در پاسخ به سوال شما باید به مطالب زیر اشاره نمود: علت عدم یاری امام توسط وی را می‌توان در این عنوان خلاصه کرد: «ضعف بینش و بصیرت»توضیح: بی‌تردید اگر سلیمان و نزدیکان او با بینش و بصیرت بالا و برنامه و سازماندهی بهتر عمل می‌‌کردند سرنوشت شیعیان به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.
شاهد ما بر این مدعا قضاوت مختار بن ابی‌عبید ثقفی درباره سلیمان بن صرد است. او در کنار سلیمان بوده و با شخصیت و حالات او از نزدیک در ارتباط بوده است. با دقت و توجه به سخنان مختار درباره سلیمان بن صرد به پاسخ بسیاری از پرسش‌ها و ابهامات درباره سلیمان دست خواهیم یافت. مختار که در آستانه قیام توابین به کوفه آمده بود و شاهد شکل‌گیری و آغاز نهضت توابین بود سلیمان را فاقد بصیرت نظامی معرفی کرد و گفت: «لا علم له بالحروب و السیاسة، سلیمان فاقد دانش و بصیرت نظامی است». مورخان نوشته‌اند تبلیغات مختار علیه سلیمان موجب جدا شدن بخش عظیمی از سپاه سلیمان شد. دیدگاه مختار بن ابی‌عبید درباره سلیمان که در جریان قیام توابین معنا و مفهوم یافت،‌ بیان‌گر این حقیقت تلخ درباره سلیمان و هم ردیفان اوست که خواص کوفه به رغم ایمان و اعتقادشان به امامت و سابقه درخشان برخی از ایشان در دفاع از ولایت مداری؛ از بصیرت سیاسی، شجاعت، زمان شناسی، اقتدار و ثبات در تصمیم و عمل بی‌بهره بودند و همین امر باعث شد تا درباره حضور به موقع خود در کربلا دچار تردید و اشتباه شوند، همچنان که موجب شد برای جبران آن اشتباه نیز ناموفق باشند.
اما در مورد عدم حضور سلیمان‌بن‌صرد در کربلا، به نظر می‌رسد آن‌چه به صورت عموم در منابع تاریخی در مورد سران شیعه در کوفه بیان در مورد سلیمان نیز صادق باشد. در توضیح این فراز نیز باید گفت: با توجه به اعتراف صریح سران توابین به کوتاهی خود در یاری نکردن امام و اظهار پشیمانی از ضعف عملکرد خود در جریان کربلا و دچار شدن به عذاب وجدان شدید در تنها گذاشتن امام و همچنین سابقه عهدشکنی و تخلف سلیمان از امیرمؤمنان؛ می‌توان به این نتیجه رسید که سلیمان و یارانش که سران شیعه کوفه به شمار می‌آمدند، در یاری رساندن به امام کوتاهی کردند و امام را تنها گذاشتند و در این امر عذری نداشتند.