قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۰۳/۲۶
–
۲۲۳ بازدید
شناسنامه کتاب وهابیه فی صورتها الحقیقه.
تا جایی که تحقیق شد این مطالب دراین رابطه به دست آمد .این کتاب کتابی است که توسط الأستاذ صائب عبد الحمید دررابطه وهابیت وعقاید باطل آنها و..تألیف شده است . این کتاب توسط نشر مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه در قم به چاپ رسیده است.به هر حال نویسنده این کتاب از مردمان سنّی مذهب عراق است که با سفر به ایران و عنایات خداوند، مذهب تشیع را انتخاب کرد.
او بعد از شیعه شدنش می‌گوید:
اگر رحمت خدا نبود، به طور قطع نفسم مرا به زمین می‌زد.
او می‌گوید: وقتی اطرافیانم فهمیدند که من شیعه شدم، مرا رها کردند.
در ذیل مطالبی ازآن کتاب خدمتتان تقدیم می گردد:
1- الوهابیة و موسسها
تنسب الفرقة الوهابیة الى محمد بن عبد الوهاب بن سلیمان النجدى، المولود سنة 1111ه، والمتوفى سنة 1206ه.
وکان هذا قد اخذ شیئا من العلوم الدینیه، کما کان مولعا بمطالعة اخبار مدعى النبوة کمسیلمة الکذاب وسجاح والاسود العنسى وطلیحة الاسدى، فظهر منة ایام دراستة زیغ وانحراف کبیر، مما دعا والدة وسائر مشایخة الى تحذیر الناس منه، فقالوا فیة: سیضل هذا، ویضل اللّة بة من ابعدة واشقاه!
وفى سنة 1143ة اظهر محمد بن عبد الوهاب الدعوة الى مذهبة الجدید، ولکن وقف بوجهة والدة ومشایخه، فابطلوا اقواله، فلم تلق رواجا حتى توفى والدة سنة 1153ة فجدد دعوتة بین البسطاء والعوام فتابعة حثالة من الناس، فثار علیة اهل بلدة وهموا بقتله، ففر الى (العیینه) وهناک تقرب الى امیر العیینة وتزوج اخت الامیر، ومکث عندة یدعو الى نفسة والى بدعته، فضاق اهل العیینة منة ذرعا فطردوة من بلدتهم، فخرج الى (الدرعیه) شرقى نجد، وهذة البلاد کانت من قبل بلاد مسیلمة الکذاب التى انطلقت منها احزاب الرده. فراجت افکار محمد بن عبد الوهاب فى هذة البلاد و اتبعة امیرها محمد بن سعود، وعامة اهلها.
وکان فى ذلک کلة یتصرف وکانة صاحب الاجتهاد المطلق، فهو لا یعبا بقول احد من ائمة الاجتهاد لا من السلف ولا من المعاصرین له، هذا ولم یکن هو على الحقیقة ممن یمت الى الاجتهاد بصله!!
هکذا وصفة اخوة الشیخ سلیمان بن عبد الوهاب، وهو اعرف الناس به، وقد الف کتابا فى ابطال دعوة اخیة واثبات زیفها، ومما جاء فیة عبارة موجزة وجامعة فى التعریف بالوهابیة وموسسها، قال فیها: (الیوم ابتلى الناس بمن ینتسب الى الکتاب والسنة ویستنبط من علومهما ولا یبالى من خالفه، ومن خالفة فهو عندة کافر، هذا وهو لم یکن فیة خصلة واحدة من خصال اهل الاجتهاد، ولا واللّة ولا عشر واحده، ومع هذا راج کلامة على کثیر من الجهال، فانا للّة وانا الیة راجعون).
× × ×
2-اصول الفکر الوهابى
للفرقة الوهابیة اصل معلن واصل خفى..
اما الاصل المعلن، فهو: اخلاص التوحید للّه، ومحاربة الشرک والاوثان. ولکن لیس لهذا الاصل ما یصدقة من واقع الحرکة الوهابیة کما سترى.
واما الاصل الخفى، فهو: تمزیق المسلمین واثارة الفتن والحروب فیما بینهم خدمة للمستعمر الغربى. وهذا هو المحور الذى دارت حولة جهود الوهابیة منذ نشاتها وحتى الیوم.. فهو الاصل الحقیقى الذى سخر لة الاصل المعلن من اجل اغواء البسطاء وعوام الناس.
فلا شک ان شعار (اخلاص التوحید ومحاربة الشرک) شعار جذاب سیندفع تحتة اتباعهم بکل حماس، وهم لا یشعرون انة ذریعة لتحقیق الاصل الخفى.
ولقد اثبت المحققون فى تاریخ الوهابیة ان هذة الدعوة قد انشئت فى الاصل بامر مباشر من وزارة المستعمرات البریطانیه. انظر مثلا: (اعمدة الاستعمار) لخیرى حماد، و(تاریخ نجد) لسنت جون فیلبى او عبداللّة فیلبى، و(مذکرات حاییم وایزمن) اول رئیس وزراء للکیان الصهیونى، و(مذکرات مستر همفر)، و(الوهابیة نقد وتحلیل) للدکتور همایون همتى.
× × ×
3-مصادر الفکر الوهابى
قسمت الوهابیة العقائد الى قسمین:
الاول: ما ورد فیة نص فى الکتاب او السنه.. فزعموا ان هذا یاخذونة من الکتاب والسنة مباشره، دون الرجوع الى اجتهاد المجتهدین فى معناه، سواء کانوا من الصحابة او التابعین او غیرهم من ائمة الاجتهاد.
والقسم الثانى: ما لم یرد فیة نص.. وزعموا انهم یرجعون فیة الى فقة الامام احمد بن حنبل وابن تیمیه.
لکنهم اخفقوا فى الامرین معا، ووقعوا فى التناقض وارتکبوا المحذور، فمن ذلک:
ا – انهم جمدوا على معان فهمومها من ظواهر بعض النصوص، فخالفوا الاصول والاجماع. ومن هنا وصفهم الشیخ محمد عبدة بانهم: (اضیق عطنا واحرج صدرا من المقلدین، فهم یرون وجوب الاخذ بما یفهم من اللفظ الوارد والتقید بة بدون التفات الى ما تقتضیة الاصول التى قام علیها الدین).
ب – خالفوا الامام احمد صراحة فى تکفیرهم من خالفهم من المسلمین، فى حین لم یجدوا فى فتاوى الامام احمد ما یشهد لعقیدتهم هذه، بل على العکس، کانت سیرتة وفتاواة کلها بخلاف ذلک، فهو لا یکفر احدا من اهل القبلة بذنب کبیرا کان او صغیرا، الا بترک الصلاه.
وایضا: لم یجدوا عند ابن تیمیة ما یشهد لعقیدتهم هذه، بل الذى ورد عن ابن تیمیة هو العکس من ذلک تماما..
قال ابن تیمیة: ان من والى موافقیة وعادى مخالفیه، وفرق جماعة المسلمین، وکفر وفسق مخالفیة فى مسائل الاراء والاجتهادات، واستحل قتالهم، فهو من اهل التفرق والاختلاف.
فالوهابیة اذن وفقا لعقیدة ابن تیمیة هم من اهل التفرق والاختلاف!!
ج – ان عقیدة الوهابیة فى زیارة المشاهد تقضى بان الامام احمد نفسة ومن وافقة من السلف هم من المشرکین الذین تجب البراءة منهم ویجب هدر دمائهم واموالهم..
فقد نقل ابن تیمیة ان الامام احمد قد کتب جزءا فى زیارة مشهد الامام الحسین(ع) فى کربلاء، وما ینبغى ان یفعلة الزائر هناک، وقال ابن تیمیة: ان الناس فى زمن الامام احمد کانوا ینتابونه، اى یقصدون زیارته.
اما فى عقیدة الوهابیة فان شد الرحال الى المشاهد وقصد زیارتها من الشرک الذى تهدر معة الدماء والاموال..
وبهذا فقد حکموا بالشرک وهدر الدماء والاموال على الامام احمد ومن عاصرة ومن کان قبلهم من السلف الذین کانوا یفعلون ذلک ویستحبونه.
بل لازم قولهم: ان الامة منذ ذلک العصر کلهم مشرکون وکفار!! وهذا یتعدى حتى الى الصحابة ایضا.
فباى شى ء اذن ینسبون انفسهم الى الامام احمد والى السلف؟!
د – مثل ذلک یقال ایضا عن عقیدتهم بالاستشفاع بالنبى(ص)، فعندهم ان من طلب الشفاعة من النبى(ص) بعد موتة فقد اشرک الشرک الاکبر، وقد جعل النبى عندئذ وثنا یعبدة من دون اللّه، وعلى هذا اوجبوا هدر دمة وماله.
بینما ثبت فى الصحیح ان کثیرا من اجلاء الصحابة والتابعین کانوا یفعلون ذلک ویستجاب لهم عاجلا، وقد صحح ذلک ابن تیمیة ایضا فى کتابة (الزیارة 7: 101 – 106) من طرق عدیدة نقلها بطولها عن البیهقى والطبرانى وابن ابى الدنیا واحمد بن حنبل وابن السنى، رغم انة اصر على خلافها اصرارا على الراى رغم اعترافة بوجود البرهان على خلافه، الا ان ابن تیمیة لا یرى ذلک من الشرک الاکبر کما فعلت الوهابیه.
فیکون اولئک الصحابة والتابعون – وفقا لعقیدة الوهابیة – من المشرکین الذین یجب قتلهم!!
ولیس هولاء وحدهم مشرکین فى عقیدة الوهابیه، بل الاخرون ممن کان یبلغة فعلهم هذا فى استشفاعهم بالنبى(ص) ولا ینکر علیهم ولا یکفرهم، هولاء ایضا محکوم علیهم بهدر الدماء والاموال..
فمن ابقوا یا ترى من هذة الامة على الاسلام؟! ومن هو اذن سلفهم الذى یقتدون به؟!
