ده سال پیش در فروردین ۹۱ روز خاصی در فوتبال ایران و برای هواداران سرخابی رقم خورد. پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا و در ورزشگاه آزادی میزبان الغرافه قطر بود. دیداری که به خودی خود شاید نکته خاصی نداشته باشد ولی وقتی خاص میشود که بدانیم یک چهره ویژه در ترکیب حریف زردپوش نماینده ایران بازی میکرد. فرهاد مجیدی، کاپیتان سابق و محبوب استقلال که در تصمیمی عجیب و غیر منتظره که هنوز هم از دلیل اصلی ان پرده برنداشته است تصمیم گرفت تیمِ پرویز مظلومی را رها کرده و به قطر برود تا برای الغرافه بازی کند و دست بر قضا گذرش در لیگ قهرمانان آسیا به پرسپولیس افتاد.
فرهاد مجیدی شاید تا پیش از آن بازی هم منفورترین چهره آبی نزد هواداران رقیب سنتی بود. او با گلزنی در بازیهای پیاپی مقابل پرسپولیس محبوبیتی فزاینده در بین استقلالیها پیدا کرده و به همان میزان منفور اردوگاه رقیب شده بود و ظاهراً هم برای آن دیدار خاص برنامه ویژهای داشت و قصد داشت با باز کردن دروازه پرسپولیس در لباس تیمی جدید بار دیگر سکوت را در بین هواداران این تیم حکمفرما کند ولی مدافعان قرمزپوش اینبار دیگر مغلوب او نشده و اجازه نفوذ و خودنمایی چندانی به این بازیکن ندادند.
فرهاد که آمده بود کار خاصی کند تا ماندگار شود، وقتی دید در گلزنی ناکام است به فوتبالی عصبی و پرخاشگرانه و درگیر شونده روی آورد و داور بازی هم بدون تعارف با کارت زرد دوم، حکم اخراج او را از زمین صادر کرد و فرهاد هم نمایشی که برای شادی گلزنی در نظر داشت را پس از اخراج به نمایش گذاشت. درآوردن پیراهن زرد الغرافه و نمایش پیراهن آبی رنگ زیر آن که آتش خشم سکوهای قرمز را بیش از پیش شعلهور تر کرد. شعارها تبدیل به فحاشی شد و صداها رسا تر و همانجا جرقهای در ذهن فرهاد یک ایده جدید را شکل داد و یا شاید هم از قبل برایش برنامه داشت. نمایش عدد ۴ به سکوهای پرسپولیسی. آن ۴ نشانه چه بود؟ فوتبالیها خوب میدانستند.
258 251