قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۸/۲۶
–
۸۳۹۵ بازدید
ایازنان هم شهید میشوند مثلا زنانی که در نیروی انتظامی خدمت میکنندیا دریگان ویژه یا پلیس های افتخاری اند وعملیاتی اندشهید میشوندیافقط مردان شهید میشوند
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط شما با این مرکز
1. مرگى شهادت است که انسان با توجه به خطراتى احتمالى یا یقینى فقط به خاطر هدف مقدس و انسانى یا به تعبیر قرآن «فِی سَبِیلِ اللَّهِ» از آن استقبال کند. و شهادت دو رکن دارد: یکى اینکه در راه خدا باشد، دوم آنکه هدف مقدس باشد.(1) .
2. بنابراین هر کس این دو ملاک را در کشته شدنش داشته باشد شهید محسوب خواهد شد و جنسیت و مذکر و مونث بودن در صدق این عنوان دخالتی ندارد .
3. در ایام دفاع مقدس عده زیادی از زنان نیز به شهادت رسیدند که نام انها در لیست شهیدان جنگ تحمیلی ثبت شده است .
4. زنانی که در نیروی انتظامی و پلیس مشغول خدمتند و در حین انجام ماموریت و یا در عملیات کشته می شوند شهید محسوب می شوند و از نظر تفاوتی با مردان ندارند .
5. همه شهدا به لحاظ فقهی و حکم اخروی یکسان نیستند در این رابطه گفت شهید بر سه قسم است: 1- شهید دنیا و آخرت و آن شهیدى است که در راه خدا و در میدان جنگ کشته شود. 2- شهید در آخرت. و آن کسى است که در میدان زخمى شده ولى بعد از مدتى فوت شود چنین کسى ثواب شهید را دارد؛ مانند آدم غرق شده،(2) و یا کسى که در غربت بمیرد. و چنانچه در روایات دارد«من مات غریبا کمن مات شهیدا» (3)هر کس غریب بمیرد مثل کسی است شهید از دنیا رفته است اینها در حکم شهیدند، یعنى در آخرت ثواب شهید را دارند. 3- منافقى که در لشکر اسلام کشته شود احکام شهید را دارد مانند (ساقط بودن غسل و کفن) اما اجر شهید را ندارد (نه در دنیا و نه در آخرت) در دو فرض اولى اختلافى بین شیعه و سنى نیست. (4) بنابراین آنچه که در شهادت ملاک است کشته شدن در راه خدا با هدفی مقدس در مقابل دشمنان اسلام و دین خدا می باشد و این مساله در هر جا اتفاق بیفتد شخص شهید خواهد بود و مجوز یا نامه بنیاد شهید یا هر ارگان دیگری در این مساله دخالتی ندارد. بله برای نظم دادن به این مساله و حمایت از خانواده افرادی که به شهادت رسیده اند حکومت اسلامی ممکن است بنیادهائی تشکیل دهد و آنها هم قوانینی برای اثبات شهادت در نزد خودشان وضع کنند ولی این به هیچ عنوان ملاک شهادت نیست. کشته شدگان در پشت جبهه جنگ به دست دشمن و به وسیله تجهیزات دشمن نیز شهید محسوب می شوند به خاطر این که آنها نیز کشته شدنشان به خاطر مسلمان بودن و در راه خدا بودنشان است. هر چند در حال کشته شدن در حال جنگ و مبارزه نمی باشند ولی راهشان راه مبارزان راه خدا و هدفشان مانند آنان مقدس است. اما اینکه چرا کشته شدگان در معرکه جنگ نیازی به غسل و کفن ندارند می توان گفت : اسلام دینى حکیمانه است؛ دستورى خالى از مصلحت و راز و رمز، مخصوصاً راز و رمز اجتماعى ندارد. این که هر فرد مسلمان که مى میرد، بر دیگران واجب است که بدن او را به ترتیب مخصوص غسل دهند و شستشو نمایند، در جامه هایى پاک به ترتیب مخصوص کفن کنند و سپس نماز بخوانند و دفن نمایند. همه اینها حکمتها و راز و رمزها دارد که فعلًا در مقام بحث از آنها نیستیم. ولى این دستور یک استثنا دارد؛ آن استثنا شهید است. از این دستورها فقط نماز و