قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۸/۲۰
–
۸۹۴ بازدید
زبور و قران چه شباهت ها وچه تفاوت هایی باهم دارند؟اسلوب و درون مایه؟ با ذکر منبع
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط شما با این مرکز
1. زبور نام کتابی‌است که بر اساس قرآن و روایات اسلامی، بر داوود از پیامبران بنی‌اسرائیل نازل شده‌است. زبور به زبان عبری است و سراسر اندرز و دعا و مناجات با ایزد متعال و تجلیل مقام ربوبی است و پس از تورات نزول یافته‌است.
برخی پژوهشگران زبور مذکور در قرآن را با مزامیر در عهد عتیق برابر دانسته‌اند. با این که مزامیر بیش‌تر به عنوان کتاب دعا و تسبیح شهرت دارد؛ زبور و مزامیر هر دو به داوود منسوب‌اند. در قرآن از زبور نقل شده‌است که بندگان نیکوکار خداوند وارث زمین خواهند شد. در مزامیر داوود، آیه‌ای با معنی مشابه آمده است:
زیرا که خداوند عدالت را دوست می‌دارد و بندگان صالح خود را رها نمی‌کند بلکه از ایشان نگهداری می‌کند زیرا که درخت شریران بریده خواهد شد. و صدیقان وارث زمین شده تا ابد در آن سکونت خواهند کرد؛ زیرا که زبانشان به حکمت گویاست.(مزامیر ۳۷:۲۹)
برخی نیز آیه قرآن در سوره انبیاء را با این بخش مزامیر تطبیق داده‌اند.
زیرا که شریران منقطع می‌شوند اما متوکلان به خداوند وارثان زمین خواهند شد. و متواضعان وارث زمین شده از سلامت بهره خواهند برد. شریر دندان‌های خویش بر او می‌فشارد، اما خداوند بر صدیقان متبسم است. (مزامیر ۳۸:۱۱)
آیات دیگری از مزامیر نیز مفهومی نزدیک با آنچه در قرآن آمده‌است دارند:
خداوند روزی صالحان را می‌داند و میراث ایشان زمین ابدی باشد که در زمان بلا خجل نشوند و در ایام قحطی سیر خواهند شد. این متبرکان خداوند زمین را به میراث می‌برند.(مزامیر ۳۸ ۹:۱۱)
2. وجه اشتراک قران با سایر کتب آسمانی از جمله زبور حضرت داود ع
تشابه قرآن با سایر کتب آسمانی دراین است که همه آنها از جانب خداست و مایه نور و هدایت برای مردم است؛ چنان که خدا در آیه44 سوره مائده، تورات را به هدایت و نور بودن توصیف می کند؛ «انا انزلنا التوریه فیها هدی و نور» و همچنین در مورد انجیل است که «واتینه الانجیل، فیه هدی و نور» (مائده، 46) و در مورد قرآن، آیه 157 از سوره اعراف و آیه2 سوره بقره اوصاف نور و هدایت را برای قرآن برمی شمارد.
3. تفاوت قرآن با سایر کتب آسمانی
به طور اجمال وجه افتراق و تمایز قرآن نسبت به سایر کتب آسمانی عبارت است از: 1- معجزه بودن قرآن 2- کامل و تمام بودن قرآن (پاسخگو بودن به تمامی نیازهای انسان) 3- برخورداری از دو نزول (دفعی و تدریجی) 4- کم و زیاد نشدن سوره ها و آیات و عدم تحریف قرآن
ج. محتوا و معارف قرآن کریم با تورات و انجیل و زبور متفاوت است و اصلابا آنها قابل مقایسه نیست؛ زیرا:
الف) «ونزلنا علیک الکتب تبینا لکل شیء» (نحل، 89) آنچه از زمینه های گوناگون فکری، اعتقادی، بینشهای بنیادی، نظامهای رفتاری فردی، اجتماعی، مادی، معنوی، دنیایی، آخرتی و… در تکامل فرد و جامعه نقش داشته در قرآن بیان شده و معارف آن، با فطرت و سرشت مشترک انسانها هماهنگ است؛ بدین جهت از فراگیری و جامعیت خاصی برخوردار و همگانی، همیشگی و همه جایی است.(1)
ب) اصول معارف و مفاهیم قرآن، بر پایه عقل و منطق مشترک و همگانی انسان استوار است و اساس تعالیم اسلام بر مدار جهل ستیزی و عقل انگیزی (آل عمران، 164؛ یونس،100)، تقلیدزدایی و تحقیق پروری، (مائده، 104؛ نحل، 43)، پندار سوزی و دانش سازی، (انعام، 116؛ مجادله،11) می چرخد.(2)
ج) قرآن، با نگرشی واقع بینانه به حقیقت وجود انسان و منطبق بر فطرت او (و بدور از افراط و تفریط) اهداف زندگی او را در یک طبقه بندی منظم مقدماتی، متوسط، عالی و نهایی، سامان و انتظام می بخشد که تمام استعدادهای ذاتی او پرورش یافته، خاستگاه های وجودی او به شیوه ای معتدل و هماهنگ ارضا گردد؛ بر همین اساس، دنیاپرستی و دل سپردگی به آن را مورد نکوهش قرارداده، (عنکبوت، 64) و دنیاگریزی وسرکوب تمایلات طبیعی و مادی را مطرود می داند. (اعراف، 32)(3)
