صعصعة بن صوحان عبدی از اصحاب خاص امیرالمؤمنین است، از تربیت شده های واقعی علی که مرد خطیب و سخنوری هم هست. جاحظ ـ که از ادبای درجه اول عرب است ـ می گوید: صعصعه مرد خطیبی بود، و بهترین دلیل بر خطیب بودن او این است که علی بن ابیطالب گاهی به وی می گفت: بلند شو چند کلمه سخنرانی کن. صعصعه همان کسی است که روی قبر علی علیه السلام آن سخنرانی بسیار عالی پرسوز را کرده است. این شخص یک تبریک خلافت به امیرالمؤمنین گفته در سه چهار جمله که بسیار جالب است. وقتی که امیرالمؤمنین خلیفه شد، افراد می آمدند برای تبریک گفتن؛ یک تبریکی هم جناب صعصعه گفته است. ایستاد و خطاب به امیرالمؤمنین گفت: «زَینَّتَ الْخِلافَة و ما زانَتْکَ، و رَفَعْتَها وَ ما رَفَعَتْکَ، وَ هِیَ اِلَیکَ اَحْوَج مِنکَ اِلَیها»؛(تاریخ یعقوبی، 2/179) این سه چهار جمله ارزش ده ورق مقاله را دارد. گفت: علی! تو که خلیفه شدی، خلافت به تو زینت نداد، تو به خلافت زینت بخشیدی؛ خلافت، تو را بالا نبرد، تو که خلیفه شدی مقام خلافت را بالا بردی؛ علی! خلافت به تو بیشتر احتیاج داشت تا تو به خلافت یعنی علی من به خلافت تبریک می گویم که امروز نامش روی تو گذاشته شده به تو تبریک نمی گویم که خلیفه شدی. به خلافت تبریک می گویم که تو خلیفه شدی، نه به تو که خلیفه شدی.مجموعه آثار شهید مطهری ج 17ـ حماسه حسینی صفحه154.