به حدیثی صحیح گویند که تمامی راویان آن تا معصوم علیه السلام شیعه دوازده امامی و عادل باشند، برخی حدیث صحیح را حدیثی دانسته اند که راویان ان شیعه و عادل باشند و متن آن غیر شاذ (مخالف مشهور) و بدون علت (کژی و انحراف پهانی و ظریف ) باشد . ( فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج3 ص 265)