× × ×
4-عقیدتهم فى الصحابة
ا – ثبت فى ما تقدم ان عقیدة الوهابیة تقضى على جل الصحابة بالکفر والشرک.. هذا حکمهم على جل الصحابة الذین عاشوا بعد النبى(ص) واجازوا الاستشفاع به(ص)، او اجازوا السفر لزیارة قبرة الشریف، او راوا من یجیز ذلک او سمعوا بة فلم یحکموا علیة بالکفر والشرک ولا هدروا دمة ولا استباحوا امواله!!
هذا هو لازم عقیدتهم، وهذا هو حکمهم بالفعل. اما حین یروغون عنة بالقول فى ما یزعمونة من تعظیم الصحابه، فانما یریدون منة اغواء البسطاء وتضلیل الناس، کما یخشون ایضا عواقب تصریحهم بذلک.
ب – لم تقف الوهابیة عند هذا الحد، بل تناولوا الصحابة الذین کانوا حول الرسول(ص) فى حیاتة ایضا.. فقال محمد بن عبد الوهاب موسس الوهابیة ما نصة: ان جماعة من الصحابة کانوا یجاهدون مع الرسول ویصلون معة ویزکون ویصومون ویحجون، ومع ذلک فقد کانوا کفارا بعیدین عن الاسلام!!
ج – مما یوکد عقیدتهم هذة فى الصحابة مبالغة کتابهم وعلمائهم فى الدفاع عن یزید بن معاویة والثناء علیه، فى حین لم یعرف التاریخ عدوا للصحابة کیزید، ولا عرف التاریخ احدا اباح دماء الصحابة واعراضهم کما فعل یزید فى وقعة الحرة بالمدینة المنورة حیث اباحها لجندة ثلاثة ایام یقتلون رجالها وکلهم من الصحابة وابناء الصحابه، ویهتکون الاعراض وهى اعراض الصحابة فافتضوا العذارى من بنات الصحابة حتى انجبت منهن نحو الف عذراء لا یدرى من اولدهن!!
وقبل ذلک کان فعلة فى کربلاء فى قتل ثمانیة عشر رجلا من اهل بیت الرسول(ص)، فیهم سبطة وریحانتة الحسین، واولادة واولاد اخیة الحسن، ومن معة من اخوتة وابناءهم وحتى الرضع منهم.
وبعد ذلک فعلة فى مکة المکرمة واحراق الکعبه.. ذلک هو یزید الذى یثنون علیه.. ومن یدرى لعلهم یثنون علیة لاجل اعمالة تلک وفعلة ذلک فى الصحابة ونسائهم وذریاتهم؟!
واغرب من ذلک ان یزید کان لا یقیم الصلاه، وکان یشرب الخمره.. فهم بحکم انتسابهم الى فقة الامام احمد ینبغى ان یفتوا بکفرة لاجل هذا وحده.. ولکنهم اثنوا علیة واعتذروا له..
فلاى شى ء اثنوا على یزید مع علمهم بکل ما تقدم من فعلة وخصاله، بینما کفروا من استشفع بالرسول او قصد زیارتة وان کان من کبار الصحابة والتابعین ومجتهدیهم؟
هل لان یزید افنى صحابة رسول اللّه(ص) وهتک اعراضهم واستباح اموالهم وذراریهم؟!
× × ×
5-عقیدتهم فى الصفات
عقیدة الوهابیة فى الصفات هى من صنف عقائد المجسمه..
فهم ینسبون الى اللّة تعالى الاعضاء على الحقیقة: کالید، والرجل، والعین، والوجه.. ثم یصفونة تعالى شانة بالجلوس والحرکة والانتقال والنزول والصعود، على الحقیقة کما یفهم من ظاهر اللفظ.. تعالى اللّة عما یصفون.
وهذة العقیدة قلدوا فیها ابن تیمیه.. وهى فى الاصل عقیدة الحشویة من اصحاب الحدیث الذین لا معرفة لهم بالفقة والثابت من اصول الدین، فیجرون وراء ما یفهمون من ظاهر اللفظ، وقد اخذوا ذلک عن مجسمة الیهود.
فجاءوا بکلام لم یستطیعوا ان ینقلوا منة حرفا واحدا عن واحد من الصحابة ولا واحد من الطبقة الاولى من التابعین، ثم زعموا ان هذا هو اجماع السلف، وزوروا ذلک بکلام طویل کلة لف ودوران خال من اى برهان صادق.
بل لم یجدوا الا کلمة واحدة اطلقها ابن تیمیة جزافا، وهى محض افتراء لا ینطلى الا على البسطاء الذین لا یتثبتون مما یسمعون، وعلى المقلدین المتعصبین..
یقول ابن تیمیة فى حجتة الکبرى على مصدر هذة العقیدة ما نصة: ان جمیع ما فى القرآن من آیات الصفات فلیس عن الصحابة اختلاف فى تاویلها، وقد طالعت التفاسیر المنقولة عن الصحابة وما رووة من الحدیث، ووقفت على ما شاء اللّة من الکتب الکبار والصغار، اکثر من مئة تفسیر، فلم اجد الى ساعتى هذة عن احد من الصحابة انة تاول شیئا من آیات الصفات او احادیث الصفات بخلاف مقتضاها المفهوم المعروف.
وقال فى نفس الموضع انة کان یکرر هذا الکلام فى مجالسة کثیرا..
لکنة کلام باطل یشهد على بطلانة کل ما ورد فى تفسیر آیات الصفات، وخاصة فى الکتب التى نقلت تفاسیر الصحابه، والکتب التى کان یوکد علیها ابن تیمیة ویقول: انها تروى تفاسیر الصحابة والسلف بالاسانید الصحیحة ولیس فیها شى ء من الموضوعات والاکاذیب، واهمها: تفسیر الطبرى، وتفسیر ابن عطیه، وتفسیر البغوى.
فهذة التفاسیر جمیعا نقلت عن الصحابة تاویل آیات الصفات بخلاف ظاهرها، وهذا جار فى جمیع آیات الصفات.
انظر مثلا تفسیر آیة الکرسى عند الطبرى وابن عطیة والبغوى، فهم جمیعا یبداون بقول ابن عباس: کرسیة علمه.
واکتفى ابن عطیة بهذا ووصف ما ورد عن غیر ابن عباس بانة من الاسرائیلیات واخبار الحشویة التى یجب ان لا تحکى.
وهکذا مع جمیع الایات التى جاء فیها ذکر الوجة: (وجة ربک) او(وجهه) او (وجة اللّه)، فاول ما ینقلونة عن الصحابة هو التاویل بالقصد او الثواب او نحوها کما یقتضى المقام.
اذن فبرهانهم الوحید على عقیدتهم فى التجسیم هو افتراء على الصحابه، وتزویر فى الحقائق الدینیه، ونسبة الباطل حتى الى کتب التفسیر المتداولة بین الناس رغم سهولة التحقق من ذلک.
فهل سیحاول القارى ء ان ینظر فى هذة التفاسیر لیقف على الحقیقة بعینه؟ خذ مثلا تفسیر البغوى الذى عظمة ابن تیمیة کثیرا وقال انة لم یرو الموضوعات، وقف على تفسیر هذة النبذة من آیات الصفات: البقرة آیة 115 و255 (آیة الکرسى) و272، الرعد آیة 22، القصص آیة 88، الروم آیة 38و 39، الدهر آیة 9، اللیل آیة 20.
لترى بعدئذ عظمة ما ارتکبة هولاء من افتراء وزیف وبهتان نسبوة الى هذا الدین العظیم والى السلف.
× × ×
6-الوهابیة والمسلمون
(البدعة الوهابیة الکبرى)
یعتقد الوهابیة انهم وحدهم اهل التوحید الخالص، واما سائر المسلمین فهم مشرکون لا حرمة لدمائهم وذراریهم واموالهم، ودارهم دار حرب وشرک!!
ویعتقدون ان المسلم لا تنفعة شهادة ان (لا الة الا اللّة محمد رسول اللّه) ما دام یعتقد بالتبرک بمسجد الرسول – مثلا – ویقصد زیارتة ویطلب الشفاعة منه!
ویقولون ان المسلم الذى یعتقد بهذة الامور فهو مشرک وشرکة اشد من شرک اهل الجاهلیة من عبدة الاوثان والکواکب!
ففى رسالة (کشف الشبهات) اطلق محمد بن عبد الوهاب لفظ الشرک والمشرکین على عامة المسلمین عدا اتباعة فى نحو 24 موضعا، واطلق علیهم لفظ: الکفار، وعباد الاصنام، والمرتدین، وجاحدى التوحید، واعداء التوحید، واعداء اللّه، ومدعى الاسلام فى نحو 20 موضعا. وعلى هذا النحو سار اتباعة فى سائر کتبهم.
فهل جاءوا بعقیدتهم هذة من اجماع السلف، ام هى بدعة منکره؟
لقد نقل ابن حزم الاصل القائل: (انة لا یکفر ولا یفسق مسلم بقول قالة فى اعتقاد او فتیا) ثم عد ائمة السلف القائلین به، الى ان قال: (وهذا هو قول کل من عرفنا لة قولا فى هذة المسالة من الصحابه، ولا نعلم فیة خلافا).
ام ابن تیمیة فقد صرح بانة لم یکفر المسلمین بالذنوب والاجتهادات الا الخوارج.
اذن لیس للوهابیة سلف یقتدون بة فى بدعتهم هذة سوى الخوارج!!
× × ×
7-بین الوهابیة والخوارج
مما یثیر الدهشة کثرة اوجة الشبة بین الوهابیة والخوارج فى ما شذوا بة عن جماعة المسلمین، حتى انة لیخیل للدارس ان هولاء من اولئک وان تباعد بینهم الزمن!
ومن اوجة الشبة والتوافق بین الطائفتین:
ا – شذ الخوارج عن جمیع المسلمین فقالوا: ان مرتکب الکبیرة کافر.
وشذ الوهابیة فکفروا المسلمین على ما عدوة من الذنوب.
ب – حکم الخوارج على دار الاسلام اذا ظهرت فیها الکبائر انها دار حرب، وحل منها ما کان یحل لرسول اللّه(ص) من دار الحرب، اى تهدر دماوهم واموالهم.
