قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
می دانیم که نه مختار معصوم است نه ابراهیم، جدایی ابراهیم از مختار و همراهی اش با زبیریان با وجود منش و باورهای علوی اش، تناقضی است که منابع متقدم و متأخر به روشنی به آن نپرداخته اند؛
اما خطای ابراهیم خطای راهبردی و بسیار بزرگ است مشکل ابراهیم قطعا بی بصیرتی و عدم شناخت نسبت به امام زمان خود و ولایتمدار نبودن وی بود. اسم ابراهیم نه جزو کسانی است که امام حسین (ع) را به کوفه دعوت کردند، نه کسانی که با مسلم همراه بودند، ابراهیم مالک اشتر، رئیس قبیله نخع و فرزند مالک اشتر بود، به سبب این جایگاه خاص اگر حرکتی در جهت و یا خلاف جهت امام (ع) داشت حتما ثبت و ضبط می شد؛ چرا که او فرد ناشناسی نبود که نادیده گرفته شود.
اشتباهات ابراهیم به عدم همراهی با مسلم، فرستاده امام حسین (ع) و امام زمان خود ختم نشد؛ ابراهیم در ماجرای قیام مختار هم کوتاهی، و به وی خیانت کرد و در مدت چهار ماهی که مختار محاصره بود به کمک او نیامد و بدتر از آن اینکه بعد از شهادت مختار به قاتل مختار پیوست.
در جایی پس از رویگردانی از مختار، ابراهیم بن مالک مردد شد که به عبدالملک بپیوندد و یا زبیریان، حال آن که هر دو باطل بودند.
وقتی نامه دعوت به همکاری عبدالملک مروان و مصعب بن زبیر به دست ابراهیم رسید، بی میل نبود که به عبدالملک مروان بپیوندد و گفت اگر عبیدالله بن زیاد و عده زیادی از بزرگان شام را نکشته بودم حتما به عبدالملک می پیوستم.
ابراهیم بن مالک پس از شهادت مختار جای مهلب را در سپاه مصعب بن زبیر پر کرد و سردار سپاه زبیریان شد، گفت: اگر ابراهیم بن مالک اشتر ولایتمدار بود و با انگیزه قصاص قاتلان امام حسین (ع) به مختار و قیام او پیوسته بود، حتی اگر به سبب عذری نمی توانست خود را به مختار برساند، توقع می رفت به عنوان یک شیعه قدرتمند، از امام زمان خویش(امام سجاد ع) کسب تکلیف کند.
اما خطای ابراهیم خطای راهبردی و بسیار بزرگ است مشکل ابراهیم قطعا بی بصیرتی و عدم شناخت نسبت به امام زمان خود و ولایتمدار نبودن وی بود. اسم ابراهیم نه جزو کسانی است که امام حسین (ع) را به کوفه دعوت کردند، نه کسانی که با مسلم همراه بودند، ابراهیم مالک اشتر، رئیس قبیله نخع و فرزند مالک اشتر بود، به سبب این جایگاه خاص اگر حرکتی در جهت و یا خلاف جهت امام (ع) داشت حتما ثبت و ضبط می شد؛ چرا که او فرد ناشناسی نبود که نادیده گرفته شود.
اشتباهات ابراهیم به عدم همراهی با مسلم، فرستاده امام حسین (ع) و امام زمان خود ختم نشد؛ ابراهیم در ماجرای قیام مختار هم کوتاهی، و به وی خیانت کرد و در مدت چهار ماهی که مختار محاصره بود به کمک او نیامد و بدتر از آن اینکه بعد از شهادت مختار به قاتل مختار پیوست.
در جایی پس از رویگردانی از مختار، ابراهیم بن مالک مردد شد که به عبدالملک بپیوندد و یا زبیریان، حال آن که هر دو باطل بودند.
وقتی نامه دعوت به همکاری عبدالملک مروان و مصعب بن زبیر به دست ابراهیم رسید، بی میل نبود که به عبدالملک مروان بپیوندد و گفت اگر عبیدالله بن زیاد و عده زیادی از بزرگان شام را نکشته بودم حتما به عبدالملک می پیوستم.
ابراهیم بن مالک پس از شهادت مختار جای مهلب را در سپاه مصعب بن زبیر پر کرد و سردار سپاه زبیریان شد، گفت: اگر ابراهیم بن مالک اشتر ولایتمدار بود و با انگیزه قصاص قاتلان امام حسین (ع) به مختار و قیام او پیوسته بود، حتی اگر به سبب عذری نمی توانست خود را به مختار برساند، توقع می رفت به عنوان یک شیعه قدرتمند، از امام زمان خویش(امام سجاد ع) کسب تکلیف کند.