1. همه قران کریم سخن خداوند است و نقل قول های قران نیز وحی الهی و کلام خداوند است . 2. اما این کلام معنایش این  نیست که هر چه در قران از زبان دیگران نقل شده مورد تایید خداوند است زیرا سخنانی که از امثال فرعون و طاغوتیات نقل شده مانند « انا ربکم الاعلی » بدون شک نادرست بوده و نمی تواند مو رد تایید خداوند باشد .
3. اما این مطلب : « إِنَّ الْمُلُوکَ إِذا دَخَلُوا قَرْیَةً أَفْسَدُوها وَ جَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِها أَذِلَّةً وَ کَذلِکَ یَفْعَلُونَ (نمل/ 34) » که خداوند از زبان ملکه سبا نقل می کند مطلبی درست و قابل قبول است زیرا سیره و روش و برخورد شناخته شده پادشاهان در طول تاریخ اینگونه بوده است .
4. از این آیه به خوبى استفاده مى شود که سلطنت و حکومت استبدادى همه جا مایه فساد و تباهى، و ذلیل کردن عزیزان یک قوم است، چرا که افراد با شخصیت را کنار مى زنند، و متملقان چاپلوس را به خدمت دعوت مى کنند، و در همه چیز منفعت و سود خود را مى جویند، اهل هدیه و رشوه و زر و زیورند و طبعا ظالمان زورگو که دسترسى به این امور دارند نزد آنها محبوبترند. شاهان، فکر و قلبشان در گرو مقام و هدایا و زر و زیورها است، در حالى که پیامبران جز به صلاح امتها نمى اندیشند.
                        تفسیر نمونه، ج 15، ص: 461