وهکذا حکم الوهابیة على دار الاسلام وان کان اهلها من اعبد الناس للّة تعالى واکثرهم صلاحا، اذا کانوا یعتقدون جواز السفر لزیارة قبر النبى ومشاهد الصالحین ویطلبون منهم الشفاعه.
ویلاحظ فى النقطتین معا ان الوهابیة شر من الخوارج فالخوارج نظروا الى امور اجمع المسلمون على انها کبائر بینما رکز الوهابیة على اعمال لیست هى من الذنوب اصلا بل هى من المستحبات التى عمل بها السلف الصالح من الصحابة والتابعین ومن بعدهم بلا خلاف، کما تقدم بینه.
ج – تشابة الوهابیة والخوارج فى التشدد فى الدین والجمود فى فهمه.
فالخوارج لما قراوا قولة تعالى (ان الحکم الا للّه) قالوا من اجاز التحکیم فقد اشرک باللّة تعالى، واتخذوا شعارهم (لا حکم الا للّه) کلمة حق یراد بها باطل، فقولهم هذا جمود وجهل کبیر، فالتحکیم فى الخصومات ثابت فى القرآن الکریم وفى بداهة العقول وفى السنة النبویة وسیرة الرسول والصحابة والتابعین.
وکذلک الوهابیة لما قراوا قولة تعالى: (ایاک نعبد وایاک نستعین) وقولة تعالى: (من ذا الذى یشفع عندة الا باذنه) و(لا یشفعون الا لمن ارتضى)، قالوا: ان من قال بجواز طلب الشفاعة من النبى والصالحین فقد اشرک باللّه، ومن قصد زیارة النبى وسالة الشفاعة فقد عبدة واتخذة الها من دون اللّه، فکان شعارهم (لا معبود الا اللّه) و(لا شفاعة الا للّه)، وهى کلمة حق یراد بها باطل، وهى جمود ایضا وجهل کبیر، وجواز هذة الامور ثابت فى سیرة الصحابة والتابعین کما تقدم.
د – قال ابن تیمیة: (الخوارج اول بدعة ظهرت فى الاسلام فکفر اهلها المسلمین واستحلوا دماءهم) وهکذا کانت بدعة الوهابیة وهى آخر بدعة ظهرت فى الاسلام.
ة – الاحادیث الشریفة التى صحت فى الخوارج ومروقهم من الدین، انطبق بعضها على الوهابیة ایضا.. ففى الصحیح عنه(ص) قال: (یخرج اناس من قبل المشرق یقراون القرآن لا یجاوز تراقیهم، یمرقون من الدین کما یمرق السهم من الرمیه، سیماهم التحلیق).
قال القسطلانى فى شرح هذا الحدیث: (من قبل المشرق: اى من جهة شرق المدینة کنجد وما بعدها).
ونجد هى مهد الوهابیة وموطنها الاول الذى منة ظهرت وانتشرت.. وایضا فان حلق الرووس کان شعارا للوهابیة یامرون بة من اتبعهم وحتى النساء. ولم یکن هذا الشعار لاحد من اهل البدع قبلهم، لذا کان بعض العلماء المعاصرین لظهور الوهابیة یقولون: (لا حاجة الى التالیف فى الرد على الوهابیه، بل یکفى فى الرد علیهم قوله(ص): (سیماهم التحلیق) فانة لم یفعلة احد من المبتدعة غیرهم)..
و – جاء فى الحدیث النبوى الشریف فى وصف الخوارج: (یقتلون اهل الاسلام ویدعون اهل الاوثان). وهذا هو حال الوهابیة تماما، فلم یشننوا حربا الا على اهل القبله، ولم یعرف فى تاریخهم انهم قصدوا اهل الاوثان بحرب او عزموا على ذلک، بل لم یدخل ذلک فى مبادئهم وکتبهم التى امتلات بوجوب قتال اهل القبله!!
ز- روى البخارى عن ابن عمر انة قال فى وصف الخوارج: (انهم انطلقوا الى آیات نزلت فى الکفار، فجعلوها على المومنین).
وورد عن ابن عباس انة قال: (لا تکونوا کالخوارج، تاولوا آیات القرآن فى اهل القبله، وانما انزلت فى اهل الکتاب والمشرکین، فجهلوا علمها فسفکوا الدماء وانتهبوا الاموال).
وهذا هو شان الوهابیه، انطلقوا الى الایات النازلة فى عبدة الاوثان فجعلوها على المومنین، بهذا امتلات کتبهم، وعلیة قام مذهبهم.
ح – حوار بین سنى ووهابى.
قال الوهابى: ان کتب الحنابلة هى کتب الوهابیه، فما تنکر منها؟ ولیس لک ان تواخذهم الا بما تجدة صریحا فى کتبهم، ولا عبرة بنقل الخصم.
قال السنى: ما تقول فى القرامطه؟
قال الوهابى: کفار ملاحده.
قال السنى: انهم یزعمون ان مذهبهم مذهب اهل البیت، وان کتب اهل البیت هى کتبهم، فهل تجد فى کتب اهل البیت الا الحق والنور؟
قال الوهابى: ان القرامطة کذبوا، وهولاء نقلة التاریخ یثبتون کفر القرامطة وزورهم.قال السنى: هل ترى قیام الحجة بنقل اهل التاریخ؟
قال الوهابى: نعم، فان الشافعى صرح بان نقلهم جماعة عن جماعة احب الیة من نقل اهل الحدیث واحدا عن واحد.
قال السنى: اذن یجب ان تقبل منى من نقل المورخین المشاهدین للوهابیة ما هو صریح فى کفرهم!
واضاف: ان فعل المرء حجة ودلیل علیة وان کذبة لسانه، فالقرامطة لما استحلوا دماء المسلمین واموالهم لم تبق شبهة فى کفرهم، وکذلک سادتک.
فغضب الوهابى ولم یدر ما یقول..
قال السنى: ما تقول فى ما ورد فى الخوارج ومروقهم وانهم کلاب النار، وشر قتلى تحت ادیم السماء؟
قال الوهابى: ان المجموع یفید العلم القطعى بمروق الخوارج واستحقاقهم غضب اللّه، ولکنهم هم الذین قتلهم على بالنهروان، ولیس الوهابیة منهم.
قال السنى: بم استحق اولئک غضب اللّه، ابکونهم یحقر الصحابة صلاتهم فى جنب صلاتهم، وصیامهم فى جنب صیامهم؟ قال الوهابى: لا.
قال السنى: ابسبب زهدهم وتقشفهم وقراءتهم القرآن یقومونة کالقدح، وقولهم من قول خیر البریه؟
قال الوهابى: لا.
قال السنى: فبماذا اذن؟.. فتلعثم الوهابى..
فقال السنى: ما ذاک الا باستحلالهم دماء المسلمین واموالهم، وتکفیرهم لهم، مع ادعائهم انهم هم المسلمون وحدهم، ولا شک ان من اتصف بما اتصفوا بة یستحق ما استحقوا بتلک الصفه.
× × ×
8- الوهابیة والغلاة
(نافذة على الحقیقه)
الغلاة هم الذین بالغوا فى تعظیم بعض الرجال فرفعوهم فوق منازل البشر.
وفى الوقت الذى کان فیة محمد بن عبد الوهاب یبشر بدعوتة الجدیدة فى نجد، کان رجل آخر یبشر بدعوة اخرى جدد فیها کثیرا مما کان قد اندرس من عقائد الغلاة الاوائل الذین غلوا فى الامام على واهل البیت علیهم السلام، وقد شابهت دعوتة دعوة محمد بن عبد الوهاب فى تکفیر من خالفة من المسلمین وفى الطعن على الصحابه، وزادت هذة الاخیرة على الوهابیة فصرحت بتکفیر اغلب الصحابه..
ذلک الرجل هو (الشیخ احمد الاحسائى المتوفى سنة 1241ه)، وسمى اتباعة (الشیخیه). ولما مات احمد الاحسائى کان خلیفتة کاظم الرشتى ومقرة مدینة کربلاء.
فما هو موقف الوهابیة من هذة الدعوة المعاصرة لها؟
لقد غزت الوهابیة مدینة کربلاء فى الوقت الذى کان یتمرکز فیها الشیخیة وزعیمهم کاظم الرشتى، وعلى عادتهم فى سائر حروبهم قتلوا آلاف الرجال والاطفال والنساء ونهبوا الاموال وخربوا البیوت، ولکن فى اثناء ذلک منحوا کاظم الرشتى الامان، وجعلوا بیتة آمنا، ومن لجا الیة فهو آمن!!
انة موقف یکشف عن حقیقة الوهابیه، ویفضح زیف ادعائهم فى اخلاص التوحید ومحاربة الشرک!
وهنا التفاتة الى الوراء.. مع ابن تیمیة الذى یزعم الوهابیة انة قدوتهم وامامهم، وموقفة من احدى الفرق الغالیه.. وهى الفرقة الیزیدیة التى غلت بیزید بن معاویه، ومنهم (العدویه) نسبة الى عدى بن مسافر الذى کان قدوتهم اولا ثم غلوا فیة وفى یزید، وقد عاصر ابن تیمیة فترة نمو هذة الفرقة وکان لة معهم موقف یثیر الکثیر من الشکوک وعلامات الاستفهام.
فابن تیمیة مشهور بحدتة وهجومة على سائر الفرق الاسلامیة ووصفها بالضلال والزیغ والانحراف، فکیف خاطب هولاء الغلاة المشرکین؟
لقد کتب الیهم کتابا استهلة بکلام عجیب یصفهم فیة بالاسلام والایمان، ویسدى لهم النصح باسلوب اخوى هادى لا تجد منة حرفا واحدا فى کلامة عن الفرق الاسلامیة الاخرى کالاشعریة والشیعة الامامیة والزیدیة والمعتزلة والمرجئة وغیرهم. فقال:
(من احمد بن تیمیة الى من یصل الیة هذا الکتاب من المسلمین المنتسبین الى السنة والجماعه، المنتمین الى جماعة الشیخ العارف القدوة ابى البرکات عدى ابن مسافر الاموى رحمة اللّه، ومن نحى نحوهم، وفقهم اللّة لسلوک سبیلة واعانهم على طاعتة وطاعة رسوله… سلام علیکم ورحمة اللّة وبرکاته، وبعد…).
