صاحب وسائل الشیعه شیخ حر عاملی بعد از نقل این خبر می گوید: به قرینه ذکر امتلاء که به معنای پر شدن است مقصود از این روایت افراط در خواندن شعر و سرودن آن است « أَقُولُ: هَذَا إِنَّمَا یَدُلُّ عَلَى کَرَاهِیَةِ الْإِفْرَاطِ فِی إِنْشَادِ الشِّعْرِ وَ الْإِکْثَارِ مِنْهُ بِقَرِینَةِ ذِکْرِ الِامْتِلَاءِ وَ غَیْرِ ذَلِکَ». سید مرتضی نیز در المجازات النبویه می گوید مقصود از این روایت این است که غالب بر فکر و حفظ کسی شعر باشد به گونه ای که مانع وی از حفظ قرآن و علوم دین باشد و تمامی فکر و ذکر او شعر باشد همانند ظرفی که از مایعی پر است و جایی برای چیز دیگر در آن نیست .(المجازات النبویة، ص: 115).به جز احتمال پیش گفته این احتمال نیز در روایت می تواند مطرح باشد که مقصود پیامبر (ص) اشعار باطلی است که در جاهلیت و در اسلام مرسوم بوده و سروده اغلب شعرای آن زمان اشعار بی محتوا و یا با محتوای باطل بوده است که پیامبر از این گونه اشعار نهی کرده اند و نه اشعار صحیح و حکمت آمیز که در مورد آن از پیامبر روایت شده که برخی از شعرها حکمت است و برخی از بیان ها سحر است إِنَّ مِنَ الشِّعْرِ لَحِکْمَةً وَ إِنَّ مِنَ الْبَیَانِ لَسِحْراً (من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص: 379) بکار رفتن مِن تبعیضیه در کلام پیامبر نیز موید همین مطلب است که می فرماید برخی از شعرها حکمت است یعنی اشعار باطل و بیهوده هم داریم .