بنابر روایات فراوان گذشت و چشم پوشی از خطای دیگران عملی بسیار ارزشمند و موجب اجر و ثواب است.اگر حتی گرفتار شدن ما در اثر نادانی خودمان و حاکمیت نطام علی و معلولی و مختار بودن باشد باز خدای متعال به عنوان مظلوم ما را تحت حمایت خود قرار میدهد. دنیا محل گذر انسان است . جایی برای ماندن نیست.اشخاص گناهکار اگر توبه نکنند گرفتار عذاب دردناک الهی خواهند شد . سنتهای امهال و استدلال الهی برای گناهکار در این دنیا هم ناشی از حکمت کامله الهی است. از طرفی ما بر تمام امور زندگی ظالمان تسلط نداریم تا ببینیم چه چیزی برایشان سخت و عذاب است. دنیا محل عذاب و عقاب اصلی انسانها نیست و اصلا اقتضای این امر را ندارد و دوزخ یگانه جایی است که می توان حق هر کس را در دست او قرار داد به گونه ای که به هیچکس ظلمی نشده و مجازات و کیفر شایسته هر کس نصیب او گردد. زیرا همانطور که می دانید در دوزخ مرگ وجود ندارد و انسان نمی تواند با مرگ از عذاب الهی رها و خلاص شود ولی در دنیا با کمترین عذاب و فشار انسان قالب تهی کرده و مجالی برای مجازات لایق او نمی ماند. برای مثال کسی را که بمب اتم را بر سر یکصد هزار نفر ریخته و مرتکب قتل آنها شده چگونه می توان در دنیا مجازات نمود؟…
خداوند عجله ای در انتقام و مجازات ندارد