هکذا جعلهم من المسلمین المنتسبین الى السنة والجماعة مع انهم من الغلاة بلا خلاف، والغلاة مشرکون خارجون عن الاسلام باجماع الفرق الاسلامیه، وبمقتضى الکتاب والسنه، لانهم اخلوا بالتوحید فخرجوا منة الى الشرک!
فهل سیکون فى هذة المواقف عبره؟
× × ×
9-الوهابیة فى خدمة من؟
هل فکر الوهابیة یوما ما بمصالح المسلمین الکبرى؟
هل فکروا یوما فى التصدى للمطامع الاستعماریة فى بلادنا الاسلامیه؟
هل شغلهم الغزو الغربى لبلاد المسلمین؟
ماذا قدموا فى مواجهة النفوذ الصلیبى والصهیونى فى بلاد الاسلام؟
ما هو موقفهم من الولاء للغرب وفتح الابواب امامة لیبسط یدیة على ثروات المسلمین وعلى سیادتهم وکرامتهم؟
لم یعد شى ء من ذلک خفیا على احد، فما ان یفتح المسلم عینیة الا ویدرک ان الوهابیة هم اول خدام الاستعمار الغربى فى بلاد المسلمین..
ولیس هذا فقط، بل انک لو تتبعت تراث محمد بن عبد الوهاب وقادة الوهابیة الاوائل من بعدة فلا تجد فیة اثرا لعمارة الارض، واقامة العدل، وانصاف المظلوم، ومکافحة الفقر والجهل..
ولا تجد فیة اثرا لتحسین وجة الحیاه، وتحقیق التقدم العلمى والاقتصادى والاجتماعى..ولا اثرا للسلم والرخاء..
بل لا تجد فیة سوى تکفیر المسلمین ورمیهم بالشرک، وایجاب قتالهم واستباحة دمائهم واموالهم!!
ان کل الذى یشغلهم هو وجود قبر هنا، ومسجد هناک، ورجل یقول: یا نبى الرحمة اشفع لى عند اللّه!!
هذا هو شغلهم لا غیر، وهذا هو همهم الوحید الذى انطلقوا تحت غطائة یسفکون دماء المسلمین ویستبیحون المحرمات ویثیرون الفتن واحدة بعد الاخرى، ولا یهمهم بعد ذلک ان تکون بلاد المسلمین غرضا للاعداء من مشرکین وکفار وصلیبیین وصهاینه.
هل هز مشاعر شیوخ الوهابیة وامرائهم ما جرى لبیت المقدس، ولمسلمى البوسنة والهرسک ولبنان، کما هزهم قبر سید الشهداء حمزة بن عبد المطلب الذى کان الصحابة یزورونة ویصلون عنده؟
ام اثارهم التسلط الامریکى على منابع النفط فى بلادنا الاسلامیه، کما اثارهم قبر ریحانة الرسول الحسین بن على الذى کان الصحابة والتابعون یشدون الرحال لزیارتة وحتى فى زمن الامام احمد بن حنبل کما تقدم نقلة عن ابن تیمیه؟
وهل سیثیرهم الحصار المفروض على الشعب اللیبى المسلم بلا حجة وبلا ادنى ذریعة یمکن قبولها، کما اثارهم ما وجدوة من هدایا علقت عند قبر الرسول الاکرم؟
لیتنا نجد منهم ذلک او بعضا من ذلک..
انها لمن دواعى الاسى ان تنفق کل هذة الاوقات والجهود والاموال والطاقات الفکریة فى الخوض فى سفاسف الامور وتوافة الکلام التى لا ینشد لها الا الجهلة والغوغاء والعاطلون من الناس.
ان الذى جعل الوهابیة یجدون شغلهم الشاغل فى هذة المواضع عدة امور کلها تصدق علیهم:
منها: الضحالة الفکریة وضیق الافق.. فهم لا یحسنون شیئا الا هذا النوع من الکلام، ولا تستوعب اذهانهم سوى هذا المدى من التفکیر.
ومنها: العجز عن فهم الحیاة وعن مواکبة العصر.. فهم عاجزون تماما عن التقدم فى البحوث الدینیة والعلمیة والاجتماعیة تقدما مقبولا فى هذا العصر الحدیث، فینکبون على الکلام البالى والمتهرى فیبالغون فى تعظیمة وتقدیسة لکى یجدوا لانفسهم منفذا یطلون منة على هذا العالم المتقدم.
ومنها: ضیق صدورهم وامتلا قلوبهم بالحقد وکراهیة الخیر وحب الشر لهذة الامه.. فمن تتبع لهجاتهم ونبراتهم المتشنجة والمتوترة وانشدادهم انشدادا فى غیر محلة وتهورهم فى الخطاب، لمس فیهم الضحالة وضیق الافق والحقد والبغض والهمجیة والتخلف بکل معانیها.
ومنها: موالاتهم الصریحة والعلنیة لاعداء الاسلام.. وهذا موضوع لا یحتاج الى بیان ولیس هو بخاف على احد، فلیس بین فئات المسلمین من یدین بالولاء للغرب کما یدین لة الوهابیه، یخضعون لة ویتقربون الیة ویدافعون عن عملائة الخونه، وما یزال هذا هو دینهم الذى لا یرتضون لة بدلا.
ان وجودهم فى بلاد الاسلام فتح ولا یزال یفتح الابواب امام الصهیونیة والصلیبیة المعتدیة لتنفذ کیف تشاء فى الکیان الاسلامى، فتمزق وتنهب وتدمر وتحاصر وتبسط نفوذها، وهولاء یمهدون لها کل شى ء ویساندون اخوانهم الخونة فى کل مکان..
انهم الجرثومة الخبیثة التى مهدت للغرب سابقا ان یزرع اسرائیل اللقیطة فى قلب هذة الامه.. وهم الذین ساندوا على الدوام جمیع الانظمة العمیلة للغرب ووقفوا معها بوجة حرکات التحرر الابیه..
وهم الجرثومة الخبیثة التى تمهد الیوم لتثبیت اقدام المعسکر الغربى فى قلب العالم الاسلامى.. ولتثبیت اسرائیل اللقیطة حتى لا یفکر احد فى ازالتها..
وهم الایادى اللعینة التى یحرکها الغرب لمواجهة الصحوة الاسلامیة المتصاعدة الیوم ومساندة الانظمة العملیة والمنافقة التى تتولى قمع الصحوة الاسلامیة بالنار والحدید.هذة هى حقیقة ما انجزة الوهابیة وما ینجزونة الیوم وما یدینون بة لمستقبلهم!!
انهم یخشون الصحوة الاسلامیة کما تخشاها اسرائیل، لان مصیرهم اصبح رهینا بمصیر اسرائیل.
× × ×
10-نبذة مما صح فى الزیارة والتوسل
الزیارة
1 – قال(ص): (من زارنى بعد مماتى فکانما زارنى فى حیاتى).
2 – قال(ص): (من زارنى الى المدینة کنت لة شهیدا وشفیعا یوم القیامه).
3 – قال(ص): (من زارنى محتسبا الى المدینة کان فى جوارى یوم القیامه).
4 – قال(ص): (من زار قبرى وجبت لة شفاعتى).
5 – قال الامام مالک: اذا اراد الرجل ان یاتى قبر النبى(ص) فلیستدبر القبلة ویستقبل النبى(ص) ویصلى علیة ویدعو.
6 – عن اصحاب الشافعى: یقف الزائر وظهرة الى القبلة ووجهة الى الحظیرة المشرفه، وهو قول احمد بن حنبل.
7 – فى کتاب (العلل والسوالات) لعبداللّة بن احمد ابن حنبل، قال: سالت ابى عن الرجل یمس منبر الرسول(ص) ویتبرک بمسة ویقبله، ویفعل بالقبر مثل ذلک رجاء ثواب اللّة تعالى..
فقال: لا باس به.
8 – قال المحب الطبرى: یجوز تقبیل القبر ومسه، وعلیة عمل العلماء والصالحین.
9 – من حدیث الامام جعفر الصادق عن آبائه علیهم السلام: ان فاطمه علیهاالسلام کانت تاتى قبر حمزة کل جمعه.
× × ×
التوسل
1 – فى دعائه(ص): (اللهم بحق السائلین علیک…).
2 – قال الساوى الحنبلى فى (المستوعب) – باب زیارة قبر النبى(ص): ثم یاتى – الزائر- حائط القبر فیقف ناحیتة ویجعل القبر تلقاء وجهة والقبلة خلف ظهرة والمنبر عن یساره. ثم ذکر کیفیة السلام والدعاء وفیة: اللهم انک قلت فى کتابک لنبیک(ص): (ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جاووک فاستغفروا اللّة واستغفر لهم الرسول) وانى قد اتیت نبیک مستغفرا، فاسالک ان توجب لى المغفرة کما اوجبتها لمن اتاة فى حیاته. اللهم انى اتوجة الیک بنبیک(ص)…
3 – فى الصحیفة السجادیة الماثورة عن الامام السجاد على بن الحسین علیه السلام: (وخلصنى یا رب بحق محمد وآل محمد من کل غم).
4 – قال ابو على الخلال شیخ الحنابلة: ما همنى امر فقصدت قبر موسى بن جعفر فتوسلت بة الا سهل اللّة تعالى لى ما احب.
5 – قال الامام الشافعى: انى لاتبرک بابى حنیفة واجى ء الى قبرة کل یوم، فاذا عرضت لى حاجة صلیت رکعتین وجئت الى قبرة وسالت اللّة تعالى الحاجة عنده، فما تبعد ان تقضى.
6 – قال ابو بکر محمد بن المومل: خرجنا مع امام اهل الحدیث ابى بکر بن خزیمة وعدیلة ابى على الثقفى مع جماعة من مشایخنا، وهم اذ ذاک متوافرون الى على بن موسى الرضا بطوس – یعنى الى قبرة – قال: فرایت من تعظیمة – یعنى ابن خزیمة – لتلک البقعة وتواضعة لها وتضرعة عندها ما تحیرنا.
