با تشکر از ارتباط شما با این مرکز و حسن اعتماد شما به مطالب زیر توجه کنید .
الف. زیارت با معرفت
1. هدف تمامی رفتار های دینی یک انسان مومن قرب به خداوند و خدایی شدن انسان است, در این راستا نیز حقیقت زیارت چیزی جز حضور زیارت کننده نزد زیارت شونده به قصد نزدیک شدن به خداوند از طریق اولیای مقرب خداوند و تجدید عهد با اهداف و آرمان های الهی او نیست. زیارت ارتباط قلبی و روحی با بنده برگزیده خدا و استمداد از او در پیمودن راه پر پیچ وخم بندگی و عبودیت و یاد آوری عظمت و بزرگی وتعالیم و آموزه های سعادت آفرین آنها است . 
2. زیارت مانند نماز نیازمند آمادگی روحی و قلبی از قبل است و زائرباید پیش از زیارت این آمادگی و زمینه را در خود ایجاد نماید و با خودسازی و تهذیب نفس و صفا دادن روح و جان، آماده دریافت فیض از ولی خدا و حجت الهی گردد . 
3. انسان بزرگ و بنده صالحی که مورد زیارت قرار می گیرد باید مقام و جایگاهش برای زائر شناخته شده باشد و بداند که چه کسی را زیارت می کند و با چه کسی ارتباط برقرا ر می کند و در جاذبه مغناطیس چه موجودی قرار می گیرد. بنا براین باید قبل از زیارت با مطالعه شخصیت و جایگاه و اوصاف آنها، شناخت خود را درباره آنها بیشتر و عمیق تر نماییم تا بتوانیم ارتباط مؤثرتر و مستحکم تری با آنها ایجاد نماییم . 
4. شخصیت امام، به وسعت یک دریا است و قطره قطره این دریا زائر را در حدى به معرفت او نزدیک مى کند و به قطع و یقین، او را در حد وسع وجود خودش به فیض می رساند .
آب دریا را اگر نتوان کشید
هم به قدر تشنگى باید چشید
ارزش بهاى زائر به محبّت همراه با معرفت اوست؛ به این فراز از زیارت جامعه بنگرید :
« اللّهم… اسئلک اَنْ تُدْخِلَنی فی جُملة العارفین بهم وبحقّهم ».
خداوندا! از تو می خواهم که مرا در شمار عارفان به خاندان پیامبر صلی الله علیه وآله و آشنایان به حقّ آنان قرار دهی .
پس افراد عادی نیز می توانید تا حد امکان به تلاش در جهت معرفت امام (علیه السلام) بپردازند و در کنار کسب معرفت، به دستورات آن سروران گرامی جامه ی عمل بپوشانند و زیارتی با معرفت داشته باشند .
وقتى که امام صادق در باره زیارت همراه با معرفت امام رضا (علیه السلام) سخن مى گفت، فردى از امام درباره «عارفا بحقه» پرسید، امام در پاسخ فرمود: «یعلم انّه امام مفترض الطّاعة، غریب شهید، من زاره عارفا بحقّه اعطاه اللَّه عزّ و جلّ اجر سبعین شهیدا ممّن استشهد بین یدى رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و اله على حقیقة؛ (لوامع صاحبقرانی، ج 8، ص 556) بداند او امامی است که اطاعتش از طرف خدا واجب است، او دور از وطن و شهید است. هرکس او را زیارت کند در حالى که عارف به حق وى باشد، خداوند اجر هفتاد شهید به او عنایت کند، شهیدى که به واقع در کنار رسول الله (صلى الله علیه وآله) به شهادت رسیده است .»
همچنین امام باقر (علیه السلام) «گوش دادن به سخنان امام و اطاعت از او» را حق امام بر مردم مى شمارد.(الکافى، ج 1، ص 405 ) .
زیارت با معرفت یعنی زیارت با شناخت حق امام ع   یعنی با جایگاه و منزلت و قرب امام و ولی خدا آشنا بودن و مقام شامخ او را در عالم هستی دانستن و به و جلال و عظمت و کمال او معترف بودن و اذعان داشتن است . البته این خود مراتب فراوانی دارد که به حسب درک و معرفت زائر مختلف است .
