به هر چه خارج از ساحت ادراک حسی است، غیب گفته می شود. بسیاری از حقایق دینی و غیر دینی قابل درک با حواس ظاهری نمی باشند و از راه های دیگر شناخت؛ مانند عقل و وحی درک می شوند. بخشی از حقایق هستی که از دایره ادراک حسی بیرون است، از مصادیق غیب به شمار می آیند که در روایات به بعضی ازآنها مثل؛ خداوند، قیامت، امام عصر (عج)، عقاب و ثواب، رجعت و احوالات انبیاء گذشته یا حوادث آینده اشاره شده است.