قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
عصراسلام: فرشته حسینی از پدر و مادری مهاجر و افغانستانی‌تبار در تهران به دنیا آمده است، او در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمده و شش خواهر و یک برادر دارد.
حسینی از دانش‌آموختگان اصغر محبی، مهتاب نصیرپور، محمد رحمانیان بازیگران پیشکسوت سینما و تلویزیون ایران است و آنطور که خودش می‌گوید، سال‌ها در تئاتر خاک صحنه خورده است.
فرشته حسینی فعالیت هنری‌اش را زمانی که ۹ سال سن داشت آغاز کرد و به‌خاطر حساسیت‌هایی که خانواده‌اش داشتند فعالیتش را از تئاتر شروع کرد. وی در کنار تئاتر در فیلم‌های سینمایی و مستند هم بازی کرده است.
وی نخستین‌بار برای بازی در فیلم «من یک دختر شادم» به کارگردانی سامره رضایی در سال ۱۳۹۴ جلوی دوربین رفت. همچنین با بازی در فیلم رفتن به کارگردانی نوید محمودی در جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم مراکش موفق به کسب بهترین بازیگر زن برای بازی در این فیلم شد.
هفت و نیم- نوید محمودی، سونامی- میلاد صدرعاملی، شکستن همزمان بیست استخوان- جمشید محمودی، یلدا- مسعود بخشی و رفتن- نوید محمودی از جمله فیلم‌های سینمایی است که فرشته حسینی در آنها نقش آفرینی کرده است.
سریال قورباغه اما اوج کارهای این بازیگر باهوش است، سریالی که به او فرصت داد تا در کنار بازیگران تراز اولی چون نوید محمدزاده، صابر ابر و سحر دولت شاهی توانمندی های خود را ثابت کند و به عنوان یک بازیگر توانمند در این سریال نقش آفرینی کند.
فرشته حسینی چند سال قبل با حضور در یک شبکه تلویزیونی خصوصی در کابل درباره ادعای تحقیرش در سینمای ایران به خاطر ملیت افغانستانی‌اش دفاعی جانانه از سینماگران ایرانی کرد.
کارنامه هنری فرشته حسینی
سینما
سال نام کارگردان نقش
۱۳۹۸ هفت و نیم نوید محمودی فرشته
۱۳۹۷ سونامی میلاد صدرعاملی ترگل
۱۳۹۷ شکستن همزمان بیست استخوان جمشید محمودی هنگامه
۱۳۹۷ یلدا مسعود بخشی انار
۱۳۹۵ رفتن نوید محمودی فرشته
نمایش خانگی
سال نام کارگردان نقش
۱۳۹۹ قورباغه هومن سیدی لیلا
تئاتر
خشونت علیه زنان
سینماهای من
شازده کوچولو
ماهی سیاه کوچولو
من موجودی احساساتی هستم
یک خاطره، یک مونولوگ، یک فریاد و یک نیایش
من یک سالوادورم
***
مصاحبه‌ی فرشته حسینی
ابتدا خودتان ن رو معرفی کنید و بگویید با توجه به محدودیت‌هایی که دختران افغانستانی با آن مواجهند چطور وارد عرصه سینما شدید؟
فرشته حسینی: سال ۱۳۷۶ در ایران متولد شدم و ۱۰ سال است با شرکت در دوره‌های آزاد آموزش بازیگری زیر نظر اساتیدی چون «اصغر محبی»، «آقای رحمانیان» و «خانم نصیرپور» وارد رشته بازیگری شدم. فعالیت‌های نمایشیم را از همان دوره ابتدایی شروع کردم و اولین کارم را سال چهارم ابتدایی کارگردانی کردم که توانست در سطح استان تهران مقام دوم را به خود اختصاص دهد و بعد از آن بود که کارگردان‌های ایرانی توصیه کردند که این رشته را به صورت تخصصی دنبال کنم. من هم علی‌رغم مخالفت‌هایی که از سمت خانواده وجود داشت این رشته را ادامه دادم.
