وجود اختلاف نظر در همه حوزه ها از جمله مسائل سیاسی امری طبیعی است، همچنین دیدگاهها نسبت به مصداق اصلح ممکن است متفاوت باشد، اما این اختلاف نظرها نباید موجب شکاف و اختلاف میان افراد جامعه شود و رقابت های سیاسی نباید به صحنه ای برای اختلاف و دشمنی با یکدیگر تبدیل شود.
یکی از آسیب های رقابت های سیاسی، اختلاف افکنی و تشنج آفرینی در سایه رقابت در جامعه است. هر چند احزاب و گرو ه های سیاسی ممکن است دیدگاه ها و نظرات مختلفی در مورد مسائل کشور داشته باشند، ولی این به معنای اختلاف افکنی و ایجاد تنش و تشنج در جامعه نیست و باید رقابت آنها به دور از هر گونه اختلاف افکنی و تشنج باشد تا فضای مناسب برای انتخاب و گزینش مناسب توسط مردم فراهم گردد .
حضرت امام در این باره فرمودند : « این طور نباشد که گروههاى مختلف، احزاب مختلف، و اشخاص مختلف، در یک موقعى که ما همه احتیاج به وحدت کلمه داریم، اختلاف ایجاد کنند؛ تشنج ایجاد کنند…توجه به این معنا داشته باشند که در صدر مشروطیت که احزاب مختلف پیدا شد دنبال آن پیروزى که ملت پیدا کرده بود، این احزاب مختلف به جان هم افتادند و این کشور را تباه کردند. شما گمان نکنید که احزابى که در ممالک دیگرى هست، در صدر مشروطیت در انگلستان بود، آن احزاب با همان کارى که آنها مى کردند و حزب بازى مى کردند ماها را به اختلاف مى کشیدند، و خود آنها با هم دشمنى نداشتند. هیچ حزبى بر ضد مصالح کشور خودش عمل نمى کرد. اگر هم با هم اختلاف سلیقه یا اختلاف رَویّه داشتند، عاقلانه بود؛ با حساب بود. این طور نبود که یک دسته دسته دیگر را آن چنان تضعیف کنند که کشورشان آسیب ببیند. مع الأسف همان احزابى که در آنجا بودند به ما نمایش مى دادند که کشور باید احزاب داشته باشد و احزاب هم باید مخالف با هم باشند، ما را و احزاب ما را روبروى یکدیگر قرار مى دادند و به ضرر هم صحبت مى کردند و به ضرر هم قلم فرسایى مى کردند؛ و نتیجه این شد که به ضرر کشور بود.» (صحیفه امام، ج14، ص 48-50)
مقام معظم رهبری نیز فرمودند: « گروهها و جریانهای سیاسی با هم کنار بیایند و با هم کار کنند بدبینی، تهمت،اهانت به یکدیگر و قهر از یکدیگر نداشته باشند حالا می گویند که اختلاف مذاق سیاسی داریم… به فرض اگر در زمینه های اقتصادی و سیاسی با هم اختلافی دارند، اگر اختلافشان فقط اختلاف عاطفی نیست، در دایره آن اختلافات با هم رقابت کنند، حرفی نیست اما این رقابتها را به خصومت به دشمنی و به کینه ورزی در مقابل هم نکشانند، ببینید که دشمن این جا ایستاده است ببینید که دشمن منتظر فرصت است ببینید که روی جنگ جناحها با یکدیگر محاسبه می کند.» (نماز جمعه تهران، 1378/05/08)
جریان های ارزشی و انقلابی به طور ویژه باید این اصل را مورد توجه قرار دهند. اگر قبول داریم که نامزدهای متعدد همگی در زمره جریان انقلابی و ارزشی قرار دارند، طیبعتاً اختلاف ها بر سر اصول نخواهد بود و اگر اختلافی هست مربوط به روش ها و شیوه های اداره کشور است و این اختلاف ها نباید موجب تفرقه و عدم وحدت میان جبهه انقلابی بشود. خداوند متعال مؤمنان را برادر یکدیگر خطاب فرموده و مؤمنان را به اصلاح میان خود فرا خوانده، می فرماید:«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ؛در حقیقت مؤمنان با هم برادرند پس میان برادرانتان را اصلاح دهید و از خدا پروا بدارید امید که مورد رحمت قرار گیرید.»(سوره حجرات، آیه 11-10) آیا زیبنده است که در میان جریان انقلابی که همگی در یک مسیر و جبهه قرار دارند، شکاف ایجاد شود به گونه ای که به رویارویی بینجامد.