دفن در مورد شهید اجرا مى شود، اما غسل و شستشو یا کندن لباسهاى دوران زندگى و پیچیدن در جامه اى دیگر به ترتیب خاص، ابدا. این استثنا خود راز و رمزى دارد. نشانه این است که روح و شخصیت شهید آنچنان پاک و وارسته شده که در بدنش و در خونش و حتى در جامه اش اثر گذاشته است. بدن شهید یک «جسد متروّح» است، یعنى جسدى است که احکام روح بر آن جارى شده است، همچنان که جامه شهادتش «لباس متجسّد» است؛ یعنى حکم روح بر بدن جارى شده و حکم جارى شده بر بدن، بر لباس و جامه جارى شده است. بدن و جامه شهید از ناحیه روح و اندیشه و حق پرستى و پاکباختگى اش کسب شرافت کرده است. بنابراین شهید اگر در میدان معرکه جان به جان آفرین تسلیم کند، بدون غسل و کفن با همان تن خون آلود و جامه خون آلود دفن مى شود. (5) بنابراین دلیل غسل ندادن و کفن نکردن شهید در معرکه جنگ ، کمبود وقت و امکانات در میدان جنگ نیست بلکه این به خاطر شرافتی است که بدن شهید با شهادتش به دست می آورد و اگر در مقابل دشمن به شهادت برسد حتی اگر امکانات فراهم باشد و وقت کافی نیز باشد و یا به عقب جبهه منتقل شود ، باید بدون غسل و کفن دفن شود. ما با این توصیفاتی که از شهید در اسلام شده است ، متوجه می شویم ملاک شهادت ، کشته شدن در راه خدا به دستور ولی خدا است بنابراین مرزهای جغرافیائی و گونه های نژادی و ملیتی در این امر دخالتی ندارند. اگر کسی در ایران در مقابل راه خدا و ولی خدا قرار بگیرد و کشته شود یقینا شهید نخواهد بود و اگر کسی در غیر ایران ، هر جای از کره زمین ( فلسطین و سوریه و اروپا و آمریکا ) در راه خدا و به فرمان ولی خدا کشته شود شهید خواهد بود. اگر افرادی در ایران یا در سوریه یا در هر جای دنیا به تحریک دشمنان اسلام و یا با اغراض نفسانی و اهداف تفرقه افکنانه در مقابل مصالح اسلام و جامعه اسلامی بایستند و در این راه کشته شوند یقینا در راه باطل کشته شده اند. هر چند از روی غفلت و فریب خوردگی باشد و اگر افرادی در راه دفاع از کشور و دین خدا و اسلام عزیز و جامعه اسلامی کشته شوند اجر شهید خواهند داشت چه رزمنده مدافع از سرزمین اسلامی باشد و چه مسلمان بیگناهی باشد که در این کشمکش ها جان خود را از دست داده باشد. پی نوشت : 1. مرتضی مطهری، مجموعه آثار، قم، صدرا، بیتا، ج 24 ص 449. 2. علی مشکینی، تحریر المواعظ العددیه، قم ، نشر الهادی ، 1424هـ.ق، ص 463. 3. حسن دیلمی، ارشاد القلوب الی الصواب، قم، انتشارات شریف رضی، 1412هـ.ق، ج 1، ص 190. 4. عباس مخبر دزفولی، ارمغان شهید، قم، جامعه مدرسین، 1375 هـ.ق، ص 8. 5. مرتضی مطهری، پیشین، ص 448.
1. مرگى شهادت است که انسان با توجه به خطراتى احتمالى یا یقینى فقط به خاطر هدف مقدس و انسانى یا به تعبیر قرآن «فِی سَبِیلِ اللَّهِ» از آن استقبال کند. و شهادت دو رکن دارد: یکى اینکه در راه خدا باشد، دوم آنکه هدف مقدس باشد.(1) .
2. بنابراین هر کس این دو ملاک را در کشته شدنش داشته باشد شهید محسوب خواهد شد و جنسیت و مذکر و مونث بودن در صدق این عنوان دخالتی ندارد .
3. در ایام دفاع مقدس عده زیادی از زنان نیز به شهادت رسیدند که نام انها در لیست شهیدان جنگ تحمیلی ثبت شده است .
4. زنانی که در نیروی انتظامی و پلیس مشغول خدمتند و در حین انجام ماموریت و یا در عملیات کشته می شوند شهید محسوب می شوند و از نظر تفاوتی با مردان ندارند .
