خیر چنین خبری صحیح نیست چون در همان تاریخ وفات ایشون اختلاف وجود دارد.
امالبنین فرزند حِزام بن خالد یا حرام بن خالد از قبیله بنی کلاب[۱] و لیلی یا ثمامه دختر سهل بن عامر بن مالک است.[۲]عالمان شیعه شجاعت، فصاحت و علاقه ام البنین به اهل بیت بهویژه امام حسین(ع) را ستوده و از او به نیکی و بزرگی یاد کردهاند. به گفته شهید ثانی و مقرم ام البنین نسبت به خاندان پیامبر، محبت شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود؛ به همین دلیل اهل بیت نیز برای او احترام ویژه قائل بودند و در روزهای عید، نزد او میرفتند.
از تاریخ وفات امالبنین اطلاع دقیقی در دست نیست. گفته شده او در ۱۳ جمادیالثانی ۶۴ق از دنیا رفته و در بقیع دفن شده است.[۳] برخی نیز وفات او را در ۱۸ جمادیالثانی ۶۴ق دانستهاند.[۴] برخی مدعی شدهاند که برای زنده بودن امالبنین پس از واقعه کربلا دلیل مستندی وجود ندارد.[۵]
به نقل از پایگاه ویکیشیعه
پینوشت:
1. المظفر، موسوعه بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۱۰۰؛ کلباسی، خصائص العباسیه، ۱۳۸۷ش، ص۶۳.
2. ابن عنبه، عمدة الطالب، ۱۳۸۱ق، ص۳۵۶.
3. ربانی خلخالی، چهره درخشان قمر بنیهاشم، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۷۶.
4. الزهیری الجعفری، أم البنین سیرتها وکراماتها، ۲۰۰۶م، ص۱۶۹-۱۷۰.
5. الموسوی المقرم، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۲۶ق، ص۳۵۵-۳۵۷.
امالبنین فرزند حِزام بن خالد یا حرام بن خالد از قبیله بنی کلاب[۱] و لیلی یا ثمامه دختر سهل بن عامر بن مالک است.[۲]عالمان شیعه شجاعت، فصاحت و علاقه ام البنین به اهل بیت بهویژه امام حسین(ع) را ستوده و از او به نیکی و بزرگی یاد کردهاند. به گفته شهید ثانی و مقرم ام البنین نسبت به خاندان پیامبر، محبت شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود؛ به همین دلیل اهل بیت نیز برای او احترام ویژه قائل بودند و در روزهای عید، نزد او میرفتند.
از تاریخ وفات امالبنین اطلاع دقیقی در دست نیست. گفته شده او در ۱۳ جمادیالثانی ۶۴ق از دنیا رفته و در بقیع دفن شده است.[۳] برخی نیز وفات او را در ۱۸ جمادیالثانی ۶۴ق دانستهاند.[۴] برخی مدعی شدهاند که برای زنده بودن امالبنین پس از واقعه کربلا دلیل مستندی وجود ندارد.[۵]
به نقل از پایگاه ویکیشیعه
پینوشت:
1. المظفر، موسوعه بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۱۰۰؛ کلباسی، خصائص العباسیه، ۱۳۸۷ش، ص۶۳.
2. ابن عنبه، عمدة الطالب، ۱۳۸۱ق، ص۳۵۶.
3. ربانی خلخالی، چهره درخشان قمر بنیهاشم، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۷۶.
4. الزهیری الجعفری، أم البنین سیرتها وکراماتها، ۲۰۰۶م، ص۱۶۹-۱۷۰.
5. الموسوی المقرم، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۲۶ق، ص۳۵۵-۳۵۷.