همچنین خداوند متعال از منازعه و اختلاف نهی فرموده و آن را عامل از بین رفتن قدرت و اعتبار مسلمانان می داند.«وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ؛و (فرمان) خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید! و نزاع (و کشمکش) نکنید، تا سست نشوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان نرود.»(سوره انفال، آیه 46) این مسأله همان گونه که در میان مذاهب اسلامی و کشورهای اسلامی صادق است در مورد نیروهای انقلابی و ارزشی نیز دارای مصداق دارد. اختلاف و عدم انسجام میان نیروهای انقلابی و تفاهم نداشتن آنها زمینه ساز سستی و از بین رفتن اعتبار آنها خواهد شد.
خداوند مؤمنان را به همکاری و مساعدت در خوبیهاو تقوا امر کرده و از همکاری در گناه و ظلم نهی نموده است.«وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ؛و باید با یکدیگر در نیکوکاری و تقوا کمک کنید نه بر گناه و ستمکاری»(سوره مائده، آیه 5)
بر این اساس جریان انقلابی که بر پایه برّ و تقوا استوار شده است باید با یکدیگر تعاون و همکاری داشته باشند و بهترین فرد و گزینه را از میان خود انتخاب کنند و از اختلاف و تشتت بپرهیزند. اگر اختلاف نظر میان جریان انقلابی موجب تفرق آرا شده و فردی که اصلح نیست از دل این اختلاف انتخاب شود، از آنجا که این اختلاف زمینه ساز مشکلات برای کشور و مردم خواهد بود، همه مقصر خواهند بود. انقلابی بودن و ارزشی بودن ایجاب می کند که در این مسیر فداکاری و ایثار کرد و همه گرد فرد اصلح مجتمع شوند و از اختلاف بپرهیزند.
یکی از آسیب های رقابت های سیاسی، اختلاف افکنی و تشنج آفرینی در سایه رقابت در جامعه است. هر چند احزاب و گرو ه های سیاسی ممکن است دیدگاه ها و نظرات مختلفی در مورد مسائل کشور داشته باشند، ولی این به معنای اختلاف افکنی و ایجاد تنش و تشنج در جامعه نیست و باید رقابت آنها به دور از هر گونه اختلاف افکنی و تشنج باشد تا فضای مناسب برای انتخاب و گزینش مناسب توسط مردم فراهم گردد .
حضرت امام در این باره فرمودند : « این طور نباشد که گروههاى مختلف، احزاب مختلف، و اشخاص مختلف، در یک موقعى که ما همه احتیاج به وحدت کلمه داریم، اختلاف ایجاد کنند؛ تشنج ایجاد کنند…توجه به این معنا داشته باشند که در صدر مشروطیت که احزاب مختلف پیدا شد دنبال آن پیروزى که ملت پیدا کرده بود، این احزاب مختلف به جان هم افتادند و این کشور را تباه کردند. شما گمان نکنید که احزابى که در ممالک دیگرى هست، در صدر مشروطیت در انگلستان بود، آن احزاب با همان کارى که آنها مى کردند و حزب بازى مى کردند ماها را به اختلاف مى کشیدند، و خود آنها با هم دشمنى نداشتند. هیچ حزبى بر ضد مصالح کشور خودش عمل نمى کرد. اگر هم با هم اختلاف سلیقه یا اختلاف رَویّه داشتند، عاقلانه بود؛ با حساب بود. این طور نبود که یک دسته دسته دیگر را آن چنان تضعیف کنند که کشورشان آسیب ببیند. مع الأسف همان احزابى که در آنجا بودند به ما نمایش مى دادند که کشور باید احزاب داشته باشد و احزاب هم باید مخالف با هم باشند، ما را و احزاب ما را روبروى یکدیگر قرار مى دادند و به ضرر هم صحبت مى کردند و به ضرر هم قلم فرسایى مى کردند؛ و نتیجه این شد که به ضرر کشور بود.» (صحیفه امام، ج14، ص 48-50)
