آیات عظام امام، وحید، نوری، خامنه ای و فاضل: اگر گرفتن روزه برای او ضرر دارد یا تحمل آن برایش زحمت و مشقت زیاد دارد، روزه بر او واجب نیست؛ ولی ترک آن به صرف برخی عذرها جایز نیست و هر زمان توانست باید قضای آن را به‌جا آورد.[ امام، استفتاآت، ج 1، روزه، س 76 و 88 ؛ خامنه اى، اجوبة‌الاستفتاآت، س 731، 732 ؛ فاضل، جامع المسائل، ج1، س 568 و دفتر نورى.]

آیت‌الله بهجت: بر پسر یا دختری که تازه بالغ شده اند و قدرت بر روزه گرفتن ندارند، روزه واجب نیست و کفاره هم ندارد، ولی قضاء دارد.[ بهجت، توضیح المسائل، م 1363.]

آیات عظام مکارم و صافی: در فرض یاد شده روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام بدهد و قضای این روزه ها هم بر او واجب نیست.[ مکام، استفتاآت، ج 2، س 439؛ صافی، 240 سوال پیرامون روزه، س 23.]

آیت‌الله تبریزی: اگر گرفتن روزه برای او ضرر دارد یا تحمل آن برایش زحمت و مشقت زیاد دارد روزه واجب نیست ولی ترک آن به صرف برخی عذرها جایز نیست و اگر تا ماه رمضان سال بعد ضعف او برطرف شد باید قضای آن را به‌جا آورد و اگر نتوانست، قضای روزه لازم نیست. و در هر صورت باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد.[ تبریزى، صراط النجاة، ج 1، س1182.]