خانه » همه » مذهبی » شروع بندگی و خودسازی

شروع بندگی و خودسازی


شروع بندگی و خودسازی

۱۳۹۲/۱۰/۳۰


۶۶۶ بازدید

همه عرفا و سلکا و مراجع تقلید شروع راه بندگی و طاعت را ترک محرمات و انجام واجبات می دانند . میخواستم بدانم از کجا می شود این اعمال را پیدا کرد و از آنان آگاهی یافت.؟

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم از اینکه می بینیم با دانشجویانی طرف هستیم که دغدغه اطاعت و بندگی را دارند و می خواهند که طریق آن را بدست آورند بسیار خوشحالیم و از خدای متعال مسئلت می داریم که امثال شما دانشجویان را در این جامعه ی دنیاگرا و شیطانی زیاد کند
دوست عزیز در راه بندگی و اطاعت هر آنچه که برای شروع کار لازم است خدای متعال در نهاد همه ما انسانها به ودیعه گذاشته است. و طبق آیه «فالهمها فجورها و تقواها» سوره شمس خدا تمامی مواضع خطر و ابزار نجات را یه نفس هر انسانی گذاشته است این را همه ما در زندگی لمس کرده ایم و می دانیم که دروغ، غیبت، تهمت، دزدی، سوءظن و مسائلی از این قبیل بد هستند و اگر بخواهیم که در مسیر انسانی گام برداریم لاجرم باید به آنها ملتزم باشیم و این در همه جوامع انسانی اعم از دینی و غیر دینی مشهود است و هر جامعه انسانی دادگاههائی را جهت رسیدگی به این گونه تخلفات ایجاد کرده است. بنابراین در برداشتن قدم اول که همان شناخت اجمالی مفاسد و گناهان است را می دانیم. لذاست که امام صادق علیه السلام به هشام می فرماید:اى هشام، به راستى خدا را بر مردم دو حجّت است: حجّتى آشکار و حجّتى نهان. حجّت آشکار فرستادگان و پیامبران و امامانند و امّا حجّت نهان و درونى خرد باشد. اى هشام، به راستى، خردمند کسى است که حلال از سپاسگزارى بازش ندارد و حرام بر شکیبایى و خودداریش چیره نیاید.تحف العقول ص: 386چنانکه ملاحظه می فرمائید عاقل کسی شد که حرام خدا را انجام ندهد یعنی می داند که چه چیزی حرام است و بعد از دانستن آن را ترک می کند
حال برای ادامه مسیر بندگی و شناخت پرتگاههای ریز و بایک شیطانی به هادیانی نیازمندیم که در این مسیر تاریک دست ما بگیرند و ما با روشن کردن چراغ عقل و دیدن جلو پایمان دستمان را به دست آنها می سپاریم آنهائی که عروه وثقی بوده که هرگز انفصام و جدائی در آن راه ندارد.بنابراین طبق فرموده آقای بهجت به دانسته های خود عمل کنید به در پی آن خدا ندانسته ها را برایتان روشن سازد
این مطلب روشن و واضح بود اما اگر بخواهیم اولیت سنجی کنیم و بگوئیم که اگر قرار باشد که فردی شروع به بندگی خدا کند حق تقدم با انجام واجبات است یا ترک محرمات یعنی اول باید نگرانی اصلیمان گناه نکردن باشد و در ادامه به نماز و روزه نیز اهمیت بدهیم یا اینکه اول باید نماز خوان و روزه بگیر باشیم و سپس در ادامه خدا توفیق می دهد که ترک گناه هم می کنیم؟ دوست گرامی باید بدانید که در حرکت کردن ابتدا باید موانع حرکت را برطرف کنیم و سپس اقدام به حرکت نمائیم و این اصلا معقول نیست که بگوئیم که تو حرکت بکن موانع خود به خود حل می شود خیر اصلا چنین نیست . مانع اصلی راه بندگی خدا گناه و وساوس شیطانی است و اگر کسی در دلش نگرانی شیطان نداشته باشد و در عمل نگوید اعوذ بالله من الشیطان الرجیم هرگز نمی تواند به بندگی خدا موفق گردد. مگر در روز عاشورا کسانی که امام حسین را کشتند نماز خوان نبودند قران نمی خوانند روزه نمی گرفتند پس چرا مرود لعنت ابدی شدند و در زیارت عاشورا صد بار آنها را مورد لعن قرار می دهیم و از آنها برائت می جوئیم؟ آری شمر بخدا نماز خوان بود و می دانست که کسی که روی سینه اش نشسته تیز روی گلویش گذاشته کیست و چه مقامی دارد لذا در آن لحاظ امام حسین به شمر گفت که شمر می دانی که جای خیلی بلندی نشسته ای؟ اما چرا چنین شد؟ علتش این است او در کنارنماز و قرآن گناه هم می کرد و در کنار حب خدا می خواست حب دنیا را جمع کرد و فکر میکرد که این کار شدنی است در حالی که حب خدا و حب دنیا مثل دو قطب مشابه آهن ربا هستند که همدیگر را دفع می کنند و هرگز یکجا در کنار هم قرار نمی گیرند
