1.صلوات فرستادن بعد از بردن و یا شنیدن نام مبارک امیر مومنان علیه السلام یا هر وقت و زمان دیگر خوب و مطلوب است و جا و مکان و زمان خاصی ندارد . بدعت و حرمت نیز تابع مقرراتی است که فقهای عظام برای مقلدین تعریف و بیان مینمایند.
2. صلوات فرستادن هنگام ذکر شدن نام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مستحب مؤکد است، فرستادن صلوات به صورت مطلق هم در هر جا که باشد مستحب است و دارای فضیلت.
در مورد فرستادن صلوات هنگام آمدن نام امام خمینی و رهبری و این که چرا هنگام بردن نام ائمه صلوات فرستاده نمی شود نخست باید دانست ابراز احساسات از ویژگی های موجودات «حساس» است و در این میان انسان بیشتر از سایر موجودات در پی پیدا کردن راهی جهت ابراز احساسات درونی و اظهار علاقه به دیگران و به خصوص بزرگان می باشد.
برای این منظور از روش های مختلف «هورا، سوت، کف زدن، دست تکان دادن و…» استفاده می شود. آنچه در فرهنگ اسلامی به روشنی قابل مشاهده است محتوا دادن به رفتارهای طبیعی و اجتماعی انسان است، لذا اعلان اذان را جایگزین ناقوس کلیسا کرد. سلام کردن را جایگزین برداشتن کلاه کرد و صلوات را نشانه ابراز احساسات و اعلام بیعت و ارادت کرد. در روزهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نیز مردم از لفظ «صحیح است» و یا کف زدن برای تأیید و تشویق استفاده می کردند که بعدها تکبیر جایگزین آن شد. همچنین استفاده از صلوات جهت احترام و تأیید از گذشته میان مردم متدین مرسوم بوده است و هرگاه می خواستند بیشتر احترام بگذارند صلوات ها تکرار می کردند.
بنابراین پیام تکرار صلوات به ویژه در مقطع زمانی خاص، به عنوان اعلام وفاداری و خار در چشم دشمنان است که در ضمن دارای محتوای معنوی نیز می باشد لذا هیچگونه منافاتی با احترام به پیامبرصلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام ندارد.