زندگی نامه پل آبکار

پل آبکار در سال ۱۲۸۷ خورشیدی در خانواده‌ای نسبتاً مرفه دیده به‌دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان سن لویی تهران گذراند و در سال ۱۳۰۴ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت.

 دیپلم متوسطه خود را از دبیرستان اورلئان فرانسه گرفت و در همان سال در دانشگاه سن لوک بروکسل در رشته معماری دوره‌های شبانه مجسمه‌سازی، مقاومت مصالح، دکوراسیون و منبت‌کاری را نیز طی کرد.

پل آبکار در سال ۱۳۱۶ خورشیدی به تهران بازگشت و در سازمان‌های دولتی عهده دار مشاغل فنی گردید. هفت سال رئیس دفتر فنی گمرکات و هفده سال رئیس دفتر فنی وزارت دارایی بود. سپس مسئولیت دفتر فنی شهربانی کل را عهده‌دار شد و در سال ۱۳۴۸ با درجه همردیف سرهنگ بازنشسته شد.

پل آبکار با ویژگی اصلی استفاده از آجر بهمنی و ورودی‌های تو رفته با حاشیه سنگی در الگوی مسکن تهران شناخته می‌شود. از آثار وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ساختمان بی سیم، کلیسای ارامنه کاتولیک، سینما نیاگارا، مدرسه باغچه بان

پل آبکار از پیشروان جنبش نوگرایی معماری در ایران بود. ساختمان‌های آبکار با آجر بهمنی او با ورودی‌های کمی فرورفته و سنگ‌هایی که در اطراف آن نصب شده قابل شناسایی است. پل آبکار ساختمان‌های بسیاری در تهران طراحی کرد از جمله:

ساختمان سینما نیاگارا (سینما جمهوری)

ایستگاه رادیو (بی‌سیم)

ساختمان کلیسای ارامنه کاتولیک واقع در خیابان شمالی سفارت روسیه.

مدرسه کر و لال‌های باغچه‌بان

کلیه ساختمان‌های پیشکاری‌ها و ادارات وزارت دارایی استان‌ها و ساختمان‌های گمرکات.

پل آبکار تعداد زیادی ویلای مسکونی نیز ساخت و آخرین پروژه او در مسابقه طرح کاخ شهرداری تهران برنده اول شد که اجرا نگردید.

وی در سن ۶۱ سالگی در اردیبهشت ۱۳۴۹ درگذشت.