در این جلسه، رئیس مجلس گفت: «برای پرهیز از تخلفات و اشتباهات گذشته و شرایطی که اقتصادمان را شرطی کرده بودند باید از تکرار مجدد آنها جلوگیری کنیم».
این سخن، از جنس فرافکنی و سرپوش گذاشتن بر ناتوانیهاست. تمام کسانی که امروز تلاش میکنند ناکارآمدی خود در مدیریت کشور و ناتوانی خود در مقابله با گرانیها را به گردن گذشتگان بگذارند، همانهائی هستند که قبل از انتخابات ریاست جمهوری 1400 با صراحت به مردم وعده حل مشکلات اقتصادی را در چند روز بعد از به قدرت رسیدن خود میدادند.
اکنون با گذشت 9 ماه از تحویل دولت و 8 ماه از استقرار دولت جدید، این قبیل سخن گفتن و گناه مشکلات را به گردن قبلیها انداختن، نه با شعارهای قبل از انتخابات 1400 خود حضرات تناسبی دارد و نه با آنچه مردم از واقعیتهای موجود میدانند منطبق است.
شما اگر هنری داشتید، لااقل مانع بالا رفتن قیمتها میشدید، کاهش قیمت و ارزانی پیشکش! وضعیت گرانیها و فشار زندگی بر مردم اکنون بگونهایست که حتی همان مردمی که در روزهای قبل از انتخابات 1400 منتظر پایان یافتن دولت حسن روحانی بودند، حالا میگویند صد رحمت به روحانی!
نکته بسیار مهم اینست که دولت اول روحانی توانسته بود اقتصاد را آرام کند و تورم را تکرقمی نماید ولی دولت دوم او بر اثر کارشکنیها نتوانست به آنچه در نظر داشت برسد. وعده رقبای روحانی این بود که به محض در اختیار گرفتن دولت، اقتصاد را از بحران خارج خواهند ساخت، گرانیها را مهار خواهند کرد، مذاکرات برجامی را به نتیجه موفقیتآمیز خواهند رساند و البته زندگی و مدیریت کشور را به مذاکرات گره نخواهند زد.
اینها وعدههای بسیار زیبا و دلگرمکنندهای بودند ولی افسوس که نهتنها عملی نشدند بلکه مشکلات اقتصادی بیشتر شد، گرانیها به صورت بیسابقهای افزایش یافت و مذاکرات هم به بنبست رسید. این وضعیت را در حالی شاهد هستیم که حاکمیت فعلاً کاملاً یکدست است بطوری که رئیسجمهور رئیسی در دیدار روحانیون که روز شنبه همین هفته برگزار شد گفت: «در این دولت، تمام ظرفیتهای نظام در بخشهای مختلف حاکمیتی و دولتی در کنار هم قرار گرفته و خطائی که در گذشته در جدا کردن نهادهای انقلابی از نهادهای حاکمیتی اتفاق افتاده بود اصلاح شده است.» فارغ از اینکه آن جدا کردن، چرا و با چه هدفی اتفاق افتاده بود، اکنون که این کنار هم قرار گرفتن به وجود آمده، انتظار اینست که تمام مشکلات در تمام زمینهها در اسرع وقت برطرف شوند نه اینکه هر روز بر مشکلات افزوده شود تا جائی که خود آقای رئیسجمهور از دستگاههای نظارتی بخواهد پشت پرده «گرانیهای اخیر» را پیدا کنند.
طرفه اینکه آقای رئیس مجلس در سخنان خود در جلسه هماندیشی مجلس و دولت گریزی هم به مذاکرات برجامی زده و گفته: «در دولت گذشته، در دورهای منتظر مذاکرات، احیاء برجام و اجرای آن ماندیم و وقتی هم که خروج از برجام اتفاق افتاد، ما مسائل مختلف حتی آب خوردنمان را هم به برجام گره زده بودیم».
جالب است که درست در همان روز سخنگوی شورای شهر تهران که آنهم بخشی از حاکمیت یکدست است از واقعیتی پرده برداشته که درست برخلاف ادعای رئیس مجلس، بر تأثیر تحریمها و مسائل مربوط به مذاکرات برجامی با مشکلات داخلی صحه میگذارد. وی گفته: «تقریباً تمام پلهبرقیهای تهران به خاطر تحریمها خرابند. بطور کلی میتوان گفت وضعیت پلهبرقیها به علت نبود قطعات یدکی و تحریمها دچار مشکلات زیادی شدهاند».
این واقعیتها را مردم با تمام وجود لمس میکنند. توده مردم با ترفندهائی از قبیل سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدیها توسط مسئولین و شگردهای انتخاباتی آنان آشنائی کامل دارند و میدانند که بعضی از آنان از هماکنون برای انتخابات بعدی و رسیدن به کرسی ریاست جمهوری خیز برداشتهاند و این تلاشها برای تحقق آن آرزوست. معلوم نیست .
23302