پیامبران قبل از پیامبر اسلام نیز اصل عبادت و پرستش خدا را به جا می آورده اند، اما ظاهراً کیفیت آنها متفاوت بوده است.و صورت کاملی از چگونگی آن در دست نیست. آنچه مسلم است مراسمی به عنوان عبادت و پرستش وجود داشته است. در آیات و روایات زیادی به این مسأله اشاره شده است؛ هر چند ممکن است از نظر شکل ظاهری، اعمال ارکان، اذکار و الفاظ فرق داشته باشد. قرآن درباره اسماعیل(ع) می فرماید:((و کان رسولا نبیا و کان یامر اهله بالصلاه و الزکاه…؛[اسماعیل ] فرستاده و نبی بود؛ او همیشه خانواده خود را به نماز و زکات فرا می خواند…)). درباره نماز موسی و برادرش هارون می فرماید:((و به موسی و برادرش وحی فرستادیم که برای ملت خود خانه هایی در مصر انتخاب کنید و خانه هایتان را مقابل یکدیگر قرار دهید و نماز را به پا دارید (و اقیموا الصلاه) و به مومنان بشارت ده)). لقمان در مواعظ و اندرزهای خود به پسرش می گوید:((پسرم!نماز را برپادار (اقم الصلاه) و امر به معروف و نهی از منکر کن)). حضرت ابراهیم(ع) زن و فرزند خود را در بیابان تنها گذاشت دست به دعا برداشت و گفت:((خداوندا!من برخی از دودمانم را در سرزمینی بی آب و گیاه در کنار خانه ای که حرم تو است جای دادم تا نماز را برپا دارند)). (ابراهیم، آیه 37 و 38)
اما باید توجه داشت که امروزه، پیروان حضرت موسى(علیه السلام)(یهودیان) و پیروان حضرت عیسى(علیه السلام)(مسیحیان) به عنوان عبادت در کلیسا و کنیسه نیایش به جاى مى آورند، در واقع نماز فعلى یهودیان و مسیحیان به دعا، نزدیک تر است تا به مجموعه اى از اعمال. یهودیان ، در ساعت سوم و ششم و نهم روز و اوّل و آخر شب و هنگام تناول غذا ، دعاهایى دارند. مسیحیان ، روز یک شنبه و ، برخى ، روز شنبه ، در کلیسا ، جلسه دعاى دسته جمعى تشکیل مى دهند . زرتشتیان نیز، پنج نماز دارند که در هنگام طلوع آفتاب و ظهر و عصر و اوّل شب و هنگام خواب، بپا مى دارند. از این رو کیفیت و کمیت عبادت پیامبر اسلام با پیامبران پیشین متفاوت است، لکن در بیشتر آن آیین ها، سجده جزئى از این عبادت محسوب مى شود.
حاصل کلام آنکه: پیامبران پیشین نیز خدا را عبادت می کردند ولی شکل عبادت متفاوت بوده است. قرآن مجید، آن را از وصایاى چند تن از پیامبران می داند. پیامبران یاد شده عبارت اند از: اسماعیل، لقمان، موسى، عیسى و پیامبر اسلام و امام صادق(ع)، آن را آخرین و مهم ترین سفارش هاى پیامبران دانسته است. «اَحَبُّ الْاَعْمالِ اِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ الصَّلاةُ وَ هِىَ آخِرُ وَصایا الْاَنْبِیاء»: (کافى، ج 3 ).