۱۳۹۳/۰۹/۱۴
–
۹۶۹ بازدید
آیا کسی که شرایط گناه برایش فراهم نیست و گناه نمی کند ماجور است؟
الف. پاک ماندن و در ورطه گناه نیفتادن برای انسان توفیق و فضیلت است هر چند زمینه گناه برای او فراهم نبوده است .
ب. هر چند وجود زمینه گناه در ارتکاب گناه تاثیر بسیار دارد اما تا خود انسان زمینه درونی گناه را فراهم نکند و قصد و اراده گناه را نداشت باشد مرتکب گناه نمی شود .
ج. افراد بسیاری با وجود فراهم نبودن شرایط گناه خود برای ان زمینه سازی می کنند و چنین فردی با فرد دیگری که شراط مشابه را دارد اما در صدد فراهم کردن زمینه گناه بر نمی اید تفاوت وجود دارد و دومی در فراهم نکردن زمینه گناه ماجور و دارای ثواب است .
د. یکی از انواع صبر که در روایات پاداش بسیاری برای ان ذکر شده و ارزشمندترین نوع صبر شمرده شده « الصبر عن المعصیه » یعنی صبر کردن بر گناه و خودداری از انجام گناه است .
به روایاتی در باره ارزش و پاداش صبر بر معصیت و اجتناب از گناه توجه کنید :
1-در اصول کافی به نقل از اصبغ بن نباته، از امیرالمؤمنین صلواتالله علیه نقل شده است: «الصَّبْرُ صَبْرَانِ: صَبْرٌ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ حَسَنٌ جَمِیلٌ، وَ أَحْسَنُ مِنْ ذَلِکَ الصَّبْرُ عِنْدَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْک1 ؛ صبر بر دو قسم است: صبر در برابر مصیبت، و خودداری از جزع و فزع که زیبا و پسندیده است؛ ولی بهتر از آن، صبر در برابر معصیت است.» .
2-روایت دیگری شبیه به این از امام باقر صلواتالله علیه نقل شده است: «الصَّبْرُ صَبْرَانِ : صَبْرٌ عَلَى الْبَلَاءِ حَسَنٌ جَمِیلٌ، وَ أَفْضَلُ الصَّبْرَیْنِ الْوَرَعُ عَنِ الْمَحَارِم 2 ؛ صبر بر دو قسم است: صبر در برابر مصیبت که زیبا و پسندیده است؛ اما بهتر از آن ورع از محارمالله و خودداری از گناهان است.» .
3-روایت دیگری را امیرالمؤمنین از پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآله نقل کردهاند: «الصَّبْرُ ثَلَاثَةٌ: صَبْرٌ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ، وَ صَبْرٌ عَلَى الطَّاعَةِ، وَ صَبْرٌ عَنِ الْمَعْصِیَةِ. فَمَنْ صَبَرَ عَلَى الْمُصِیبَةِ حَتَّى یَرُدَّهَا بِحُسْنِ عَزَائِهَا، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَلَاثَمِائَةِ دَرَجَةٍ مَا بَیْنَ الدَّرَجَةِ إِلَى الدَّرَجَةِ کَمَا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ. وَ مَنْ صَبَرَ عَلَى الطَّاعَةِ، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ سِتَّمِائَةِ دَرَجَةٍ مَا بَیْنَ الدَّرَجَةِ إِلَى الدَّرَجَةِ کَمَا بَیْنَ تُخُومِ الْأَرْضِ إِلَى الْعَرْشِ. وَ مَنْ صَبَرَ عَنِ الْمَعْصِیَةِ، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ تِسْعَمِائَةِ دَرَجَةٍ مَا بَیْنَ الدَّرَجَةِ إِلَى الدَّرَجَةِ کَمَا بَیْنَ تُخُومِ الْأَرْضِ إِلَى مُنْتَهَى الْعَرْشِ3؛ صبر سه قسم است: صبر بر مصیبت که پاداش آن سیصد درجه و فاصله هر درجه بین زمین تا آسمان است؛ صبر بر طاعت که پاداشش ششصد درجه و فاصله هر درجه بین اعماق زمین تا عرش الهی است؛ صبر بر معصیت که اجر آن نهصد درجه و فاصله هر درجه از اعماق زمین تا نهایت عرش الهی است.»
ابنعباس را شاگرد علی علیهالسلام دانست. غزالی از ابنعباس چنین نقل کرده است: «الصبر فی القرآن على ثلاثة أوجه: صبرٌ على أداء فرائض الله، فله ثلاثمأة درجة؛ و صبرٌ على محارم الله، و له ستّمأة درجة؛ و صبرٌ فی المصیبة عند الصدمة الأولى، فله تسعمأة درجة4؛ در قرآن سه گونه صبر ذکر شده است: صبر بر طاعت [شانه از زیر بار تکلیف خالی نکردن]؛ این صبر سیصد درجه خواهد داشت؛ صبر از معصیت و خودداری کردن از انجام گناه؛ ثواب این نوع از صبر ششصد درجه است؛ صبر بر مصیبت که نهصد درجه ثواب دارد.»