به نظر شما دختران مهاجر برای ورود به این رشته چه مشکلاتی را پیش رو دارند؟
فرشته حسینی: بزرگترین مشکل بر سر راه دختران مهاجر برای ورود به عرصه فرهنگی و سینما مخالفت‌های خانواده است که به دلیل عدم شناخت و به تبع آن بی‌اعتمادی به این گونه فضاها صورت می‌گیرد که در واقع می‌توان به عنوان بزرگترین سد بر سر راه دختران مهاجر از آن یاد کرد. از دیگر سو محدودیت‌های کاری سینمای ایران برای فعالیت یک دختر افغانستانی است که از این منظر معتقدم اگر دختران و پسران ما خوب تلاش کنند می‌توانند دوستان ایرانی را برای فعالیتشان متقاعد کنند که خود من نمونه بارز این مدعا هستم.
تاکنون در چند اثر نمایشی حضور داشته‌اید؟
فرشته حسینی: من به خاطر حساسیت‌های خانواده کار خودم را از تئاتر و نمایش شروع کردم و از ۹ تا ۱۲ سالگی بیشتر تئاترهای موزیکال و فرم بازی می کردم بعد از آن هم در نمایش‌هایی مانند «دوسیه»، «شازده کوچولو»، «من ماهی سیاه کوچولو هستم» حضور داشتم و یک نمایش با عنوان «جنبش مبارزه علیه زنان» هم بود که اولین گروه نمایشی در تهران بودیم که همزمان با ۶۰ کشور دیگر این نمایش را اجرا کردیم. البته من در کنار تئاتر در فیلم‌های سینمایی و مستندی هم بازی کرده‌ام که از آن جمله «من یک بازیگر شادم» ساخته بانو سامره رضایی، «رفتن» ساخته نوید محمودی است و همچنین در تعدادی فیلم کوتاه هم ایفای نقش کردم.
در مورد راهیابی فیلم رفتن به اسکار بگویید؟
فرشته حسینی: فیلم رفتن برای شرکت در اسکار معرفی شده و باید ببینیم نظر کارشناسان در این زمینه چه خواهد. راهیابی به اسکار برایم بسیار با اهمیت است به طوری که مجموعه کاملی از ویدئوهای این جشنواره در سال‌های پیش را در منزل نگهداری می‌کنم. حضور در این جشنواره همیشه از آرزوهایم بوده و این را بارها به مادرم گفته بودم. وقتی که آقای محمودی به من خبر دادند که رفتن نامزد اسکار شده از خوشحالی باورم نمی‌شد؛ بسیار حس خوب و خوشایندی بود خوشحالم که توانسته‌ام کاری برای زنده کردن نام کشورم افغانستان در سطح جهان انجام دهم.
در مراحل تولید رفتن با چه مشکلاتی مواجه بودید؟
فرشته حسینی: فضایی که در روزهای تولید بر گروه حاکم بود بسیار دوستانه بود. معمولا در تولید هر کار چه در میان دوستان ایرانی و چه گروه‌های افغانستانی یک سری مشکلات و اختلاف سلیقه‌ها وجود دارد که کار را سخت می‌کند اما باید به جرأت بگویم که ما در مراحل ساخت فیلم رفتن با مشکلی مواجه نبودیم و فضا بسیار دوستانه و صمیمی پیش رفت. برای مثال ما همیشه سر صحنه از غذاهای آماده استفاده می‌کردیم، اما یک روز سر فیلم برداری که لوکیشن آن یک ساختمان نیمه کاره بود، آقای محمودی با یک دیزی آبگوشت سر صحنه آمدند و این حرکتشان باعث شد فضای کار متفاوت شده و یک جو دوستانه حاکم شود و در یک جمع دوستانه آن غذا را خوردیم که جای دوستان خالی بود.
آیا در طول زندگی به بازگشت به افغانستان اندیشیده‌اید؟
فرشته حسینی: بله! واقعیتش اوایل می‌خواستم به افغانستان برگردم و در آنجا فعالیت کنم، اما به دلیل یک سری مسائل که خودم تجربه کردم فعلا تصمیمم عوض شده چرا که هنوز شرایط فعالیت را در داخل افغانستان مهیا نمی‌بینم. شاید باورتان نشود که دوستان از داخل افغانستان بیشتر از هر جای دیگر برایم مانع تراشی کرده‌اند.