5. همه شهدا به لحاظ فقهی و حکم اخروی یکسان نیستند در این رابطه گفت شهید بر سه قسم است: 1- شهید دنیا و آخرت و آن شهیدى است که در راه خدا و در میدان جنگ کشته شود. 2- شهید در آخرت. و آن کسى است که در میدان زخمى شده ولى بعد از مدتى فوت شود چنین کسى ثواب شهید را دارد؛ مانند آدم غرق شده،(2) و یا کسى که در غربت بمیرد. و چنانچه در روایات دارد«من مات غریبا کمن مات شهیدا» (3)هر کس غریب بمیرد مثل کسی است شهید از دنیا رفته است اینها در حکم شهیدند، یعنى در آخرت ثواب شهید را دارند. 3- منافقى که در لشکر اسلام کشته شود احکام شهید را دارد مانند (ساقط بودن غسل و کفن) اما اجر شهید را ندارد (نه در دنیا و نه در آخرت) در دو فرض اولى اختلافى بین شیعه و سنى نیست. (4) بنابراین آنچه که در شهادت ملاک است کشته شدن در راه خدا با هدفی مقدس در مقابل دشمنان اسلام و دین خدا می باشد و این مساله در هر جا اتفاق بیفتد شخص شهید خواهد بود و مجوز یا نامه بنیاد شهید یا هر ارگان دیگری در این مساله دخالتی ندارد. بله برای نظم دادن به این مساله و حمایت از خانواده افرادی که به شهادت رسیده اند حکومت اسلامی ممکن است بنیادهائی تشکیل دهد و آنها هم قوانینی برای اثبات شهادت در نزد خودشان وضع کنند ولی این به هیچ عنوان ملاک شهادت نیست. کشته شدگان در پشت جبهه جنگ به دست دشمن و به وسیله تجهیزات دشمن نیز شهید محسوب می شوند به خاطر این که آنها نیز کشته شدنشان به خاطر مسلمان بودن و در راه خدا بودنشان است. هر چند در حال کشته شدن در حال جنگ و مبارزه نمی باشند ولی راهشان راه مبارزان راه خدا و هدفشان مانند آنان مقدس است. اما اینکه چرا کشته شدگان در معرکه جنگ نیازی به غسل و کفن ندارند می توان گفت : اسلام دینى حکیمانه است؛ دستورى خالى از مصلحت و راز و رمز، مخصوصاً راز و رمز اجتماعى ندارد. این که هر فرد مسلمان که مى میرد، بر دیگران واجب است که بدن او را به ترتیب مخصوص غسل دهند و شستشو نمایند، در جامه هایى پاک به ترتیب مخصوص کفن کنند و سپس نماز بخوانند و دفن نمایند. همه اینها حکمتها و راز و رمزها دارد که فعلًا در مقام بحث از آنها نیستیم. ولى این دستور یک استثنا دارد؛ آن استثنا شهید است. از این دستورها فقط نماز و دفن در مورد شهید اجرا مى شود، اما غسل و شستشو یا کندن لباسهاى دوران زندگى و پیچیدن در جامه اى دیگر به ترتیب خاص، ابدا. این استثنا خود راز و رمزى دارد. نشانه این است که روح و شخصیت شهید آنچنان پاک و وارسته شده که در بدنش و در خونش و حتى در جامه اش اثر گذاشته است. بدن شهید یک «جسد متروّح» است، یعنى جسدى است که احکام روح بر آن جارى شده است، همچنان که جامه شهادتش «لباس متجسّد» است؛ یعنى حکم روح بر بدن جارى شده و حکم جارى شده بر بدن، بر لباس و جامه جارى شده است. بدن و جامه شهید از ناحیه روح و اندیشه و حق پرستى و پاکباختگى اش کسب شرافت کرده است. بنابراین شهید اگر در میدان معرکه جان به جان آفرین تسلیم کند، بدون غسل و کفن با همان تن خون آلود و جامه خون آلود دفن مى شود. (5) بنابراین دلیل غسل ندادن و کفن نکردن شهید در معرکه جنگ ، کمبود وقت و امکانات در میدان جنگ نیست بلکه این به خاطر شرافتی است که بدن شهید با شهادتش به دست می آورد و اگر در مقابل دشمن به شهادت برسد حتی اگر امکانات فراهم باشد و وقت کافی نیز باشد و یا به عقب جبهه منتقل شود ، باید بدون غسل و کفن دفن شود. ما با این توصیفاتی که از شهید در اسلام شده است ، متوجه می شویم ملاک شهادت ، کشته شدن در راه خدا به دستور ولی خدا است بنابراین مرزهای جغرافیائی و گونه های نژادی و ملیتی در این امر دخالتی ندارند. اگر کسی در ایران در مقابل راه خدا و ولی خدا قرار بگیرد و کشته شود یقینا شهید نخواهد بود و اگر کسی در غیر ایران ، هر جای از کره زمین ( فلسطین و سوریه و اروپا و آمریکا ) در راه خدا و به فرمان ولی خدا کشته شود شهید خواهد بود. اگر افرادی در ایران یا در سوریه یا در هر جای دنیا به تحریک دشمنان اسلام و یا با اغراض نفسانی و اهداف تفرقه افکنانه در مقابل مصالح اسلام و جامعه اسلامی بایستند و در این راه کشته شوند یقینا در راه باطل کشته شده اند. هر چند از روی غفلت و فریب خوردگی باشد و اگر افرادی در راه دفاع از کشور و دین خدا و اسلام عزیز و جامعه اسلامی کشته شوند اجر شهید خواهند داشت چه رزمنده مدافع از سرزمین اسلامی باشد و چه مسلمان بیگناهی باشد که در این کشمکش ها جان خود را از دست داده باشد. پی نوشت : 1. مرتضی مطهری، مجموعه آثار، قم، صدرا، بیتا، ج 24 ص 449. 2. علی مشکینی، تحریر المواعظ العددیه، قم ، نشر الهادی ، 1424هـ.ق، ص 463. 3. حسن دیلمی، ارشاد القلوب الی الصواب، قم، انتشارات شریف رضی، 1412هـ.ق، ج 1، ص 190. 4. عباس مخبر دزفولی، ارمغان شهید، قم، جامعه مدرسین، 1375 هـ.ق، ص 8. 5. مرتضی مطهری، پیشین، ص 448.