عِشای رَبّانی یکی از هفت‌آیین مقدس مسیحیان است. منشأ این آیین به آخرین شامی باز می‌گردد که عیسی مسیح در شب دستگیری خود توسط سربازان رومی با حواریون خود خورد. از آنجا که به باور مسیحیان سرشت او با سرشت «خداوند» یکی است، وی از جریان کامل خیانت «یهودا اسخریوطی» به خود، دستگیری‌اش و در نهایت قربانی شدنش از طریق مصلوب شدن برای گناهان نوع بشر با خبر بود. به همین خاطر مراسم این شام (که به «شام آخر» معروف است) محل آخرین و مهم‌ترین آموزه‌های مسیح شد. زمان این مراسم، در شب عید «پِسَح» (عید فطیر) یهودیان بود.