برخی گمان می کنند تنها عسل های تک گل گیاهانی وجود دارد که ما انسان ها قادر به خوردن آن هستیم. دقیقا شبیه به عسل آویشن یا عسل ریحان و دیگر عسل های معروف تک گل. این در حالی است که برخی از عسل های تک گل وجود دارند که گیاه آنها به هیچ وجه برای انسان خوراکی نیست و انسان ها قادر به مصرف آن نیستند. عسل یونجه یکی از این عسل های تک گل است. شاید به همین تفکر غلط، خرید عسل یونجه با استقبال بسیار کمی مواجه بوده و مورد استقبال قرار نمی گیرد. این در حالی است که این نوع عسل تک گل، خواص فوق العاده ای برای بدن انسان به همراه دارد.

عسل یونجه که توسط زنبور عسل و با نوشیدن شهد گیاه یونجه تولید می شود، خواص زیادی برای بدن انسان به همراه دارد. در ادامه به صورت کاملتری به برخی خوای عسل یونجه پرداخته ایم. با این حال از مهمترین این خواص می توان به تقویت کننده بودن این ماده برای بدن اشاره کرد تا جایی که در رژیم های چاقی برای افزایش وزن مورد استفاده قرار می گیرد. این عسل ملین است و می تواند یبوست را برطرف کرده و به تقویت معده و روده کمک کند. همچنین خواص عسل یونجه برای تقویت مغز و اعصاب کاملا مشهود است.

رنگ عسل یونجه اگرچه به منطقه برداشت عسل وابسته است؛ اما به طور معمول رنگ زرد روشن دارد. هرچند ممکن است با توجه به وجود شهدهای دیگر درون این عسل طبیعی، رنگ آن کمی تیره تر شود. در نتیجه اگر رنگ عسل یونجه کمی تیره تر از زرد روشن بود، نباید به اصل بودن آن شک کنید.

به طور کلی زمان برداشت عسل یونجه از اوایل خرداد ماه شروع می شود. برداشت این نوع عسل تک گل تقریبا تا اواسط شهریور ماه ادامه دارد. در نتیجه اگر قصد خرید عسل یونجه را داشته باشید، می توانید در این ایام یعنی بین خرداد تا شهریور به زنبورستان های تولید کننده عسل یونجه مراجعه کنید. هرچند خوشبختانه شرکت های مختلفی در این زمینه وجود دارد که عسل یونجه مرغوب و تازه عرضه می کنند.

نکته جالب توجه در مورد عسل یونجه، میزان ساکاروز پایین آن است. در حالی که میزان ساکاروز استاندارد برای عسل های طبیعی چیزی حدود 5 درصد است؛ اما ساکاروز عسل یونجه عموما زیر 3 درصد گزارش می شود. به همین علت عسل یونجه از عسل های مرغوب برای بیماران دیابتی محسوب می شود. هرچند بهتر است قبل از مصرف عسل یونجه، مشورت های لازم با پزشک به عمل آید و از طبیعی بودن عسل نیز اطمینان حاصل شود.1

ضد عفونی‌ کننده و ضدباکتریایی

عسل یونجه مانند دیگر عسل ‌ها حاوی ضد میکروب ‌هایی طبیعی با نام هیدروژن پروکساید است. هیدروژن پروکساید در نتیجه‌ واکنش بین قند گلوکز و آنزیمی از زنبورعسل با نام گلوکز اکسیدیز تولید می‌ شود. همچنین عسل اسیدی است و باکتری ‌ها در محیط اسیدی بقای خوبی ندارند و این یکی دیگر از دلایلی است که عسل ضد باکتری خوبی است. در نهایت حجم و تراکم کم رطوبت عسل آن را تبدیل به لایه‌ محافظی می‌ کند که مانع از رشد باکتری ‌ها می ‌شود. ضد عفونی ‌کننده یعنی عسل مانع از رشد باکتری‌ ها می‌ شود و ضد باکتری به این معنی است که علاوه بر ممانعت از رشد باعث از بین رفتن باکتری ‌ها نیز می ‌شود.