7 – قال ابن تیمیة: نقل عن احمد بن حنبل فى (منسک المروذى) التوسل بالنبى(ص) والدعاء عنده. ونقل ابن تیمیة ذلک ایضا عن ابن ابى الدنیا والبیهقى والطبرانى بطرق عدیدة شهد لها بالصحه.
هذة نبذة موجزه، وفى سیر السلف واحادیثهم فى هذا الباب ما یصعب حصره.
او بعد از شیعه شدنش می‌گوید:
اگر رحمت خدا نبود، به طور قطع نفسم مرا به زمین می‌زد.
او می‌گوید: وقتی اطرافیانم فهمیدند که من شیعه شدم، مرا رها کردند.
در ذیل مطالبی ازآن کتاب خدمتتان تقدیم می گردد:
1- الوهابیة و موسسها
تنسب الفرقة الوهابیة الى محمد بن عبد الوهاب بن سلیمان النجدى، المولود سنة 1111ه، والمتوفى سنة 1206ه.
وکان هذا قد اخذ شیئا من العلوم الدینیه، کما کان مولعا بمطالعة اخبار مدعى النبوة کمسیلمة الکذاب وسجاح والاسود العنسى وطلیحة الاسدى، فظهر منة ایام دراستة زیغ وانحراف کبیر، مما دعا والدة وسائر مشایخة الى تحذیر الناس منه، فقالوا فیة: سیضل هذا، ویضل اللّة بة من ابعدة واشقاه!
وفى سنة 1143ة اظهر محمد بن عبد الوهاب الدعوة الى مذهبة الجدید، ولکن وقف بوجهة والدة ومشایخه، فابطلوا اقواله، فلم تلق رواجا حتى توفى والدة سنة 1153ة فجدد دعوتة بین البسطاء والعوام فتابعة حثالة من الناس، فثار علیة اهل بلدة وهموا بقتله، ففر الى (العیینه) وهناک تقرب الى امیر العیینة وتزوج اخت الامیر، ومکث عندة یدعو الى نفسة والى بدعته، فضاق اهل العیینة منة ذرعا فطردوة من بلدتهم، فخرج الى (الدرعیه) شرقى نجد، وهذة البلاد کانت من قبل بلاد مسیلمة الکذاب التى انطلقت منها احزاب الرده. فراجت افکار محمد بن عبد الوهاب فى هذة البلاد و اتبعة امیرها محمد بن سعود، وعامة اهلها.
وکان فى ذلک کلة یتصرف وکانة صاحب الاجتهاد المطلق، فهو لا یعبا بقول احد من ائمة الاجتهاد لا من السلف ولا من المعاصرین له، هذا ولم یکن هو على الحقیقة ممن یمت الى الاجتهاد بصله!!
هکذا وصفة اخوة الشیخ سلیمان بن عبد الوهاب، وهو اعرف الناس به، وقد الف کتابا فى ابطال دعوة اخیة واثبات زیفها، ومما جاء فیة عبارة موجزة وجامعة فى التعریف بالوهابیة وموسسها، قال فیها: (الیوم ابتلى الناس بمن ینتسب الى الکتاب والسنة ویستنبط من علومهما ولا یبالى من خالفه، ومن خالفة فهو عندة کافر، هذا وهو لم یکن فیة خصلة واحدة من خصال اهل الاجتهاد، ولا واللّة ولا عشر واحده، ومع هذا راج کلامة على کثیر من الجهال، فانا للّة وانا الیة راجعون).
× × ×
2-اصول الفکر الوهابى
للفرقة الوهابیة اصل معلن واصل خفى..
اما الاصل المعلن، فهو: اخلاص التوحید للّه، ومحاربة الشرک والاوثان. ولکن لیس لهذا الاصل ما یصدقة من واقع الحرکة الوهابیة کما سترى.
واما الاصل الخفى، فهو: تمزیق المسلمین واثارة الفتن والحروب فیما بینهم خدمة للمستعمر الغربى. وهذا هو المحور الذى دارت حولة جهود الوهابیة منذ نشاتها وحتى الیوم.. فهو الاصل الحقیقى الذى سخر لة الاصل المعلن من اجل اغواء البسطاء وعوام الناس.
فلا شک ان شعار (اخلاص التوحید ومحاربة الشرک) شعار جذاب سیندفع تحتة اتباعهم بکل حماس، وهم لا یشعرون انة ذریعة لتحقیق الاصل الخفى.
ولقد اثبت المحققون فى تاریخ الوهابیة ان هذة الدعوة قد انشئت فى الاصل بامر مباشر من وزارة المستعمرات البریطانیه. انظر مثلا: (اعمدة الاستعمار) لخیرى حماد، و(تاریخ نجد) لسنت جون فیلبى او عبداللّة فیلبى، و(مذکرات حاییم وایزمن) اول رئیس وزراء للکیان الصهیونى، و(مذکرات مستر همفر)، و(الوهابیة نقد وتحلیل) للدکتور همایون همتى.
× × ×
3-مصادر الفکر الوهابى
قسمت الوهابیة العقائد الى قسمین:
الاول: ما ورد فیة نص فى الکتاب او السنه.. فزعموا ان هذا یاخذونة من الکتاب والسنة مباشره، دون الرجوع الى اجتهاد المجتهدین فى معناه، سواء کانوا من الصحابة او التابعین او غیرهم من ائمة الاجتهاد.
والقسم الثانى: ما لم یرد فیة نص.. وزعموا انهم یرجعون فیة الى فقة الامام احمد بن حنبل وابن تیمیه.
لکنهم اخفقوا فى الامرین معا، ووقعوا فى التناقض وارتکبوا المحذور، فمن ذلک:
ا – انهم جمدوا على معان فهمومها من ظواهر بعض النصوص، فخالفوا الاصول والاجماع. ومن هنا وصفهم الشیخ محمد عبدة بانهم: (اضیق عطنا واحرج صدرا من المقلدین، فهم یرون وجوب الاخذ بما یفهم من اللفظ الوارد والتقید بة بدون التفات الى ما تقتضیة الاصول التى قام علیها الدین).
ب – خالفوا الامام احمد صراحة فى تکفیرهم من خالفهم من المسلمین، فى حین لم یجدوا فى فتاوى الامام احمد ما یشهد لعقیدتهم هذه، بل على العکس، کانت سیرتة وفتاواة کلها بخلاف ذلک، فهو لا یکفر احدا من اهل القبلة بذنب کبیرا کان او صغیرا، الا بترک الصلاه.
وایضا: لم یجدوا عند ابن تیمیة ما یشهد لعقیدتهم هذه، بل الذى ورد عن ابن تیمیة هو العکس من ذلک تماما..
قال ابن تیمیة: ان من والى موافقیة وعادى مخالفیه، وفرق جماعة المسلمین، وکفر وفسق مخالفیة فى مسائل الاراء والاجتهادات، واستحل قتالهم، فهو من اهل التفرق والاختلاف.
فالوهابیة اذن وفقا لعقیدة ابن تیمیة هم من اهل التفرق والاختلاف!!
ج – ان عقیدة الوهابیة فى زیارة المشاهد تقضى بان الامام احمد نفسة ومن وافقة من السلف هم من المشرکین الذین تجب البراءة منهم ویجب هدر دمائهم واموالهم..
فقد نقل ابن تیمیة ان الامام احمد قد کتب جزءا فى زیارة مشهد الامام الحسین(ع) فى کربلاء، وما ینبغى ان یفعلة الزائر هناک، وقال ابن تیمیة: ان الناس فى زمن الامام احمد کانوا ینتابونه، اى یقصدون زیارته.
اما فى عقیدة الوهابیة فان شد الرحال الى المشاهد وقصد زیارتها من الشرک الذى تهدر معة الدماء والاموال..
وبهذا فقد حکموا بالشرک وهدر الدماء والاموال على الامام احمد ومن عاصرة ومن کان قبلهم من السلف الذین کانوا یفعلون ذلک ویستحبونه.
بل لازم قولهم: ان الامة منذ ذلک العصر کلهم مشرکون وکفار!! وهذا یتعدى حتى الى الصحابة ایضا.
فباى شى ء اذن ینسبون انفسهم الى الامام احمد والى السلف؟!
د – مثل ذلک یقال ایضا عن عقیدتهم بالاستشفاع بالنبى(ص)، فعندهم ان من طلب الشفاعة من النبى(ص) بعد موتة فقد اشرک الشرک الاکبر، وقد جعل النبى عندئذ وثنا یعبدة من دون اللّه، وعلى هذا اوجبوا هدر دمة وماله.
بینما ثبت فى الصحیح ان کثیرا من اجلاء الصحابة والتابعین کانوا یفعلون ذلک ویستجاب لهم عاجلا، وقد صحح ذلک ابن تیمیة ایضا فى کتابة (الزیارة 7: 101 – 106) من طرق عدیدة نقلها بطولها عن البیهقى والطبرانى وابن ابى الدنیا واحمد بن حنبل وابن السنى، رغم انة اصر على خلافها اصرارا على الراى رغم اعترافة بوجود البرهان على خلافه، الا ان ابن تیمیة لا یرى ذلک من الشرک الاکبر کما فعلت الوهابیه.
فیکون اولئک الصحابة والتابعون – وفقا لعقیدة الوهابیة – من المشرکین الذین یجب قتلهم!!
ولیس هولاء وحدهم مشرکین فى عقیدة الوهابیه، بل الاخرون ممن کان یبلغة فعلهم هذا فى استشفاعهم بالنبى(ص) ولا ینکر علیهم ولا یکفرهم، هولاء ایضا محکوم علیهم بهدر الدماء والاموال..
فمن ابقوا یا ترى من هذة الامة على الاسلام؟! ومن هو اذن سلفهم الذى یقتدون به؟!
× × ×
4-عقیدتهم فى الصحابة
ا – ثبت فى ما تقدم ان عقیدة الوهابیة تقضى على جل الصحابة بالکفر والشرک.. هذا حکمهم على جل الصحابة الذین عاشوا بعد النبى(ص) واجازوا الاستشفاع به(ص)، او اجازوا السفر لزیارة قبرة الشریف، او راوا من یجیز ذلک او سمعوا بة فلم یحکموا علیة بالکفر والشرک ولا هدروا دمة ولا استباحوا امواله!!
