اجمالاً در برخی از روایات نحس بودن برخی از ایام برای انجام کارهایی از قبیل ازدواج و سفر آمده است.همچنین آیه 19 سوره قمر و 16 سوره فصلت روزهایی که عذاب بر قوم عاد نازل شده به عنوان روزهای نحس آمده است. ولی در این که مراد از نحس بودن روزها در این آیات و روایات چیست بحث ها و نظریات مختلفی وجود دارد.برخی معتقدند بعضی روزها واقعا نحس اند ولی نحس بودن آن با توکل بر خداوند، صدقه و توسل به خداوند و مقربان درگاه او برطرف می شود و وظیفه ما انجام این اعمال است نه رعایت سعد و نحس بودن ساعات. در برابر این نظریه برخی معتقدند سعد و نحس بودن برخی ایام واقعی نیست بلکه به جهت حوادثی است که در این روزها اتفاق افتاده و یا به جهت فال بد زدن مردم به این روزها و نحس دانستن آن از سوی مردم می باشد که ممکن است همین نحس دانستن در نفس های ضعیف مؤثر واقع شود و همین اثر نفسانی و دل چرکین شدن موجب بروز حوادثی برای انسان شود به همین جهت در روایات به جهت برطرف شدن این حالت نفسانی به ما دستور داده شده صدقه بدهیم و یا دعا بخوانیم. برخی روایات هم می تواند مؤید این نظریه باشد.
در هر صورت توکل بر خداوند، دادن صدقه، خواندن دعاهای وارده، اثر نحس بودن را برطرف می کند.
قابل ذکر این که مطالبی که در تقویم های نجومی در ارتباط با سعد و نحس بودن روزها به جهت قرآن و یا مقابله و یا حالات دیگر سیارات آمده است به جز قمر در عقرب که در روایات آمده است دلیلی بر آن نداریم. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/9881)