سلام وقت بخیر ایا این درسته که پیامبر اکرم در فتح مکه همه را بخشیدند؟ دلیلش چی بود؟ چرا همچین کاری را کردند؟ چرا ابوسفیان و یزید و معاویه را بخشیدند؟

در روز فتح مکه، هزار نفر از سپاهیان زره پوشیده که با پیامبر(ص)حرکت می‌کردند وارد شهر مکه شدند. همین که سعد بن عباده با پرچم رسول خدا(ص) از برابر ابوسفیان گذشت فریاد کشید:ای ابوسفیان! امروز روز خون ریختن است و خدا قریش را خوار و ذلیل می‌کند. وقتی رسول خدا به ابوسفیان رسید، ابوسفیان گفت: آیا شما دستور داده‌اید که خویشاوندانت را بکشند؟ تو را در مورد قوم خودت به خدا سوگند دهم و تو نیکوکارتر و با پیوندترین مردمی. پیامبر(ص) فرمود: امروز روز رحمت و مهربانی است. امروز روزی است که خداوند قریش را با ایمان عزیز و گرامی خواهد داشت.
پس از آن، پیامبر(ص) دستور داد تا حضرت علی(ع) پرچم را از سعد بن عباده بگیرد و خود بر دارد.
رسول خدا پس از فتح مکه بر سر در کعبه ایستاد و عفو عمومی اعلام کرد. او رو به اشراف قریش کرده، فرمود: حال چه می‌گویید؟ گفتند: خیر و نیکی، تو برادر و برادرزادۀ ما هستی که اکنون به قدرت رسیده‌ای. رسول خدا فرمود: اما من همان را می‌گویم که برادرم یوسف به برادرانش گفت: امروز بر شما ملامتی نیست. خدا شما را بیامرزد که ارحم الراحمین است.
ابوسفیان و دیگر کسانی که رحمت پیامبر(ص) شامل حال‌شان شده بود به «طُلَقا» (به معنای آزادشدگان) معروف شدند، این لقب برگفته از فرمایش پیامبر(ص) که فرمود: «گمان می‌کنید چه با شما خواهم کرد؟ گفتند: نیکی. برادری کریم هستی و پسرِ برادری کریم. پیامبر فرمود: بروید که شما آزادشدگان (طُلَقا) هستید».
در جای دیگر از قول پیامبر(ص) آمده: «الطلقاء من قریش و العتقاء من ثقیف، بعضهم أولیاء بعض فی الدنیا و الآخرة
مردم به این لقب به عنوان ضعف نگاه می‌کردند وای لقب برای ابوسفیان و معاویه یک برچسب منفی در تاریخ ثبت شده که آن را نوعی بدنامی می‌دانند. عمر گروه طلقاء و فرزندان آنان را شایسته خلافت نمی‌دانست و این مطلب را به اهل شورا گوشزد کرد. حضرت علی(ع) در نامه‌ای به معاویه، به این مطلب اشاره کرده و وی را از طلقا معرفی کرد. حضرت زینب در داراخلافه یزید او را اینطور خطاب کرد.
شاید همین برچسب اثرش در تاریخ بیشتر از قتل آنها باشد .
پیامبر(ص) پس از آنکه فرمان عفو عمومی صادر کرد، عده‌ای را از این امر استثنا کرده و فرمان داد ایشان را هر کجا دیدید بکشید، اگر چه در زیر پرده‌های کعبه باشد.
دکتر محمد حسین رجبی دوانی کارشناس برجسته تاریخ اسلام در مصاحبه ای گفت: پیامبر اسلام در جریان فتح مکه، اسم چند نفر که با عملیات روانی به اسلام ضربه زده بودند را قید کرده و دستور دادند، اینها را با توجه به سوابق سیاهی که دارند حتی اگر به پرده‌های کعبه آویخته باشند به قتل برسند.
در جریان فتح‌ مکه، پیامبر فرمود هرکس به مسجد‌الحرام برود یا به خانه ابوسفیان و یا اینکه به خانه‌اش برود و در را ببندد در امان است لذا پیامبر(ص) کسانی را که در صحنه مبارزه با اسلام و ستیز با پیامبر ماندند را عفو نکرد بلکه کسانی عفو شدند که در صحنه مبارزه با اسلام حضور نداشتند. وی گفت: پیامبر اسلام در جریان فتح مکه، اسم چند نفر که با عملیات روانی به اسلام ضربه زده بودند را قید کرده و دستور دادند، اینها را با توجه به سوابق سیاهی که دارند حتی اگر به پرده‌های کعبه آویخته باشند به قتل برسند.
آقای رجبی دوانی گفتند: پیامبر کسانی که علیه اسلام جنگ روانی می‌کردند را نمی‌بخشید، تاکید کرد: برای نمونه، عرض می‌کنم نضربن حارث و عقبة بن ابى معیط از بزرگان مکه بودند که از راه تبلیغات و جنگ روانی به مصاف اسلام آمده بودند و در جنگ بدر اسیر شدند؛ در همین جنگ پیامبر، اسیران را به ازای گرفتن فدیه و یا باسواد کردن بی‌سوادان مدینه آزاد کردند اما این 2 نفر علی‌رغم اینکه توان مالی خوبی داشتند و پیامبر می‌توانست از آنها فدیه قابل توجهی برای آزادیشان بگیرد، آزاد نشدند و پیامبر آنها را اعدام کرد چون ضربه‌های بزرگی به اسلام زده بودند.