هذا هو لازم عقیدتهم، وهذا هو حکمهم بالفعل. اما حین یروغون عنة بالقول فى ما یزعمونة من تعظیم الصحابه، فانما یریدون منة اغواء البسطاء وتضلیل الناس، کما یخشون ایضا عواقب تصریحهم بذلک.
ب – لم تقف الوهابیة عند هذا الحد، بل تناولوا الصحابة الذین کانوا حول الرسول(ص) فى حیاتة ایضا.. فقال محمد بن عبد الوهاب موسس الوهابیة ما نصة: ان جماعة من الصحابة کانوا یجاهدون مع الرسول ویصلون معة ویزکون ویصومون ویحجون، ومع ذلک فقد کانوا کفارا بعیدین عن الاسلام!!
ج – مما یوکد عقیدتهم هذة فى الصحابة مبالغة کتابهم وعلمائهم فى الدفاع عن یزید بن معاویة والثناء علیه، فى حین لم یعرف التاریخ عدوا للصحابة کیزید، ولا عرف التاریخ احدا اباح دماء الصحابة واعراضهم کما فعل یزید فى وقعة الحرة بالمدینة المنورة حیث اباحها لجندة ثلاثة ایام یقتلون رجالها وکلهم من الصحابة وابناء الصحابه، ویهتکون الاعراض وهى اعراض الصحابة فافتضوا العذارى من بنات الصحابة حتى انجبت منهن نحو الف عذراء لا یدرى من اولدهن!!
وقبل ذلک کان فعلة فى کربلاء فى قتل ثمانیة عشر رجلا من اهل بیت الرسول(ص)، فیهم سبطة وریحانتة الحسین، واولادة واولاد اخیة الحسن، ومن معة من اخوتة وابناءهم وحتى الرضع منهم.
وبعد ذلک فعلة فى مکة المکرمة واحراق الکعبه.. ذلک هو یزید الذى یثنون علیه.. ومن یدرى لعلهم یثنون علیة لاجل اعمالة تلک وفعلة ذلک فى الصحابة ونسائهم وذریاتهم؟!
واغرب من ذلک ان یزید کان لا یقیم الصلاه، وکان یشرب الخمره.. فهم بحکم انتسابهم الى فقة الامام احمد ینبغى ان یفتوا بکفرة لاجل هذا وحده.. ولکنهم اثنوا علیة واعتذروا له..
فلاى شى ء اثنوا على یزید مع علمهم بکل ما تقدم من فعلة وخصاله، بینما کفروا من استشفع بالرسول او قصد زیارتة وان کان من کبار الصحابة والتابعین ومجتهدیهم؟
هل لان یزید افنى صحابة رسول اللّه(ص) وهتک اعراضهم واستباح اموالهم وذراریهم؟!
× × ×
5-عقیدتهم فى الصفات
عقیدة الوهابیة فى الصفات هى من صنف عقائد المجسمه..
فهم ینسبون الى اللّة تعالى الاعضاء على الحقیقة: کالید، والرجل، والعین، والوجه.. ثم یصفونة تعالى شانة بالجلوس والحرکة والانتقال والنزول والصعود، على الحقیقة کما یفهم من ظاهر اللفظ.. تعالى اللّة عما یصفون.
وهذة العقیدة قلدوا فیها ابن تیمیه.. وهى فى الاصل عقیدة الحشویة من اصحاب الحدیث الذین لا معرفة لهم بالفقة والثابت من اصول الدین، فیجرون وراء ما یفهمون من ظاهر اللفظ، وقد اخذوا ذلک عن مجسمة الیهود.
فجاءوا بکلام لم یستطیعوا ان ینقلوا منة حرفا واحدا عن واحد من الصحابة ولا واحد من الطبقة الاولى من التابعین، ثم زعموا ان هذا هو اجماع السلف، وزوروا ذلک بکلام طویل کلة لف ودوران خال من اى برهان صادق.
بل لم یجدوا الا کلمة واحدة اطلقها ابن تیمیة جزافا، وهى محض افتراء لا ینطلى الا على البسطاء الذین لا یتثبتون مما یسمعون، وعلى المقلدین المتعصبین..
یقول ابن تیمیة فى حجتة الکبرى على مصدر هذة العقیدة ما نصة: ان جمیع ما فى القرآن من آیات الصفات فلیس عن الصحابة اختلاف فى تاویلها، وقد طالعت التفاسیر المنقولة عن الصحابة وما رووة من الحدیث، ووقفت على ما شاء اللّة من الکتب الکبار والصغار، اکثر من مئة تفسیر، فلم اجد الى ساعتى هذة عن احد من الصحابة انة تاول شیئا من آیات الصفات او احادیث الصفات بخلاف مقتضاها المفهوم المعروف.
وقال فى نفس الموضع انة کان یکرر هذا الکلام فى مجالسة کثیرا..
لکنة کلام باطل یشهد على بطلانة کل ما ورد فى تفسیر آیات الصفات، وخاصة فى الکتب التى نقلت تفاسیر الصحابه، والکتب التى کان یوکد علیها ابن تیمیة ویقول: انها تروى تفاسیر الصحابة والسلف بالاسانید الصحیحة ولیس فیها شى ء من الموضوعات والاکاذیب، واهمها: تفسیر الطبرى، وتفسیر ابن عطیه، وتفسیر البغوى.
فهذة التفاسیر جمیعا نقلت عن الصحابة تاویل آیات الصفات بخلاف ظاهرها، وهذا جار فى جمیع آیات الصفات.
انظر مثلا تفسیر آیة الکرسى عند الطبرى وابن عطیة والبغوى، فهم جمیعا یبداون بقول ابن عباس: کرسیة علمه.
واکتفى ابن عطیة بهذا ووصف ما ورد عن غیر ابن عباس بانة من الاسرائیلیات واخبار الحشویة التى یجب ان لا تحکى.
وهکذا مع جمیع الایات التى جاء فیها ذکر الوجة: (وجة ربک) او(وجهه) او (وجة اللّه)، فاول ما ینقلونة عن الصحابة هو التاویل بالقصد او الثواب او نحوها کما یقتضى المقام.
اذن فبرهانهم الوحید على عقیدتهم فى التجسیم هو افتراء على الصحابه، وتزویر فى الحقائق الدینیه، ونسبة الباطل حتى الى کتب التفسیر المتداولة بین الناس رغم سهولة التحقق من ذلک.
فهل سیحاول القارى ء ان ینظر فى هذة التفاسیر لیقف على الحقیقة بعینه؟ خذ مثلا تفسیر البغوى الذى عظمة ابن تیمیة کثیرا وقال انة لم یرو الموضوعات، وقف على تفسیر هذة النبذة من آیات الصفات: البقرة آیة 115 و255 (آیة الکرسى) و272، الرعد آیة 22، القصص آیة 88، الروم آیة 38و 39، الدهر آیة 9، اللیل آیة 20.
لترى بعدئذ عظمة ما ارتکبة هولاء من افتراء وزیف وبهتان نسبوة الى هذا الدین العظیم والى السلف.
× × ×
6-الوهابیة والمسلمون
(البدعة الوهابیة الکبرى)
یعتقد الوهابیة انهم وحدهم اهل التوحید الخالص، واما سائر المسلمین فهم مشرکون لا حرمة لدمائهم وذراریهم واموالهم، ودارهم دار حرب وشرک!!
ویعتقدون ان المسلم لا تنفعة شهادة ان (لا الة الا اللّة محمد رسول اللّه) ما دام یعتقد بالتبرک بمسجد الرسول – مثلا – ویقصد زیارتة ویطلب الشفاعة منه!
ویقولون ان المسلم الذى یعتقد بهذة الامور فهو مشرک وشرکة اشد من شرک اهل الجاهلیة من عبدة الاوثان والکواکب!
ففى رسالة (کشف الشبهات) اطلق محمد بن عبد الوهاب لفظ الشرک والمشرکین على عامة المسلمین عدا اتباعة فى نحو 24 موضعا، واطلق علیهم لفظ: الکفار، وعباد الاصنام، والمرتدین، وجاحدى التوحید، واعداء التوحید، واعداء اللّه، ومدعى الاسلام فى نحو 20 موضعا. وعلى هذا النحو سار اتباعة فى سائر کتبهم.
فهل جاءوا بعقیدتهم هذة من اجماع السلف، ام هى بدعة منکره؟
لقد نقل ابن حزم الاصل القائل: (انة لا یکفر ولا یفسق مسلم بقول قالة فى اعتقاد او فتیا) ثم عد ائمة السلف القائلین به، الى ان قال: (وهذا هو قول کل من عرفنا لة قولا فى هذة المسالة من الصحابه، ولا نعلم فیة خلافا).
ام ابن تیمیة فقد صرح بانة لم یکفر المسلمین بالذنوب والاجتهادات الا الخوارج.
اذن لیس للوهابیة سلف یقتدون بة فى بدعتهم هذة سوى الخوارج!!
× × ×
7-بین الوهابیة والخوارج
مما یثیر الدهشة کثرة اوجة الشبة بین الوهابیة والخوارج فى ما شذوا بة عن جماعة المسلمین، حتى انة لیخیل للدارس ان هولاء من اولئک وان تباعد بینهم الزمن!
ومن اوجة الشبة والتوافق بین الطائفتین:
ا – شذ الخوارج عن جمیع المسلمین فقالوا: ان مرتکب الکبیرة کافر.
وشذ الوهابیة فکفروا المسلمین على ما عدوة من الذنوب.
ب – حکم الخوارج على دار الاسلام اذا ظهرت فیها الکبائر انها دار حرب، وحل منها ما کان یحل لرسول اللّه(ص) من دار الحرب، اى تهدر دماوهم واموالهم.
وهکذا حکم الوهابیة على دار الاسلام وان کان اهلها من اعبد الناس للّة تعالى واکثرهم صلاحا، اذا کانوا یعتقدون جواز السفر لزیارة قبر النبى ومشاهد الصالحین ویطلبون منهم الشفاعه.