د) قرآن، از اختلاف و تناقض پیراسته است؛ در حالی که تورات و انجیل نه تنها، هیچ یک از این ویژگی ها را ندارند، بلکه محتوای آن دو آمیخته با خرافات و نسبتهای ناروا به پیامبران الهی است؛ به عنوان نمونه:
1- تورات گوساله سازی و دعوت به بت پرستی را به هارون، وزیر و جانشین موسی(ع) نسبت می دهد؛ (4) در حالی که شخصی از بنی اسرائیل به نام سامری اقدام به چنین کاری کرد، و قرآن، دامان این دو رهبر و پیامبر الهی (موسی و هارون) را هرگونه آلودگی به شرک و بت پرستی پاک می داند.(5)
2- قرآن، سلیمان را پیامبری بزرگ با علم سرشار و تقوای بسیار می داند که با داشتن حکومت عظیم، هرگز اسیر مقام و مقام نشد و…؛ ولی تورات، در زمینه های گوناگون بدترین نسبتها را به او می دهد که نقل آنها شرم آور است.
3- انجیل به خداوند سبحان نسبت تجسم داده و می گوید: خدا به صورت انسان مجسم شده و…(6) ولی قرآن می فرماید: «لیس کمثله شیء (شوری، 11) هیچ چیز همانند او نیست.» و…
در پایان لازم به یادآوری است تفاوت هایی که برای قرآن با تورات و انجیل بیان شد شامل حال زبور حضرت داود (نساء 163 و…) نیز می شود(7)
پی نوشت ها:
1- ر.ک: علوم قرآن، همان، ص113-126
2- همان ص113-126
3- علوم قرآن، محمدباقر سعیدی روشن، ص113-.126
4- تورات، سفر خروج، فصل .32
5- ر.ک: تفسیر نمونه، ج6، ص379-.381
6- انجیل یوحنا، باب اول، شماره2و .15
7- ر.ک: تفسیر نمونه، ج12، ص161؛ ج13، ص520
منبع : روزنامه کیهان، شماره 19191 به تاریخ 4/7/87، صفحه 6 (معارف)
1. زبور نام کتابی‌است که بر اساس قرآن و روایات اسلامی، بر داوود از پیامبران بنی‌اسرائیل نازل شده‌است. زبور به زبان عبری است و سراسر اندرز و دعا و مناجات با ایزد متعال و تجلیل مقام ربوبی است و پس از تورات نزول یافته‌است.
برخی پژوهشگران زبور مذکور در قرآن را با مزامیر در عهد عتیق برابر دانسته‌اند. با این که مزامیر بیش‌تر به عنوان کتاب دعا و تسبیح شهرت دارد؛ زبور و مزامیر هر دو به داوود منسوب‌اند. در قرآن از زبور نقل شده‌است که بندگان نیکوکار خداوند وارث زمین خواهند شد. در مزامیر داوود، آیه‌ای با معنی مشابه آمده است:
زیرا که خداوند عدالت را دوست می‌دارد و بندگان صالح خود را رها نمی‌کند بلکه از ایشان نگهداری می‌کند زیرا که درخت شریران بریده خواهد شد. و صدیقان وارث زمین شده تا ابد در آن سکونت خواهند کرد؛ زیرا که زبانشان به حکمت گویاست.(مزامیر ۳۷:۲۹)
برخی نیز آیه قرآن در سوره انبیاء را با این بخش مزامیر تطبیق داده‌اند.
زیرا که شریران منقطع می‌شوند اما متوکلان به خداوند وارثان زمین خواهند شد. و متواضعان وارث زمین شده از سلامت بهره خواهند برد. شریر دندان‌های خویش بر او می‌فشارد، اما خداوند بر صدیقان متبسم است. (مزامیر ۳۸:۱۱)
آیات دیگری از مزامیر نیز مفهومی نزدیک با آنچه در قرآن آمده‌است دارند:
خداوند روزی صالحان را می‌داند و میراث ایشان زمین ابدی باشد که در زمان بلا خجل نشوند و در ایام قحطی سیر خواهند شد. این متبرکان خداوند زمین را به میراث می‌برند.(مزامیر ۳۸ ۹:۱۱)
2. وجه اشتراک قران با سایر کتب آسمانی از جمله زبور حضرت داود ع
تشابه قرآن با سایر کتب آسمانی دراین است که همه آنها از جانب خداست و مایه نور و هدایت برای مردم است؛ چنان که خدا در آیه44 سوره مائده، تورات را به هدایت و نور بودن توصیف می کند؛ «انا انزلنا التوریه فیها هدی و نور» و همچنین در مورد انجیل است که «واتینه الانجیل، فیه هدی و نور» (مائده، 46) و در مورد قرآن، آیه 157 از سوره اعراف و آیه2 سوره بقره اوصاف نور و هدایت را برای قرآن برمی شمارد.