کسب معرفت و شناخت نسبت به امام , از جمله نکات مهمی است که می بایست در زیارت رعایت شود .
6.با مطالعه دقیق پیرامون شخصیت و ابعاد مختلف و علم و کمال و قدرت و منزلت معصوم و نیز ارتباط قلبی مستمر و اطاعت خالصانه از دستورات و رهنمود های آنها می توان به اندازه ظرفیت عارف به حق او گردید .
بنابراین معرفت به دو صورت حاصل می شود :
1 – اینکه نسبت به مقام و منزلت امام شناخت پیدا کنیم . بدانیم که او واسطه ی فیض است ؛ در همه ی زوایای زندگی ما حضور دارد و خلیفه ی الهی است و … . لذا بهترین زیارت نامه ای که این شناخت را در حد اعلی به ما میدهد , زیارت جامعه ی کبیره است .
برخی از بزرگان بر خود واجب کرده بودند , هر شب زیارت جامعه ی کبیره را بخوانند .البته خواندن با توجه و دقت به مضامین زیارت نامه , بهره و ثمره ی مثبت میدهد .
2 – حرکت قدم به قدم در پشت سر امام و الگو قرار دادن امام , نسبت به تمامی حرکات و سکنات زندگی ؛ نه جلوتر از آنها حرکت کنیم , که در این صورت گمراهیم ؛ نه از آنها عقب بمانیم تا گرگ های هوا و هوس , پاره پاره مان کنند ؛ بلکه قدم به قدم پشت سر آنها حرکت کنیم ؛ فالراغب عنکم مارق و اللازم لکم لاحق و المقصر فی حقکم زاهق (زیارت جامعه کبیره )
به فرموده ی بزرگان : چنین آگاهی و معرفت به مقام و منزلت امام می تواند زمینه ی اطاعت و تسلیم در مقابل اوامر و نواهی مزور, را – که همان فرمان خداست – فراهم کند . امام صادق ( علیه السلام ) از فضیلت زیارت عارفانه ی امام رضا ( علیه السلام ) سخن گفت . حمزة بن حمران پرسید : قربانت گردم منظور از معرفت حق او چیست ؟ فرمود این که بداند او واجب الا طاعة , غریب و شهید است [ و برای تبلیغ دین , هدایت مردم و پایداری و استقامت در راه حق غریبانه به شهادت رسیده است .] … (علامه جوادی آملی / فنای مقربان / ج 1 / ص 47 )
وقتی ما با یقین و معرفت به واجب الاطاعه بودن امام , او را زیارت کنیم , بنابراین از دستوراتش اطاعت , و از نواهی او دوری و اجتناب می کنیم .
لذا زائر با معرفت , پس از زیارت , به عهد و میثاقهایی که با امامش بسته عمل می کند و بدین ترتیب گام به گام به او نزدیک می شود ؛ چرا که می داند امام به گردن او حقوقی دارد .
امام علی ( علیه السلام ) می فرمایند : واما حقی علیکم فالوفاء بالبیعة و النصیحة فی المشهد و المغیب و الاجابة حین ادعوکم و الطاعة حین آمرکم . حقی که من بر شما دارم این است که :1 – به بیعتی که با من بستید وفادار باشید . 2 – در نهان و آشکار ناصح من باشید . 3 – هنگامی که شما را فرا خواندم اجابت کنید . 4 – وقتی شما را به کاری دستور دادم , فرمان ببرید . (نهج البلاغه / خطبه ی 34 بند 9 و 10 )
 
ب. در مورد علت ذکر کرامات علامه حسن زاده باید از خود ایشان پرسید اما به نظر می رسد تشویق و ترغیب دیگران به پیمودن مسیر بندگی و عبودیت و بیان اثار و برکات بندگی خالصانه و توانیی هایی که انسان با سلوک الهی به آنها دست می یابد از جمله دلایل این کار ایشان است .