ویلاحظ فى النقطتین معا ان الوهابیة شر من الخوارج فالخوارج نظروا الى امور اجمع المسلمون على انها کبائر بینما رکز الوهابیة على اعمال لیست هى من الذنوب اصلا بل هى من المستحبات التى عمل بها السلف الصالح من الصحابة والتابعین ومن بعدهم بلا خلاف، کما تقدم بینه.
ج – تشابة الوهابیة والخوارج فى التشدد فى الدین والجمود فى فهمه.
فالخوارج لما قراوا قولة تعالى (ان الحکم الا للّه) قالوا من اجاز التحکیم فقد اشرک باللّة تعالى، واتخذوا شعارهم (لا حکم الا للّه) کلمة حق یراد بها باطل، فقولهم هذا جمود وجهل کبیر، فالتحکیم فى الخصومات ثابت فى القرآن الکریم وفى بداهة العقول وفى السنة النبویة وسیرة الرسول والصحابة والتابعین.
وکذلک الوهابیة لما قراوا قولة تعالى: (ایاک نعبد وایاک نستعین) وقولة تعالى: (من ذا الذى یشفع عندة الا باذنه) و(لا یشفعون الا لمن ارتضى)، قالوا: ان من قال بجواز طلب الشفاعة من النبى والصالحین فقد اشرک باللّه، ومن قصد زیارة النبى وسالة الشفاعة فقد عبدة واتخذة الها من دون اللّه، فکان شعارهم (لا معبود الا اللّه) و(لا شفاعة الا للّه)، وهى کلمة حق یراد بها باطل، وهى جمود ایضا وجهل کبیر، وجواز هذة الامور ثابت فى سیرة الصحابة والتابعین کما تقدم.
د – قال ابن تیمیة: (الخوارج اول بدعة ظهرت فى الاسلام فکفر اهلها المسلمین واستحلوا دماءهم) وهکذا کانت بدعة الوهابیة وهى آخر بدعة ظهرت فى الاسلام.
ة – الاحادیث الشریفة التى صحت فى الخوارج ومروقهم من الدین، انطبق بعضها على الوهابیة ایضا.. ففى الصحیح عنه(ص) قال: (یخرج اناس من قبل المشرق یقراون القرآن لا یجاوز تراقیهم، یمرقون من الدین کما یمرق السهم من الرمیه، سیماهم التحلیق).
قال القسطلانى فى شرح هذا الحدیث: (من قبل المشرق: اى من جهة شرق المدینة کنجد وما بعدها).
ونجد هى مهد الوهابیة وموطنها الاول الذى منة ظهرت وانتشرت.. وایضا فان حلق الرووس کان شعارا للوهابیة یامرون بة من اتبعهم وحتى النساء. ولم یکن هذا الشعار لاحد من اهل البدع قبلهم، لذا کان بعض العلماء المعاصرین لظهور الوهابیة یقولون: (لا حاجة الى التالیف فى الرد على الوهابیه، بل یکفى فى الرد علیهم قوله(ص): (سیماهم التحلیق) فانة لم یفعلة احد من المبتدعة غیرهم)..
و – جاء فى الحدیث النبوى الشریف فى وصف الخوارج: (یقتلون اهل الاسلام ویدعون اهل الاوثان). وهذا هو حال الوهابیة تماما، فلم یشننوا حربا الا على اهل القبله، ولم یعرف فى تاریخهم انهم قصدوا اهل الاوثان بحرب او عزموا على ذلک، بل لم یدخل ذلک فى مبادئهم وکتبهم التى امتلات بوجوب قتال اهل القبله!!
ز- روى البخارى عن ابن عمر انة قال فى وصف الخوارج: (انهم انطلقوا الى آیات نزلت فى الکفار، فجعلوها على المومنین).
وورد عن ابن عباس انة قال: (لا تکونوا کالخوارج، تاولوا آیات القرآن فى اهل القبله، وانما انزلت فى اهل الکتاب والمشرکین، فجهلوا علمها فسفکوا الدماء وانتهبوا الاموال).
وهذا هو شان الوهابیه، انطلقوا الى الایات النازلة فى عبدة الاوثان فجعلوها على المومنین، بهذا امتلات کتبهم، وعلیة قام مذهبهم.
ح – حوار بین سنى ووهابى.
قال الوهابى: ان کتب الحنابلة هى کتب الوهابیه، فما تنکر منها؟ ولیس لک ان تواخذهم الا بما تجدة صریحا فى کتبهم، ولا عبرة بنقل الخصم.
قال السنى: ما تقول فى القرامطه؟
قال الوهابى: کفار ملاحده.
قال السنى: انهم یزعمون ان مذهبهم مذهب اهل البیت، وان کتب اهل البیت هى کتبهم، فهل تجد فى کتب اهل البیت الا الحق والنور؟
قال الوهابى: ان القرامطة کذبوا، وهولاء نقلة التاریخ یثبتون کفر القرامطة وزورهم.قال السنى: هل ترى قیام الحجة بنقل اهل التاریخ؟
قال الوهابى: نعم، فان الشافعى صرح بان نقلهم جماعة عن جماعة احب الیة من نقل اهل الحدیث واحدا عن واحد.
قال السنى: اذن یجب ان تقبل منى من نقل المورخین المشاهدین للوهابیة ما هو صریح فى کفرهم!
واضاف: ان فعل المرء حجة ودلیل علیة وان کذبة لسانه، فالقرامطة لما استحلوا دماء المسلمین واموالهم لم تبق شبهة فى کفرهم، وکذلک سادتک.
فغضب الوهابى ولم یدر ما یقول..
قال السنى: ما تقول فى ما ورد فى الخوارج ومروقهم وانهم کلاب النار، وشر قتلى تحت ادیم السماء؟
قال الوهابى: ان المجموع یفید العلم القطعى بمروق الخوارج واستحقاقهم غضب اللّه، ولکنهم هم الذین قتلهم على بالنهروان، ولیس الوهابیة منهم.
قال السنى: بم استحق اولئک غضب اللّه، ابکونهم یحقر الصحابة صلاتهم فى جنب صلاتهم، وصیامهم فى جنب صیامهم؟ قال الوهابى: لا.
قال السنى: ابسبب زهدهم وتقشفهم وقراءتهم القرآن یقومونة کالقدح، وقولهم من قول خیر البریه؟
قال الوهابى: لا.
قال السنى: فبماذا اذن؟.. فتلعثم الوهابى..
فقال السنى: ما ذاک الا باستحلالهم دماء المسلمین واموالهم، وتکفیرهم لهم، مع ادعائهم انهم هم المسلمون وحدهم، ولا شک ان من اتصف بما اتصفوا بة یستحق ما استحقوا بتلک الصفه.
× × ×
8- الوهابیة والغلاة
(نافذة على الحقیقه)
الغلاة هم الذین بالغوا فى تعظیم بعض الرجال فرفعوهم فوق منازل البشر.
وفى الوقت الذى کان فیة محمد بن عبد الوهاب یبشر بدعوتة الجدیدة فى نجد، کان رجل آخر یبشر بدعوة اخرى جدد فیها کثیرا مما کان قد اندرس من عقائد الغلاة الاوائل الذین غلوا فى الامام على واهل البیت علیهم السلام، وقد شابهت دعوتة دعوة محمد بن عبد الوهاب فى تکفیر من خالفة من المسلمین وفى الطعن على الصحابه، وزادت هذة الاخیرة على الوهابیة فصرحت بتکفیر اغلب الصحابه..
ذلک الرجل هو (الشیخ احمد الاحسائى المتوفى سنة 1241ه)، وسمى اتباعة (الشیخیه). ولما مات احمد الاحسائى کان خلیفتة کاظم الرشتى ومقرة مدینة کربلاء.
فما هو موقف الوهابیة من هذة الدعوة المعاصرة لها؟
لقد غزت الوهابیة مدینة کربلاء فى الوقت الذى کان یتمرکز فیها الشیخیة وزعیمهم کاظم الرشتى، وعلى عادتهم فى سائر حروبهم قتلوا آلاف الرجال والاطفال والنساء ونهبوا الاموال وخربوا البیوت، ولکن فى اثناء ذلک منحوا کاظم الرشتى الامان، وجعلوا بیتة آمنا، ومن لجا الیة فهو آمن!!
انة موقف یکشف عن حقیقة الوهابیه، ویفضح زیف ادعائهم فى اخلاص التوحید ومحاربة الشرک!
وهنا التفاتة الى الوراء.. مع ابن تیمیة الذى یزعم الوهابیة انة قدوتهم وامامهم، وموقفة من احدى الفرق الغالیه.. وهى الفرقة الیزیدیة التى غلت بیزید بن معاویه، ومنهم (العدویه) نسبة الى عدى بن مسافر الذى کان قدوتهم اولا ثم غلوا فیة وفى یزید، وقد عاصر ابن تیمیة فترة نمو هذة الفرقة وکان لة معهم موقف یثیر الکثیر من الشکوک وعلامات الاستفهام.
فابن تیمیة مشهور بحدتة وهجومة على سائر الفرق الاسلامیة ووصفها بالضلال والزیغ والانحراف، فکیف خاطب هولاء الغلاة المشرکین؟
لقد کتب الیهم کتابا استهلة بکلام عجیب یصفهم فیة بالاسلام والایمان، ویسدى لهم النصح باسلوب اخوى هادى لا تجد منة حرفا واحدا فى کلامة عن الفرق الاسلامیة الاخرى کالاشعریة والشیعة الامامیة والزیدیة والمعتزلة والمرجئة وغیرهم. فقال:
(من احمد بن تیمیة الى من یصل الیة هذا الکتاب من المسلمین المنتسبین الى السنة والجماعه، المنتمین الى جماعة الشیخ العارف القدوة ابى البرکات عدى ابن مسافر الاموى رحمة اللّه، ومن نحى نحوهم، وفقهم اللّة لسلوک سبیلة واعانهم على طاعتة وطاعة رسوله… سلام علیکم ورحمة اللّة وبرکاته، وبعد…).
هکذا جعلهم من المسلمین المنتسبین الى السنة والجماعة مع انهم من الغلاة بلا خلاف، والغلاة مشرکون خارجون عن الاسلام باجماع الفرق الاسلامیه، وبمقتضى الکتاب والسنه، لانهم اخلوا بالتوحید فخرجوا منة الى الشرک!