3. تفاوت قرآن با سایر کتب آسمانی
به طور اجمال وجه افتراق و تمایز قرآن نسبت به سایر کتب آسمانی عبارت است از: 1- معجزه بودن قرآن 2- کامل و تمام بودن قرآن (پاسخگو بودن به تمامی نیازهای انسان) 3- برخورداری از دو نزول (دفعی و تدریجی) 4- کم و زیاد نشدن سوره ها و آیات و عدم تحریف قرآن
ج. محتوا و معارف قرآن کریم با تورات و انجیل و زبور متفاوت است و اصلابا آنها قابل مقایسه نیست؛ زیرا:
الف) «ونزلنا علیک الکتب تبینا لکل شیء» (نحل، 89) آنچه از زمینه های گوناگون فکری، اعتقادی، بینشهای بنیادی، نظامهای رفتاری فردی، اجتماعی، مادی، معنوی، دنیایی، آخرتی و… در تکامل فرد و جامعه نقش داشته در قرآن بیان شده و معارف آن، با فطرت و سرشت مشترک انسانها هماهنگ است؛ بدین جهت از فراگیری و جامعیت خاصی برخوردار و همگانی، همیشگی و همه جایی است.(1)
ب) اصول معارف و مفاهیم قرآن، بر پایه عقل و منطق مشترک و همگانی انسان استوار است و اساس تعالیم اسلام بر مدار جهل ستیزی و عقل انگیزی (آل عمران، 164؛ یونس،100)، تقلیدزدایی و تحقیق پروری، (مائده، 104؛ نحل، 43)، پندار سوزی و دانش سازی، (انعام، 116؛ مجادله،11) می چرخد.(2)
ج) قرآن، با نگرشی واقع بینانه به حقیقت وجود انسان و منطبق بر فطرت او (و بدور از افراط و تفریط) اهداف زندگی او را در یک طبقه بندی منظم مقدماتی، متوسط، عالی و نهایی، سامان و انتظام می بخشد که تمام استعدادهای ذاتی او پرورش یافته، خاستگاه های وجودی او به شیوه ای معتدل و هماهنگ ارضا گردد؛ بر همین اساس، دنیاپرستی و دل سپردگی به آن را مورد نکوهش قرارداده، (عنکبوت، 64) و دنیاگریزی وسرکوب تمایلات طبیعی و مادی را مطرود می داند. (اعراف، 32)(3)
د) قرآن، از اختلاف و تناقض پیراسته است؛ در حالی که تورات و انجیل نه تنها، هیچ یک از این ویژگی ها را ندارند، بلکه محتوای آن دو آمیخته با خرافات و نسبتهای ناروا به پیامبران الهی است؛ به عنوان نمونه:
1- تورات گوساله سازی و دعوت به بت پرستی را به هارون، وزیر و جانشین موسی(ع) نسبت می دهد؛ (4) در حالی که شخصی از بنی اسرائیل به نام سامری اقدام به چنین کاری کرد، و قرآن، دامان این دو رهبر و پیامبر الهی (موسی و هارون) را هرگونه آلودگی به شرک و بت پرستی پاک می داند.(5)
2- قرآن، سلیمان را پیامبری بزرگ با علم سرشار و تقوای بسیار می داند که با داشتن حکومت عظیم، هرگز اسیر مقام و مقام نشد و…؛ ولی تورات، در زمینه های گوناگون بدترین نسبتها را به او می دهد که نقل آنها شرم آور است.
3- انجیل به خداوند سبحان نسبت تجسم داده و می گوید: خدا به صورت انسان مجسم شده و…(6) ولی قرآن می فرماید: «لیس کمثله شیء (شوری، 11) هیچ چیز همانند او نیست.» و…
در پایان لازم به یادآوری است تفاوت هایی که برای قرآن با تورات و انجیل بیان شد شامل حال زبور حضرت داود (نساء 163 و…) نیز می شود(7)
پی نوشت ها:
1- ر.ک: علوم قرآن، همان، ص113-126
2- همان ص113-126
3- علوم قرآن، محمدباقر سعیدی روشن، ص113-.126
4- تورات، سفر خروج، فصل .32
5- ر.ک: تفسیر نمونه، ج6، ص379-.381
6- انجیل یوحنا، باب اول، شماره2و .15
7- ر.ک: تفسیر نمونه، ج12، ص161؛ ج13، ص520
منبع : روزنامه کیهان، شماره 19191 به تاریخ 4/7/87، صفحه 6 (معارف)