مقام معظم رهبری نیز فرمودند: « گروهها و جریانهای سیاسی با هم کنار بیایند و با هم کار کنند بدبینی، تهمت،اهانت به یکدیگر و قهر از یکدیگر نداشته باشند حالا می گویند که اختلاف مذاق سیاسی داریم… به فرض اگر در زمینه های اقتصادی و سیاسی با هم اختلافی دارند، اگر اختلافشان فقط اختلاف عاطفی نیست، در دایره آن اختلافات با هم رقابت کنند، حرفی نیست اما این رقابتها را به خصومت به دشمنی و به کینه ورزی در مقابل هم نکشانند، ببینید که دشمن این جا ایستاده است ببینید که دشمن منتظر فرصت است ببینید که روی جنگ جناحها با یکدیگر محاسبه می کند.» (نماز جمعه تهران، 1378/05/08)
جریان های ارزشی و انقلابی به طور ویژه باید این اصل را مورد توجه قرار دهند. اگر قبول داریم که نامزدهای متعدد همگی در زمره جریان انقلابی و ارزشی قرار دارند، طیبعتاً اختلاف ها بر سر اصول نخواهد بود و اگر اختلافی هست مربوط به روش ها و شیوه های اداره کشور است و این اختلاف ها نباید موجب تفرقه و عدم وحدت میان جبهه انقلابی بشود. خداوند متعال مؤمنان را برادر یکدیگر خطاب فرموده و مؤمنان را به اصلاح میان خود فرا خوانده، می فرماید:«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ؛در حقیقت مؤمنان با هم برادرند پس میان برادرانتان را اصلاح دهید و از خدا پروا بدارید امید که مورد رحمت قرار گیرید.»(سوره حجرات، آیه 11-10) آیا زیبنده است که در میان جریان انقلابی که همگی در یک مسیر و جبهه قرار دارند، شکاف ایجاد شود به گونه ای که به رویارویی بینجامد.
همچنین خداوند متعال از منازعه و اختلاف نهی فرموده و آن را عامل از بین رفتن قدرت و اعتبار مسلمانان می داند.«وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ؛و (فرمان) خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید! و نزاع (و کشمکش) نکنید، تا سست نشوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان نرود.»(سوره انفال، آیه 46) این مسأله همان گونه که در میان مذاهب اسلامی و کشورهای اسلامی صادق است در مورد نیروهای انقلابی و ارزشی نیز دارای مصداق دارد. اختلاف و عدم انسجام میان نیروهای انقلابی و تفاهم نداشتن آنها زمینه ساز سستی و از بین رفتن اعتبار آنها خواهد شد.
خداوند مؤمنان را به همکاری و مساعدت در خوبیهاو تقوا امر کرده و از همکاری در گناه و ظلم نهی نموده است.«وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ؛و باید با یکدیگر در نیکوکاری و تقوا کمک کنید نه بر گناه و ستمکاری»(سوره مائده، آیه 5)
بر این اساس جریان انقلابی که بر پایه برّ و تقوا استوار شده است باید با یکدیگر تعاون و همکاری داشته باشند و بهترین فرد و گزینه را از میان خود انتخاب کنند و از اختلاف و تشتت بپرهیزند. اگر اختلاف نظر میان جریان انقلابی موجب تفرق آرا شده و فردی که اصلح نیست از دل این اختلاف انتخاب شود، از آنجا که این اختلاف زمینه ساز مشکلات برای کشور و مردم خواهد بود، همه مقصر خواهند بود. انقلابی بودن و ارزشی بودن ایجاب می کند که در این مسیر فداکاری و ایثار کرد و همه گرد فرد اصلح مجتمع شوند و از اختلاف بپرهیزند.