استفاده‌ ها: در حال حاضر پوشش ‌های زخم بر پایه‌ عسل در حال تولیدند. دلیل بهینه بودن این پوشش ‌ها این است که عسل خواص ضد عفونی‌ کننده و ضد باکتری دارد که جلوی رشد باکتری ‌ها را گرفته و سبب بهبود سریع ‌تر زخم می ‌شود.

همچنین دم‌ کرده‌ های حاوی عسل یا استفاده‌ مستقیم از خود عسل می ‌تواند به بهبود علائم و پیشرفت بیماری‌ های سرماخوردگی و آنفولانزا و دیگر بیماری ‌های عفونی دستگاه تنفسی کمک کند. عسل نه تنها به عدم پخش شدن باکتری و کاهش توانایی باکتری ‌ها کمک می ‌کند بلکه لایه ‌ای محافظ در گلو به وجود می ‌آورد و به گلو اجازه می ‌دهد خودش را ترمیم و بهبود بخشد و به ناراحتی ‌های این قسمت کمک می ‌کند.

اثر تسکین ‌دهنده

تراکم و محتویات عسل یونجه باعث می ‌شود این عسل بتواند لایه‌ ای محافظ در دیواره‌ مخاطی به وجود بیاورد. چنین چیزی به این دیواره اجازه می‌ دهد خودش را ترمیم و بهبود بخشد و به درمان بیماری ‌های مختلفی کمک کند.

استفاده‌ ها: عسل دارویی طبیعی است که برای درمان سرفه و ناراحتی‌ های گلو استفاده می ‌شود. اگر روز سردی را بیرون از خانه گذرانده باشم یا گلو درد داشته باشم چند بار در روز یک قاشق عسل می ‌خورم تا تحریک گلویم کمتر شود. من عسل خام را بیشتر ترجیح می ‌دهم و سعی می ‌کنم عسل را گرم نکنم چون چنین کاری می ‌تواند منجر به ایجاد عناصر خطرناک شود.

همچنین بعد از خوردن عسل به مدت یک ساعت چیزی نمی ‌خورم یا نمی ‌نوشم. اگر قرار باشد عسل را به چای اضافه کنم معمولاً صبر می ‌کنم که چای به دمای اتاق برسد و سپس عسل را به آن اضافه می کنم. این تأخیر به این دلیل است که گرما ترکیبات مفید عسل را تغییر داده و از بین می‌ برد. در نهایت عسل یونجه می ‌تواند به بهبود معده‌ تحریک ‌پذیر کمک کند و به همین دلیل می ‌تواند برای التهاب معده مفید باشد.

فعالیت پریبیوتیکی طبیعی

آزمایش‌ هایی که در محیط کشت انجام شده‌ اند نشان می‌ دهند عسل می ‌تواند به رشد چند نوع از باکتری‌ های مفید روده کمک کند، باکتری ‌هایی از جمله بیفیدوباکتریوم بیفیدوم، بیفیدوباکتریوم اینفنتیس، بیفیدوباکتریوم بریو، بیفیدوباکتریوم لانگوم، بیفیدوباکتریوم ادولسنتیس. به عبارت دیگر اثری پریبیوتیک و طبیعی دارد، باعث رشد باکتری‌ های مفید روده می ‌شود و به این ترتیب سلامتی هاضمه‌ را بهبود می‌ دهد. نباید اشتباه کرد: عسل مانند ماست یک فرآورده‌ پروبیوتیک نیست و حاوی باکتری‌ های زنده‌ پروبیوتیک نیست بلکه غذایی برای پروبیوتیک ‌های موجود است و به رشدشان کمک می ‌کند.

ماسک پوست عالی

در تجربه‌ من انواع عسل روشن مانند عسل یونجه یا اقاقیا برای پوست‌ های با تن ناهمگون عالی ‌اند و اثری روشن ‌کننده دارند. همچنین عسل به پوست تابشی طبیعی می‌ دهد و مانع از کدر شدن پوست می ‌شود. ماسک ‌های صورت بر پایه‌ عسل به باز شدن منفذهای پوست کمک می ‌کنند و اثر جمع‌ کنندگی ملایمی دارند. همچنین در صورت استفاده‌ مداوم می ‌توانند از بروز آکنه جلوگیری کنند. من عسل خام و گرما ندیده را به مدت ۲۰ دقیقه روی پوست تمیز شده‌ ام می‌ گذارم و سپس پوستم را با آب ولرم شست ‌و شو می ‌دهم.2

