۱۳۹۲/۰۹/۲۸
–
۱۱۸۴ بازدید
درست است که میگویند حضرت خدیجه س بهنگام زایمانش سرورزنان بهشتی بکمکش امدند و وقتی هم بدنیا امد درهمان یک روزگی درود فرستاد بر پدر و شوهر و فرزندانش چطور ممکنه بچه یک روزه چنین کند؟
با تشکر از اعتماد و ارتباط شما با این مجموعه به نکاتی توجه کنید .
1. ذکر خداوند و سجده کردن برای خدا و خواندن قران در لحظه بعد از تولد از ویژگی معصومین ع است و در شرح حالات آنها در کتاب هایی مانند منتهی الامال و نیز در کتاب الحجه اصول کافی بیان شده است و درود فرستادن حضرت زهرا ع بر پدر و شوهر وفرزندانش پس از تولد بیانگر همین خصوصیت است .
2. این عمل و رفتار از معجزات و کرمات اولیای الهی و حجج خداوند است و با مقام و منزلتی که انها در نزد خداون دارند جای تعجب ندارد و نسبت به مقامات عالی و عرشی انها امر چندان مهمی محسوب نمی شود .
3. شبیه این عمل به زبان آمدن حضرت عیسی در ساعات آغازین تولد و بیان عبودیت و بندگی و نبوت خود است که در سوره مبارکه مریم ع چنین بیان شده است :
قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا (30) وَ جَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَ أَوْصانِی بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا (31)
وَ بَرًّا بِوالِدَتِی وَ لَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّاراً شَقِیًّا (32) وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا (33)
(ناگهان عیسى زبان به سخن گشود) گفت من بنده خدایم به من کتاب (آسمانى) داده و مرا پیامبر قرار داده است.
31- و مرا وجودى پر برکت قرار داده در هر کجا باشم، و مرا توصیه به نماز و زکات ما دام که زنده ام کرده است.
32- و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده، و جبار و شقى قرار نداده است.
33- و سلام (خدا) بر من آن روز که متولد شدم و آن روز که میمیرم و آن روز که زنده برانگیخته مى شوم.
1. ذکر خداوند و سجده کردن برای خدا و خواندن قران در لحظه بعد از تولد از ویژگی معصومین ع است و در شرح حالات آنها در کتاب هایی مانند منتهی الامال و نیز در کتاب الحجه اصول کافی بیان شده است و درود فرستادن حضرت زهرا ع بر پدر و شوهر وفرزندانش پس از تولد بیانگر همین خصوصیت است .
2. این عمل و رفتار از معجزات و کرمات اولیای الهی و حجج خداوند است و با مقام و منزلتی که انها در نزد خداون دارند جای تعجب ندارد و نسبت به مقامات عالی و عرشی انها امر چندان مهمی محسوب نمی شود .
3. شبیه این عمل به زبان آمدن حضرت عیسی در ساعات آغازین تولد و بیان عبودیت و بندگی و نبوت خود است که در سوره مبارکه مریم ع چنین بیان شده است :
قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا (30) وَ جَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَ أَوْصانِی بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا (31)
وَ بَرًّا بِوالِدَتِی وَ لَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّاراً شَقِیًّا (32) وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا (33)
(ناگهان عیسى زبان به سخن گشود) گفت من بنده خدایم به من کتاب (آسمانى) داده و مرا پیامبر قرار داده است.
31- و مرا وجودى پر برکت قرار داده در هر کجا باشم، و مرا توصیه به نماز و زکات ما دام که زنده ام کرده است.
32- و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده، و جبار و شقى قرار نداده است.
33- و سلام (خدا) بر من آن روز که متولد شدم و آن روز که میمیرم و آن روز که زنده برانگیخته مى شوم.