باید بدانید که سلوک الی الله دو مرحله دارد. سلوک عقلانی و سلوک عرفانی. وظیفه ابتدایی انسان سلوک عقلانی است و سلوک عرفانی بعد از آن است. برای سلوک عقلی نیاز به استاد خاص نیست، پس باید با مطالعه, تفکر، تحصیل علم و استفاده از علما و اساتیدی که در حوزه علوم دینی نقلی وعقلی تبحر دارند ،انسان به مرحله ای برسد که برای تمام اندیشه و باورها و اخلاق و اعمالش حجت داشته باشد. بعد برای سیر و سلوک عرفانی خود خدای متعال وعده داده است که نیاز به استاد راهنما را تامین نماید، ان جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا- بنابراین باید ابتدا به سلوک عقلی و انجام وظایف واجب و ترک حرام و اصلاح اخلاق و عقاید کوشید و بعد وارد راه عرفان و عشق شد. آنچه گفته شد قانون کلی سلوک بود. تنها در صورتی میتوان وارد سلوک عرفانی و انجام مستحبات شد که درسلوک عقلانی به کمال خود رسیده باشد.واین امر در عاشورا به برکت وجود اباعبدالله الحسین ع به عنوان استاد خاص وولی خدا نسبت به تمام عاشوراییان حاضر در کربلا محقق شد
سلوک در عاشورا همان راه وروش انبیاومعصومین ع میباشد یعنی رسیدن به توحید ناب که همان عرفان ناب عقلانی وبا شعور بودوسیر در عاشورانیزرسیدن به مقام رضاء میباشد که در اخرین لحظات ونفسای عمر ندای رضا بقضائک سرمیداد
ابتلا معصوم نزد خداوند ارتقاءدرجه میباشد و پروردگار عالم درمورد امام حسین ع نیز بالاترین درجه وفضیلت را در نظر گرفته است که هیچ کس در فضیلت به انها نخواهند رسید
سیروسلوک عرفان ناب عاشورایی بسبب برخورداری از گزاره های معرفتی والا وعشق ومحبت خداوند ومشاهده تمام صحنه های به ظاهر دلخراش کربلابه عنوان زیبایهای اللهی وعنایت حقتعالی به رهپویان حقیقی کربلا؛ برخورداری از اجر عظیم زنده نگهداشتن دستگاه عاشورا وگریه برعزای حسین ع میتواند سلوک عاشورایی میانبرترین راه باشد