اثرات انرژی‌بخش و مواد مغذی

این نوع از عسل ترکیبات منحصربه‌فردی دارد، سرشار از آنزیم‌های طبیعی، ویتامین‌ها، مواد معدنی، کربوهیدرات‌ها و دیگر عناصری است که به طور غیرمستقیم به سلامتی ما کمک می‌کنند. عسل یونجه به پیشگیری هیپوگلوسمی و بهبود اشتها کمک می‌کند اما در این زمینه توانایی رقابت با ویتامین ث را ندارد (ویتامین ث بهترین درمان برای اشتهای کم است). همچنین جایگزین خوبی برای شکر فرآوری شده و شیرین‌کننده‌های مصنوعی است اما به یاد داشته باشید که گرم‌کردن عسل هیچ وقت خوب نیست. گرچه چنین کاری تأثیری آنی روی سلامتی‌مان نخواهد داشت اما چنین عادت‌هایی می‌توانند در طولانی‌مدت اثرات خود را بگذارند.

منبع آنتی‌اکسیدان‌ها

عسل یونجه حاوی انواع ترکیبات آنتی‌اکسیدان از جمله زردینه است. آنتی‌اکسیدان‌ها از سلول‌ها در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد که به آن استرس اکسایشی می‌گویند، محافظت می‌کنند. یافته‌ها حاکی از این هستند که استرس اکسایشی می‌تواند روی عملکردهای طبیعی سلول تأثیر بگذارد و باعث آسیب‌ها و تحریکاتی شود که در طول زمان به بیماری‌های مزمن بیانجامد.

تأثیرات ادرارآور و ضدمسمویت

مهم است که به وضوح بگوییم اثرات ضدمسمویت چیستند. این‌طور نیست که یک غذا بتواند به طرز شگفت‌آوری عملکردهای بدن‌مان را تحت کنترل خود بگیرد و سیستم‌مان را از تمام سمومی که در طی سال‌ها و به دلیل انتخاب‌های ضعیف‌مان در سبک زندگی و غذا خوردن ایجاد شده‌اند رفع کند. اینطور نیست، اما انتخاب غذاهای درست که به اندازه‌ی ممکن به حالت طبیعی‌شان نزدیک‌اند (برای مثال فرآوری نشده‌اند) می‌تواند عملکرد بهینه را برای بدن‌مان آسان کند که به بدن اجازه می‌دهد کارهای خود را انجام دهد که از آن جمله می‌توان به رفع مسمومیت اشاره کرد. برای رفع مسمومیت از بدن‌مان به یک کبد و دو کلیه‌ی سالم نیاز داریم، وظیفه‌ی ما این است که با انتخاب غذای سالم و درست زندگی کردن در کار این اعضا بهشان کمک کنیم. و عسل یونجه برای چنین هدفی غذای خوبی است.

برای واکنش های حساسیتی

هر چیزی که در خود گرده گل دارد می‌تواند برای افرادی که سیستم ایمنی بیش فعالی دارند، و سیستم ایمنی‌شان حتی عناصر طبیعی همچون گرده را خطرناک می‌داند، حساسیت‌زا باشد. به طور کلی عسل حاوی گرده است. میزان گرده‌ی موجود در عسلی خاص میزان حساسیت‌زا بودن آن نوع عسل را مشخص می‌کند. برای مثال عسل اقاقیا تقریباً ۱۵ درصد گرده دارد که باعث می‌شود حساسیت کمتری نسبت به دیگر انواع عسل ایجاد کند.

مضرات عسل یونجه

با وجود گسترده بودن خواص عسل طبیعی، استفاده از هر نوع عسل برای درمان بیماری‌ها بایستی با مشورت پزشک متخصص صورت گیرد، همچنین مصرف عسل یونجه برای بیماران دیابتی و کودکان زیر یکسال ممنوع است. در مورد استفاده از عسل یونجه، توجه داشته باشید در صورت داشتن هر گونه حساسیت به گیاه یونجه یا گرده و شهد این گیاه، در مصرف آن احتیاط کنید.3

پی نوشت:
1.www.asalna.ir
2.www.ahoota.com
3.www.kimiaas.com