1.کافی، ج 2، ص 90.
2. همان، ج 2، ص 91.
3. همان، ج 2، ص 91.
4. احیاء علوم الدین» ج 4 ص 54.
ب. هر چند وجود زمینه گناه در ارتکاب گناه تاثیر بسیار دارد اما تا خود انسان زمینه درونی گناه را فراهم نکند و قصد و اراده گناه را نداشت باشد مرتکب گناه نمی شود .
ج. افراد بسیاری با وجود فراهم نبودن شرایط گناه خود برای ان زمینه سازی می کنند و چنین فردی با فرد دیگری که شراط مشابه را دارد اما در صدد فراهم کردن زمینه گناه بر نمی اید تفاوت وجود دارد و دومی در فراهم نکردن زمینه گناه ماجور و دارای ثواب است .
د. یکی از انواع صبر که در روایات پاداش بسیاری برای ان ذکر شده و ارزشمندترین نوع صبر شمرده شده « الصبر عن المعصیه » یعنی صبر کردن بر گناه و خودداری از انجام گناه است .
به روایاتی در باره ارزش و پاداش صبر بر معصیت و اجتناب از گناه توجه کنید :
1-در اصول کافی به نقل از اصبغ بن نباته، از امیرالمؤمنین صلواتالله علیه نقل شده است: «الصَّبْرُ صَبْرَانِ: صَبْرٌ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ حَسَنٌ جَمِیلٌ، وَ أَحْسَنُ مِنْ ذَلِکَ الصَّبْرُ عِنْدَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْک1 ؛ صبر بر دو قسم است: صبر در برابر مصیبت، و خودداری از جزع و فزع که زیبا و پسندیده است؛ ولی بهتر از آن، صبر در برابر معصیت است.» .
2-روایت دیگری شبیه به این از امام باقر صلواتالله علیه نقل شده است: «الصَّبْرُ صَبْرَانِ : صَبْرٌ عَلَى الْبَلَاءِ حَسَنٌ جَمِیلٌ، وَ أَفْضَلُ الصَّبْرَیْنِ الْوَرَعُ عَنِ الْمَحَارِم 2 ؛ صبر بر دو قسم است: صبر در برابر مصیبت که زیبا و پسندیده است؛ اما بهتر از آن ورع از محارمالله و خودداری از گناهان است.» .
3-روایت دیگری را امیرالمؤمنین از پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآله نقل کردهاند: «الصَّبْرُ ثَلَاثَةٌ: صَبْرٌ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ، وَ صَبْرٌ عَلَى الطَّاعَةِ، وَ صَبْرٌ عَنِ الْمَعْصِیَةِ. فَمَنْ صَبَرَ عَلَى الْمُصِیبَةِ حَتَّى یَرُدَّهَا بِحُسْنِ عَزَائِهَا، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَلَاثَمِائَةِ دَرَجَةٍ مَا بَیْنَ الدَّرَجَةِ إِلَى الدَّرَجَةِ کَمَا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ. وَ مَنْ صَبَرَ عَلَى الطَّاعَةِ، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ سِتَّمِائَةِ دَرَجَةٍ مَا بَیْنَ الدَّرَجَةِ إِلَى الدَّرَجَةِ کَمَا بَیْنَ تُخُومِ الْأَرْضِ إِلَى الْعَرْشِ. وَ مَنْ صَبَرَ عَنِ الْمَعْصِیَةِ، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ تِسْعَمِائَةِ دَرَجَةٍ مَا بَیْنَ الدَّرَجَةِ إِلَى الدَّرَجَةِ کَمَا بَیْنَ تُخُومِ الْأَرْضِ إِلَى مُنْتَهَى الْعَرْشِ3؛ صبر سه قسم است: صبر بر مصیبت که پاداش آن سیصد درجه و فاصله هر درجه بین زمین تا آسمان است؛ صبر بر طاعت که پاداشش ششصد درجه و فاصله هر درجه بین اعماق زمین تا عرش الهی است؛ صبر بر معصیت که اجر آن نهصد درجه و فاصله هر درجه از اعماق زمین تا نهایت عرش الهی است.»
ابنعباس را شاگرد علی علیهالسلام دانست. غزالی از ابنعباس چنین نقل کرده است: «الصبر فی القرآن على ثلاثة أوجه: صبرٌ على أداء فرائض الله، فله ثلاثمأة درجة؛ و صبرٌ على محارم الله، و له ستّمأة درجة؛ و صبرٌ فی المصیبة عند الصدمة الأولى، فله تسعمأة درجة4؛ در قرآن سه گونه صبر ذکر شده است: صبر بر طاعت [شانه از زیر بار تکلیف خالی نکردن]؛ این صبر سیصد درجه خواهد داشت؛ صبر از معصیت و خودداری کردن از انجام گناه؛ ثواب این نوع از صبر ششصد درجه است؛ صبر بر مصیبت که نهصد درجه ثواب دارد.»
1.کافی، ج 2، ص 90.
2. همان، ج 2، ص 91.
3. همان، ج 2، ص 91.
4. احیاء علوم الدین» ج 4 ص 54.