امام خمینی در مورد مقدم بودن ترک گناه بر انجام واجبات می فرماید:حال اگر قرار باشد که شما نماز و قرآن و روزه انجام دهید یا گناهانی مانند نگاه به نامحرم و غیبت و دروغ و تهمت و غضب و … را ترک کنید کدام مقدم است؟ و کدام یک عزم و اراده می خواهد؟ از دست دادن کدام یک باید نگران باشیم؟ آری ای عزیز؛ افضل از هر چیز و مقدم بر هر مقصد و مقدمه پیشرفت و راه منحصر مقامات و مدارج انسانیه این دو مرحله است که اگر کسى مواظبت به آنها کند از اهل سعادت و نجات است، و مهمترین این دو تقواى از محرّمات است- و اهل سلوک نیز این مقام را مقدم شمارند بر مقام اوّل، و از مراجعه به اخبار و آثار و خطب نهج البلاغة واضح شود که حضرات معصومین نیز به این مرحله بیشتر اهمیت دادهاند- پس، اى عزیز این مرحله اوّل را خیلى مهم شمار و مواظبت و مراقبت در امر آن نما که اگر قدم اوّل را درست برداشتى و این پایه را محکم کردى، امید وصول به مقامات دیگر (که همان نماز و روزه و قرآن خواندن توباشد) است، و الا رسیدن به مقامات ممتنع و نجات بس مشکل و صعب مىشود. چنانکه یزید و عمر سعد و شمر و… همگی نماز و قرآن می خواندند ولی در عین حال زینت دوش نبی را زیر سم اسبانشان قرار دادند
جناب عارف بزرگوار و شیخ عالى مقدار ما مرحوم شاه آبادى (ره)، مىفرمودند که براى جلوگیرى از شرّ نفس و شیطان دوام بر وضو را سفارش مىفرمودند و مىگفتند وضو به منزله لباس رزم است. و در هر حال از قادر ذو الجلال و خداوند متعال جلّ جلاله با تضرع و زارى و التماس بخواه که تو را توفیق دهد در این مرحله، و از تو یارى فرماید در حصول ملکه تقوا.
و بدان که اوایل امر قدرى مطلب سخت و مشکل مىنماید، ولى پس از چندى مواظبت زحمت به راحت مبدل مىشود و مشقت به استراحت، بلکه به یک لذت روحانى خالصى بدل مىشود که اهلش آن لذت را با جمیع لذات عوض نکنند. و ممکن است ان شاء اللّه پس از مواظبت شدید و تقواى کامل از این مقام به مقام تقواى خواص ترقى کنى که آن تقواى از لذاتهای نفسانیه است. زیرا که لذت روحانى را که چشیدى، از لذات جسمانیه مثل شهوت و حب مقام و حب جمال نامحرم و… کم کم منصرف شوى و از آنها پرهیز کنى، پس راه بر تو سهل و آسان شود. چهل حدیث(اربعین حدیث)،ص: 209 (با کمی تغییرات متن جهت فهم آسان آن)
حال با توجه به مطالب فوق جواب سؤال شما چنین می شود که اولا اعمال در شرع اسلام به دو گونه فکری و عملی تقسیم می شود و اعمال عملی هم به دو دسته احکام و اخلاقیات تقسیم می گردد که مجموعا سه قسم اعمال اعتقادی و اخلاقی و احکام وجود دارد اما آنچه مربوط به اعمال فکری است همان اعتقادات است که قابل تقلید نبوده و لازم است هرکسی به خدای واحد و حکیم بودن او فرستاده او و وصی بعد فرستاده و بالاخره جهان پس از این جهان معتقد بوده باشد و آنچه در کتابهای اعتقادی آوره شده جهت روشنی بخشی و ایجاد زمینه جهت رسیدن به این اعتقاد است نه مثل کتابها رساله یک مجتهد لازم تقلید بوده باشد. و بعد از آن نوبت اعمال عملی احکام است که باید از یک مجتهد اعلم عادل تقلید گردد.که بسیاری از مسلمانان بندگی را تا این دو مرحله می دانند و اگر هم به اعمال سه گانه معتقد باشند اقدام عملی خاصی راجع به اعمال سوم یعنی اخلاقیات انجام نمی دهند در حالی که پیامبر اسلام برای اتمام و اکمال مکارم اخلاقی مبعوث شده اند و بزرگترین و معتبرترین فصل جدائی انسان از حیوان هم مبحث است و اگر هم کسی بگوید که من نمی دانم طبق مطالب فوق می توانیم به او اثبات کنیم که همه می دانند و توهم مثل همه هستی آری ما بسیاری از کارهائی که با انسانیت انسان منافی است مثل دروغ دزدی و غیبت و تهمت کبر و…را می دانیم ولی گاها خود را به تجاهل می زنیم. که از این روست که آقای بهجت به هر کسی که جهت نصیحت اخلاقی خدمتشان می رسیدند چیزی جزاین را نمی گفت که « به آنچه می دانید عمل کنید» و این نصحیت کمی نیست. و سؤال شما پرسش گرامی راجع به این مطلب است و عرفا و مراجع تقلید به همان اندازه که به رساله های عملی تأکید دارند به اخلاقیات نیز اصرار می ورزند
بنابراین شما به هر اندازه ای که به نماز و روزه و خمس و هر انچه که در رساله های عملیه ی مرجع تقلیدتان هست اهمیت می دهید باید به همان اندازه نیز به غیبت تهمت نامحرم سوء ظن تواضع دوری از دل بستگی به مال دنیا گریه  توبه استغفار و…. اهمیت بدهید و برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به این گونه وظایف به کتابهای ذیل مراجعه نمائید
1. معراج السعاده نوشته ملا احمد نراقی
2. چهل حدیث امام خمینی
3. مقالات محمد شجاعی
4. ره توشه استاد مصباح یزدی
اگر انشاءالله این مطالب به دردتان خورد برای ما دعا کنید و اگر قانع نشدید حتما ما را در جریان قرار دهید تا مطالب مفصلی را در اختیارتان قرار دهیم. موفق باشید 

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد