عفونت سینوسی (سینوزیت)

سینوس فضا‌های کوچک هوا در بین استخوان‌های اطراف بینی است. چهار مجموعه از فضا‌های توخالی در استخوان‌های گونه‌ها و پیشانی قرار گرفته‌اند: در دو طرف پل بینی و در پشت بینی در مقابل مغز. عفونت سینوس هنگامی اتفاق می‌افتد که این فضا‌های هوا در بین استخوان‌ها مورد حمله قرار می‌گیرند و متورم می‌شوند. به عبارت ساده‌تر، عفونت سینوس التهاب پوشش داخلی بینی و سینوس است.

انواع مختلفی از عفونت سینوسی عبارتند از:

1. حاد: عفونت سینوسی حاد شرایطی است که علائم آن کمتر از ۴ هفته طول می‌کشد و با درمان بهبود می‌یابد.
2. فوق حاد: علائم چهار تا هشت هفته طول می‌کشد.
3. مزمن: این وضعیت نتیجه عفونت سینوسی حاد مکرر یا عفونت‌های قبلی است که به طور کامل درمان نشده‌اند. علائم بیماری بیش از هشت هفته طول می‌کشد.
4. عودکننده: همانطور که از نام آن پیداست، عود بیماری، وضعیتی است که عفونت سینوسی حاد سه بار یا بیشتر در سال تکرار می‌شود. در این مورد باید توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی ویزیت شوید.

علل بروز عفونت سینوس در نوزادان

عفونت سینوسی معمولا پس از سرماخوردگی، التهاب آلرژیک یا عفونت تنفسی فوقانی (URI) بروز می‌کند. با این حال، دکتر داوید شریس، پژوهشگر آزمایشگاه تحقیقات بیماری‌های آلرژیک کلینیک مایو می‌گوید: “علت عفونت سینوسی مزمن تاکنون شناخته نشده است. مطالعات ما نشان می‌دهد که قارچ‌ها علت بروز عفونت سینوس هستند.” دکتر شریس می‌افزاید: “عفونت سینوس یک واکنش آلرژیک نیست، بلکه یک واکنش ایمنی بدن است.” به گفته تیم او، علت اصلی سینوزیت مزمن واکنش سیستم ایمنی بدن به قارچ‌ها است. پژوهشگران پس از مطالعه ۲۱۰ بیمار ۴۰ نوع قارچ را در مخاط آن‌ها یافته‌اند. سایر عللی که موجب ایجاد عفونت سینوسی می‌شود عبارتند از:

عفونت تنفسی فوقانی باعث التهاب مسیر بینی شده و منجر به انسداد آن‌ها و عفونت می‌شود. عفونت سینوسی ویروسی همراه با سرماخوردگی است.

آلرژی (حساسیت کودکان) نیز منجر به عفونت سینوسی می‌شود. آلرژی با افزایش تولید مخاط موجب تورم بافت بینی می‌شود. عفونت سینوسی آلرژیک یا همراه با آلرژی مانند تب یونجه است.

شرایط دیگری نیز منجر به انسداد سینوس‌ها می‌شود:

1. ناهنجاری در ساختار بینی
2. شکاف کام
3. غواصی و شنا
4. آدنوئید‌های بزرگ
5. بیماری ریفلاکس معده (GERD)
6. عفونت دندان
7. وارد آمدن ضربه به بینی
8. قرار گرفتن در معرض دود سیگار
9. گیر کردن اشیای خارجی در بینی

سینوزیت باکتریایی

سینوزیت باکتریایی یک عفونت ثانویه است که به علت باکتری‌هایی که در سینوس‌ها به دام افتاده‌اند (طی حساسیت یا سرماخوردگی) ایجاد می‌شود. شایع‌ترین بیماری‌های باکتریایی که باعث ایجاد عفونت سینوسی می‌شود، عبارتند از:
 

1. استرپتوکوک پنومونی
2. آنفلوانزای هموفیلوس
3. موراکسلا کاتارالیس

گاهی اوقات عفونت سینوسی می‌تواند با سرماخوردگی یا یک عفونت مشابه اشتباه شود. بنابراین علائم بیماری نوزاد خود را به دقت بررسی کنید.

علائم عفونت سینوس در نوزادان

آکادمی کودکان آمریکا، اعلام کرده است که اگر علائم سرماخوردگی مانند آبریزش بینی و سرفه بیش از ده روز، بدون هیچ گونه بهبود، ادامه یابد، نشان دهنده عفونت سینوس است.

نشانه‌های عفونت سینوس در نوزادان و کودکان:
 

1. گرفتگی بینی یا سرماخوردگی که برای بیش از ۱۰ تا ۱۴ روز طول بکشد.
2. ترشح مخاط سبز-زرد بینی به مدت بیش از چهار روز
3. سرفه شدید در طول روز که در شب بدتر می‌شود.
4. تورم در اطراف بینی و چشم
5. حلقه‌های تیره اطراف چشم
6. کج خلقی
7. ترشحات بدبوی پشت بینی که در سرفه، گلو، استفراغ و تهوع دیده می‌شود.
8. تب پایین حداقل چهار روز پی در پی

در موارد نادر، یک عفونت سینوس باکتریایی می‌تواند به سیستم عصبی مرکزی (CNS) یا چشم گسترش یابد، نشانه‌های گسترش عفونت عبارتند از:
 

1. افزایش تحریک پذیری
2. استفراغ مکرر
3. تورم و یا قرمزی در اطراف چشم
4. حساسیت به نور

عفونت سینوس در نوزادان به راحتی تشخیص داده نمی‌شود و علایم ممکن است به دلیل بیماری دیگری مانند آلرژی یا سرماخوردگی ایجاد شده باشد.

چگونگی تشخیص عفونت سینوس در نوزادان

بسیاری از والدین و در بعضی موارد حتی پزشک ممکن است در تشخیص عفونت سینوسی دچار اشتباه شوند. آبریزش بینی سبز الزاما نشانه‌ای از عفونت سینوس در نوزادان نیست و می‌تواند نشانه‌ی سرماخوردگی باشد، که به درمان خاصی نیاز ندارد.

یک متخصص گوش، حلق و بینی به طور کامل بینی، گلو و گوش نوزاد را بررسی می‌کند و از تاریخچه این حملات برای تشخیص وضعیت بیماری از شما سوالاتی می‌پرسد. آزمایش‌های دیگری نیز برای تشخیص سینوزیت انجام می‌شوند که عبارتند از:
 

1. سی تی اسکن (CT). اسکن کمک می‌کند تا گسترش عفونت سینوس‌ها و انسداد آن‌ها تشخیص داده شود.
2. اشعه X. با استفاده از پرتو‌های انرژی الکترومغناطیسی نامرئی تصاویر از بافت‌ها، استخوان‌ها و اندام‌های داخلی به دست می‌آید.
3. کشت. نمونه‌هایی از مخاط سینوس‌ها برای کشت در آزمایشگاه جمع آوری و رشد داده می‌شود.

درمان عفونت سینوس در نوزادان و کودکان

هنگامی که پزشک عفونت سینوس را در کودک تایید کرد، ممکن است درمان‌های زیر را پیشنهاد کند.

اسپری‌های بینی: اسپری نمکی بینی برای تسکین موقت گرفتگی مناسب است. محلول نمکی موجب کم شدن ترشحات و بهبود عملکرد غشای مخاطی بینی می‌شود. قطره‌های نمکی را می‌توانید در خانه نیز تهیه کنید. یک چهارم قاشق چای خوری نمک را به یک فنجان آب گرم اضافه کنید و به خوبی مخلوط کنید. چهار بار در روز، محلول را به هر سوراخ بینی اسپری کنید.

درمان با آنتی بیوتیک: اگر نوزاد مبتلا به عفونت سینوسی باکتریایی باشد، بایستی به مدت حداقل ۱۰ روز تا حداکثر ۲۱ روز آنتی بیوتیک مصرف کند. برای نوزاد مبتلا به عفونت سینوسی حاد، علائم باید در روز‌های اول درمان بهبود یابد. حتی اگر وضعیت کودک بهبود پیدا کرد، درمان آنتی بیوتیکی را کامل کنید.

نکته: به نوزادانی که زیر دو سال سن دارند، دارو‌های آنتی هیستامین و دکونژستان ندهید.

جراحی: اگر عفونت سینوسی، علیرغم درمان پزشکی، بهبود نیافت، ممکن است نوزاد تحت عمل جراحی قرار گیرد.

جراحی آندوسکوپی سینوسی یک گزینه برای درمان عفونت شدید سینوسی است. جراحی شامل باز کردن مسیر سینوس‌های کودک و گسترده‌تر کردن آن است. باز شدن سینوس‌ها باعث گردش هوا و در نهایت باعث کاهش تعداد عفونت‌های سینوسی می‌شود.

و در آخر اینکه، عفونت سینوس در میان نوزادان رایج است و موجب بی قراری و گریه بدون وقفه آن‌ها می‌شود. اسپری بینی و درمان‌های طبیعی می‌تواند برای نوزاد مبتلا به سینوزیت مفید باشد.

منبع: سایت ستاره