فهل سیکون فى هذة المواقف عبره؟
× × ×
9-الوهابیة فى خدمة من؟
هل فکر الوهابیة یوما ما بمصالح المسلمین الکبرى؟
هل فکروا یوما فى التصدى للمطامع الاستعماریة فى بلادنا الاسلامیه؟
هل شغلهم الغزو الغربى لبلاد المسلمین؟
ماذا قدموا فى مواجهة النفوذ الصلیبى والصهیونى فى بلاد الاسلام؟
ما هو موقفهم من الولاء للغرب وفتح الابواب امامة لیبسط یدیة على ثروات المسلمین وعلى سیادتهم وکرامتهم؟
لم یعد شى ء من ذلک خفیا على احد، فما ان یفتح المسلم عینیة الا ویدرک ان الوهابیة هم اول خدام الاستعمار الغربى فى بلاد المسلمین..
ولیس هذا فقط، بل انک لو تتبعت تراث محمد بن عبد الوهاب وقادة الوهابیة الاوائل من بعدة فلا تجد فیة اثرا لعمارة الارض، واقامة العدل، وانصاف المظلوم، ومکافحة الفقر والجهل..
ولا تجد فیة اثرا لتحسین وجة الحیاه، وتحقیق التقدم العلمى والاقتصادى والاجتماعى..ولا اثرا للسلم والرخاء..
بل لا تجد فیة سوى تکفیر المسلمین ورمیهم بالشرک، وایجاب قتالهم واستباحة دمائهم واموالهم!!
ان کل الذى یشغلهم هو وجود قبر هنا، ومسجد هناک، ورجل یقول: یا نبى الرحمة اشفع لى عند اللّه!!
هذا هو شغلهم لا غیر، وهذا هو همهم الوحید الذى انطلقوا تحت غطائة یسفکون دماء المسلمین ویستبیحون المحرمات ویثیرون الفتن واحدة بعد الاخرى، ولا یهمهم بعد ذلک ان تکون بلاد المسلمین غرضا للاعداء من مشرکین وکفار وصلیبیین وصهاینه.
هل هز مشاعر شیوخ الوهابیة وامرائهم ما جرى لبیت المقدس، ولمسلمى البوسنة والهرسک ولبنان، کما هزهم قبر سید الشهداء حمزة بن عبد المطلب الذى کان الصحابة یزورونة ویصلون عنده؟
ام اثارهم التسلط الامریکى على منابع النفط فى بلادنا الاسلامیه، کما اثارهم قبر ریحانة الرسول الحسین بن على الذى کان الصحابة والتابعون یشدون الرحال لزیارتة وحتى فى زمن الامام احمد بن حنبل کما تقدم نقلة عن ابن تیمیه؟
وهل سیثیرهم الحصار المفروض على الشعب اللیبى المسلم بلا حجة وبلا ادنى ذریعة یمکن قبولها، کما اثارهم ما وجدوة من هدایا علقت عند قبر الرسول الاکرم؟
لیتنا نجد منهم ذلک او بعضا من ذلک..
انها لمن دواعى الاسى ان تنفق کل هذة الاوقات والجهود والاموال والطاقات الفکریة فى الخوض فى سفاسف الامور وتوافة الکلام التى لا ینشد لها الا الجهلة والغوغاء والعاطلون من الناس.
ان الذى جعل الوهابیة یجدون شغلهم الشاغل فى هذة المواضع عدة امور کلها تصدق علیهم:
منها: الضحالة الفکریة وضیق الافق.. فهم لا یحسنون شیئا الا هذا النوع من الکلام، ولا تستوعب اذهانهم سوى هذا المدى من التفکیر.
ومنها: العجز عن فهم الحیاة وعن مواکبة العصر.. فهم عاجزون تماما عن التقدم فى البحوث الدینیة والعلمیة والاجتماعیة تقدما مقبولا فى هذا العصر الحدیث، فینکبون على الکلام البالى والمتهرى فیبالغون فى تعظیمة وتقدیسة لکى یجدوا لانفسهم منفذا یطلون منة على هذا العالم المتقدم.
ومنها: ضیق صدورهم وامتلا قلوبهم بالحقد وکراهیة الخیر وحب الشر لهذة الامه.. فمن تتبع لهجاتهم ونبراتهم المتشنجة والمتوترة وانشدادهم انشدادا فى غیر محلة وتهورهم فى الخطاب، لمس فیهم الضحالة وضیق الافق والحقد والبغض والهمجیة والتخلف بکل معانیها.
ومنها: موالاتهم الصریحة والعلنیة لاعداء الاسلام.. وهذا موضوع لا یحتاج الى بیان ولیس هو بخاف على احد، فلیس بین فئات المسلمین من یدین بالولاء للغرب کما یدین لة الوهابیه، یخضعون لة ویتقربون الیة ویدافعون عن عملائة الخونه، وما یزال هذا هو دینهم الذى لا یرتضون لة بدلا.
ان وجودهم فى بلاد الاسلام فتح ولا یزال یفتح الابواب امام الصهیونیة والصلیبیة المعتدیة لتنفذ کیف تشاء فى الکیان الاسلامى، فتمزق وتنهب وتدمر وتحاصر وتبسط نفوذها، وهولاء یمهدون لها کل شى ء ویساندون اخوانهم الخونة فى کل مکان..
انهم الجرثومة الخبیثة التى مهدت للغرب سابقا ان یزرع اسرائیل اللقیطة فى قلب هذة الامه.. وهم الذین ساندوا على الدوام جمیع الانظمة العمیلة للغرب ووقفوا معها بوجة حرکات التحرر الابیه..
وهم الجرثومة الخبیثة التى تمهد الیوم لتثبیت اقدام المعسکر الغربى فى قلب العالم الاسلامى.. ولتثبیت اسرائیل اللقیطة حتى لا یفکر احد فى ازالتها..
وهم الایادى اللعینة التى یحرکها الغرب لمواجهة الصحوة الاسلامیة المتصاعدة الیوم ومساندة الانظمة العملیة والمنافقة التى تتولى قمع الصحوة الاسلامیة بالنار والحدید.هذة هى حقیقة ما انجزة الوهابیة وما ینجزونة الیوم وما یدینون بة لمستقبلهم!!
انهم یخشون الصحوة الاسلامیة کما تخشاها اسرائیل، لان مصیرهم اصبح رهینا بمصیر اسرائیل.
× × ×
10-نبذة مما صح فى الزیارة والتوسل
الزیارة
1 – قال(ص): (من زارنى بعد مماتى فکانما زارنى فى حیاتى).
2 – قال(ص): (من زارنى الى المدینة کنت لة شهیدا وشفیعا یوم القیامه).
3 – قال(ص): (من زارنى محتسبا الى المدینة کان فى جوارى یوم القیامه).
4 – قال(ص): (من زار قبرى وجبت لة شفاعتى).
5 – قال الامام مالک: اذا اراد الرجل ان یاتى قبر النبى(ص) فلیستدبر القبلة ویستقبل النبى(ص) ویصلى علیة ویدعو.
6 – عن اصحاب الشافعى: یقف الزائر وظهرة الى القبلة ووجهة الى الحظیرة المشرفه، وهو قول احمد بن حنبل.
7 – فى کتاب (العلل والسوالات) لعبداللّة بن احمد ابن حنبل، قال: سالت ابى عن الرجل یمس منبر الرسول(ص) ویتبرک بمسة ویقبله، ویفعل بالقبر مثل ذلک رجاء ثواب اللّة تعالى..
فقال: لا باس به.
8 – قال المحب الطبرى: یجوز تقبیل القبر ومسه، وعلیة عمل العلماء والصالحین.
9 – من حدیث الامام جعفر الصادق عن آبائه علیهم السلام: ان فاطمه علیهاالسلام کانت تاتى قبر حمزة کل جمعه.
× × ×
التوسل
1 – فى دعائه(ص): (اللهم بحق السائلین علیک…).
2 – قال الساوى الحنبلى فى (المستوعب) – باب زیارة قبر النبى(ص): ثم یاتى – الزائر- حائط القبر فیقف ناحیتة ویجعل القبر تلقاء وجهة والقبلة خلف ظهرة والمنبر عن یساره. ثم ذکر کیفیة السلام والدعاء وفیة: اللهم انک قلت فى کتابک لنبیک(ص): (ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جاووک فاستغفروا اللّة واستغفر لهم الرسول) وانى قد اتیت نبیک مستغفرا، فاسالک ان توجب لى المغفرة کما اوجبتها لمن اتاة فى حیاته. اللهم انى اتوجة الیک بنبیک(ص)…
3 – فى الصحیفة السجادیة الماثورة عن الامام السجاد على بن الحسین علیه السلام: (وخلصنى یا رب بحق محمد وآل محمد من کل غم).
4 – قال ابو على الخلال شیخ الحنابلة: ما همنى امر فقصدت قبر موسى بن جعفر فتوسلت بة الا سهل اللّة تعالى لى ما احب.
5 – قال الامام الشافعى: انى لاتبرک بابى حنیفة واجى ء الى قبرة کل یوم، فاذا عرضت لى حاجة صلیت رکعتین وجئت الى قبرة وسالت اللّة تعالى الحاجة عنده، فما تبعد ان تقضى.
6 – قال ابو بکر محمد بن المومل: خرجنا مع امام اهل الحدیث ابى بکر بن خزیمة وعدیلة ابى على الثقفى مع جماعة من مشایخنا، وهم اذ ذاک متوافرون الى على بن موسى الرضا بطوس – یعنى الى قبرة – قال: فرایت من تعظیمة – یعنى ابن خزیمة – لتلک البقعة وتواضعة لها وتضرعة عندها ما تحیرنا.
7 – قال ابن تیمیة: نقل عن احمد بن حنبل فى (منسک المروذى) التوسل بالنبى(ص) والدعاء عنده. ونقل ابن تیمیة ذلک ایضا عن ابن ابى الدنیا والبیهقى والطبرانى بطرق عدیدة شهد لها بالصحه.
هذة نبذة موجزه، وفى سیر السلف واحادیثهم فى هذا الباب ما یصعب حصره.