خشونت زنان» هم بود که اولین گروه نمایشی در تهران بودیم که همزمان با ۶۰ کشور دیگر این نمایش را اجرا کردیم. البته من در کنار تئاتر در فیلم‌های سینمایی و مستندی هم بازی کرده‌ام که از آن جمله «من یک بازیگر شادم» ساخته بانو سامره رضایی، «رفتن» ساخته نوید محمودی است و همچنین در تعدادی فیلم کوتاه هم ایفای نقش کردم.
زمانی از زندگی بود که دچار افسردگی شدید بودم به طوری که گمان می‌کردم هرچه تلاش می‌کنم پیشرفتی برای من وجود ندارد و این حس بسیار بدی را به من القا می‌کرد. اما حضور دوستانم و دلگرمی‌های آنها به من انگیزه دوباره داد. آنها به من گفتند تو باید فرشته نجات دختران افغانستان باشی و همین انگیزه‌ای شد برای ادامه فعالیتم. دوستانم معتقد بودند مردم افغانستان تنها مانده و آرزوهایشان را کشته‌اند و تو باید الگویی برای دختران افغانستانی باشی و آرزوهایشان را در دلشان زنده کنی. این حرف‌ها تأثیر شگرفی روی من گذاشت چنانچه دیگر از کار کردن خسته نمی‌شوم. من از خانواده‌های افغانستانی تقاضا دارم رویاهای فرزندانشان را نکشند و بگذارند دخترانشان برای خود رویا و آرزو داشته باشند.
***
در جدیدترین پستی که نوید محمدزاده برای تبریک تولد به فرشته حسینی منتشر کرده است، حسینی را جان خود خوانده که همین جملات توام با عشق باعث شده تا برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و این دو را زوج عاشق بدانند.
این دو بازیگر که در سریال قورباغه هم بازی بودند پیش‌تر نیز درگیر حواشی همچون ست کردن لباس و تبریک تولد از سوی فرشته حسینی برای تولد نوید محمدزاده نیز شده بودند، اما پست آخر نوید محمدزاده باعث شد این شایعات اندکی بوی حقیقت به خود گرفته و سوالات بیشتری را ذهن کاربران و شهروندان به وجود آورند.
فرشته حسینی و نوید محمدزاده در سریال قورباغه با یکدیگر همبازی بوده اند. مجموعه قورباغه به نویسندگی و کارگردانی هومن سیدی و تهیه کنندگی علی اسد زاده ساخته شده و پخش آن از سال ۱۳۹۹ شروع شد و در فروردین سال ۱۴۰۰ به اتمام رسید. در این سریال بازیگرانی همچون صابر ابر، نوید محمد زاده، سحر دولتشاهی، فرشته حسینی، هومن سیدی، مهران غفوریان و آناهیتا افشار به ایفای نقش پرداختند.
نخستین باری که شائبه‌هایی درباره وجود رابطه عاطفی میان فرشته حسینی و نوید محمزاده به وجود آمد، سال گذشته بخاطر پستی بود که فرشته برای تولد نوید محمدزاده منتشر کرد. او با انتشار تصویری از خود و نوید محمدزاده نوشت: «برای همیشه تو را آنگونه به‌یاد می‌آورم. ایستاده بر روی صخره‌ای با شکوهِ دریا و آرامشِ آسمان. تو همانی که خود دیدی به چشمِ دل. همانی که هیچکس هنوز نمی‌داند! تولدت مبارک»
تبریک متفاوت از سوی فرشته حسینی باعث شد تا بسیاری از رسانه‌ها درباره ازدواج این دو گمانه زنی کرده و برخی از منابع غیر رسمی از ازدواج نوید محمدزاده و فرشته حسینی خبر دهند. با این وجود هیچ یک از این دو بازیگر نسبت به شائبه‌های به وجود آمده واکنش نشان نداده و خبر‌های انتشار یافته را تایید کردند و یا تکذیب نکردند.
دلگرم، ایران‌نیوز
