افراد نیست، پس میتوان با آنان ازدواج کرد؛ زیرا این توصیهها با توجه به واقعیتهای جامعه که در نظر امام معصوم(ع) بوده است، فقط شامل مردمی میشود که مورد خطاب بودهاند و عمومیت ندارند.
در برخی از این روایات، علتهایی ذکر شده است که از باب «العلة تعمم و تخصص»؛ میتوان چنین نتیجه گرفت که: هر گاه این علت، در مردم هر عصر و شهری وجود داشته باشد، همان حکم هم جاری است، به عنوان مثال: اگر زنان؛ در منطقهای، نجابت نداشته باشند، روایت منع از ازدواج، شامل آنان میشود، و اگر مردم منطقهای که در روایت از آنان به غیر نجیب یاد شده، امروز دارای دختران و زنان نجیب و پاکدامن باشند، قطعاً؛ روایت منع از ازدواج شامل آنان نمیشود.
در منابع اهل سنت نیز چنین مواردی وجود دارد، و مختص به منابع حدیثی شیعه نیست.
در برخی از این روایات، علتهایی ذکر شده است که از باب «العلة تعمم و تخصص»؛ میتوان چنین نتیجه گرفت که: هر گاه این علت، در مردم هر عصر و شهری وجود داشته باشد، همان حکم هم جاری است، به عنوان مثال: اگر زنان؛ در منطقهای، نجابت نداشته باشند، روایت منع از ازدواج، شامل آنان میشود، و اگر مردم منطقهای که در روایت از آنان به غیر نجیب یاد شده، امروز دارای دختران و زنان نجیب و پاکدامن باشند، قطعاً؛ روایت منع از ازدواج شامل آنان نمیشود.
در منابع اهل سنت نیز چنین مواردی وجود دارد، و مختص به منابع حدیثی شیعه نیست.