پیش از پاسخ دهی به پرسش شما توجه به دو نکته ضروری است : نکته اول در عالم هستی عوالمی وجود دارد ( در یک دیدگاه کلی عالم مادی مثال تجرد ) که هر یک از آنها دارای احکام، قوانین و سنن مختص به خود است عالم دنیا و عالم آخرت و قیامت دو عالم از عالم هستی اند که هر یک دارای آثار ویژه خود می باشند به همین جهت است که براساس آیات و روایات برا ی ورود روح و بدن به عالم قیامت نیاز به تحول اساسی است تا روح و بدن قابلیت پذیرش احکام و قوانین قیامت را بیابند برای مثال بدن مادی را در این دنیا با سوزش صدمه خورده از میان می رود ولی در قیامت بسا تحولات اساسی که در این بدن ایجاد می شود به صورتی می گردد که درحال سوزش و ناراحتی شدید بدن از میان نمی رود ( البته این نسبت به دوزخیان است ) اگر این تحولات در بدن مادی ایجاد نشود این بدن با این صفات نمی تواند احکام و سنن قیامت را تاب بیاورد یا مثلا در دنیا حرکت و تغییراست جوان پیر می شود نو کهنه می گردد کهنه ها از میان می روند گیاهان پژمرده می شوند و اما در جهان آخرت تغییر و تحول اینچنینی وجود ندارد و نوعی ثبات و بقا حاکم است نکته دوم که در واقع نتیجه تامل و دقت در نکته اول است این است که ما نباید انتظار داشته باشیم که در عالم قیامت احکام قوانین و سنن عالم مادی و دنیا جاری باشد و اگر گاهی در سان آیات و روایات از مواردی چون خوردن و آشامیدن با زنان جوان زیبا روی بودن در کنار نهرها و زیر درختان بودن یاد می شود از باب تقریب ذهن ما به دریافت حقایق عالم قیامت است نه آنکه مثلا آشامیدن آن جا مانند آشامیدن این جا باشد یا خوردن آن جا مانند خوردن این جا با توجه به این دو نکته پاسخ پرسش شما روشن می شود براساس برخی آیات قرآنی برای آدمی زوج های پاک، خوش اندام و زیبا هست که از آنها لذت می برد ولی باید دقت داشت که این لذت همانند لذت جنسی این دنیا نمی باشد چنانکه زنان آن جا نیز مانند زنان این جا هستند همچنین اهل بهشت می توانند فرزند داشته باشند ولی این موضوع به دلیل سنن حاکم بر قیامت به شیوه ای نیست که در این دنیا وجود دارد نظام حاکم بر قیامت نظامی دفعی است نه نظام تدریجی یعنی در قایمت خواستن مساوی است با شدن و تحقق برخلاف نظام این عالم که برای عملی شدن خواسته ها باید زمینه اسباب و شرایط آن فراهم شود تا آن آرزو محقق گردد در این دنیا کسی که فرزندی می خواهد باید ازدواج کرده با جمع یک سلسله شرایط و به تدریج و در زمانی معینی دارای فرزند شود اما در نظام قیامت چنین نیست بلکه بهشتیان هر چه می خواهند برایشان محقق می شود و نیاز نیست که با جمع شرایط و پدید آمدن مقدماتی به تدریج آن خواسته ها محقق شود از این رو خواستن فرزند در عالم بهشت مساوی است با حضور بچه فی الحال و درهمان ان ،چنان که روایاتی نیز در خصوص این امر نقل شده است .

زاد و ولد در بهشت منافات به عدالت پروردگار ندارد زیرا اگر چنین بود فرشته و حور العین و غلمان و دیگر نعم الهی نمی بایست در بهشت در خدمت انسان باشند زیرا انها نیز قبلا همچون انسان تکلیفی نداشته اند تا به بهشت نائل شوند .بنابراین همه این نعمتها در خدمت بهشتی قرار می گیرد و در حقیقت همه این نعم بهشتی چیزی جز تجسم اعمال شخص نیست بلکه هر چه هست اوست که بواسطه اعمال خوب خویش این نعم بهشتی را برای خود انشا می کند .