از مکاتبات شما با ما، که نشانگر اعتماد شما به این مرکز است خوشحالیم، امیدواریم راهنمای خوبی برایتان باشیم. نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن یکی از نیازهای اساسی انسان است که در مقاطع مختلف زندگی به شکل های گوناگون نمودار می شود. این احساس در سنین جوانی به شدیدترین شکل خود نمود پیدا می کند که اگر به مسیر صحیح خود که همان ازدواج است هدایت نشود، پیامدهای نامطلوبی را برای فرد خواهد داشت. علاقه مندی به جنس مخالف در سنین جوانی امری طبیعی است و در نهاد هر انسان سالمی گذاشته شده تا امر ازدواج صورت گیرد و زندگی و تولید نسل جریان داشته باشد؛ ولی اگر می خواهید ازدواج موفقی داشته باشید، باید از مسیر ایمن آن وارد شوید و از ورود به دوستی ها و روابط بی چهارچوب دختر و پسر، که از لحاظ شرعی اشکال دارد و آسیب های فراوانی (روحی، عاطفی و …) را نیز به دنبال خواهد داشت اجتناب کنید.
خواهر گرامی، محبت خواهی یک نیاز وجودی برای انسان است ولکن باید دید این محبت از ناحیه کیست و به چه قیمتی است. ازدواج بهترین منبع تامین نیاز محبت است ولکن دوستی با جنس مخالف ممکن است چند روزی این نیاز را تامین کند ولکن جدایی بعد از این چند روز و مشکلاتی که این دوستی به بار می آورد به مراتب آسیب زننده تر است.
در ادامه پیامدهای منفی روابط آزاد و یا خیابانی را یادآور می شویم.
به طور کلی روابط باز و آزاد دو جنس مخالف، پیش از ازدواج، دارای آفت ها و آسیب های روانی و اجتماعی جبران ناپذیری است. در ذیل به چند نمونه از این آسیب ها اشاره می شود:
1. دوستی و عاشق شدن؛
نوع خلقت انسان، به ویژه در سن جوانى، به گونه اى است که جنس مخالف، براى او جاذبه دارد و اگر ارتباط پیوسته بین پسر و دخترى برقرار باشد، بعد از مدتى، به یکدیگر علاقه مند مى شوند و اگر این ارتباط و دوستى ادامه یابد، از حد علاقه نیز گذشته، شیفته و عاشق یکدیگر مى شوند؛ تا حدى که معایب یکدیگر را نمى بینند.
این عشق و علاقه، فقط به جهت ارتباط حاصل مى شود و منشأ آن، غریزه جنسى است و به دور از ملاک ها و معیارهاى منطقى، عقلانى و عرفى مى باشد و به همین جهت، آن را به عنوان ضرر مطرح مى کنیم.
بیشتر جوانانى که این گونه عاشق مى شوند، علاوه بر این که از جهت سن، شغل و موقعیت خانوادگى، داراى شرایط ازدواج نیستند، شناخت کاملى از طرف مقابل و خانواده او نیز ندارند.
عقل مى گوید: این دوستی و ارتباط که به وابستگى منجر می‌شود، به مصلحت نیست و تمام انرژى و نشاط جوان را مى گیرد؛ به طورى که جوان از فعالیت هاى درسى و اجتماعى، بازمى ماند و مبتلا به نوعى افسردگى و کسالت مى شود.
در عین حال، دل، راضى به حکم عقل نیست و روزبه روز، مایل به روابط بیشتر و نزدیک تر است و به جاى این که به عواقب آن توجه کند، در پى رسیدن به خواسته هاى نفسانى است و در این جاست که تعارض عقل و دل که از آن به تعارض عقل و عشق نیز تعبیر مى شود، رخ مى دهد. در این نوع علاقه و ارتباط، حتى گاهى احساس معنویت به جوان دست مى دهد که ممکن است به جهت لطافت روح باشد؛ ولى نباید تردید داشت که حتى این احساس نیز منشأ غریزى و شهوانى دارد.
2. فقدان شناخت درست و واقع بینانه: معمولا تصور می شود این گونه روابط و دوستی ها به انگیزه ازدواج شکل می گیرد، ولی با کمی دقّت فهمیده می شود، روح حاکم بر این گونه دوستی ها، عشق ورزی کور است نه خردورزی. پای خرد و عقل در میدان عاشقی لنگ است. امام علی علیه السلام می فرمایند: «حبّ الشّیء یعمی و یصمّ»، دوست داشتن چیزی انسان را کور و کر می‌کند.
در حالی که تصمیم گیری درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تکیه بر عقلانیّت و خردورزی ممکن است. دوستی های قبل از گزینش همسر، راه عقل را مسدود و چشم واقع بین انسان را کور می سازد و اجازه نمی دهد تا یک تصمیم صحیح و پیراسته از اشتباه گرفته شود. این نوع انتخاب ها که در فضایی آکنده از احساسات و عواطف انجام می گیرد. به دلیل نبود شناخت عمیق و واقع بینانه، زندگی مشترک را تلخ و آینده را تیره و تار می سازد. یک ازدواج موفق دائر مدار یک سلسله معیارهای اصلی و فرعی و همچنین یک سلسله آگاهی های قبل و بعد از ازدواج می باشد. اگر انسان بر اساس آگاهی های صحیح، آن معیارها را در فردی احراز کرد آنگاه باید اقدام به خواستگاری کند و مراحل بعدی را به تدریج انجام دهد تا ازدواج محقق شود. معمولا یکی از مشکلات انتخاب آگاهانه عشق و علاقه زود هنگام است. چه اینکه علاقه و عشق مفرط موجب می شود انسان نتواند بر اساس آگاهی به معیارهای صحیح همسر خود را انتخاب کند. البته خود علاقه یکی از چیزهائی است که برای اقدام اولیه لازم است والا هیچگاه انگیزه ای ایجاد نمی شود و اقدامی هم صورت نمی گیرد اما این علاقه نباید در حدی باشد که موجب نادیده گرفتن معیارهای مهم انتخاب همسر شود.
3. ایجاد جو بدبینی: این گونه دوستی ها نه تنها مشکلی را برای دختران و پسران حل نمی کند بلکه بر مشکلات آنان می افزاید. این گونه دوستی ها و روابط اگر به ازدواج بینجامد پس از مدتی از شکل گیری زندگی جو بدبینی و سوءظن را به دنبال خواهد داشت. پسر به خود می گوید این دختر وقتی به راحتی با من پیوند و رابطه نامشروع برقرار نمود، پس از اعتقاد و ایمان قوی برخوردار نیست. بنابر این از کجا معلوم پیش از ارتباط با من، با فرد دیگری طرح دوستی نریخته است. از کجا معلوم که در آینده با این که همسر من است با دیگری ارتباط برقرار نکند؟
دختر نیز همین تصور را نسبت به پسر دارد.
بر این اساس این گونه ازدواج ها دارای پایه و اساسی سست و متزلزل است و تجربه نشان داده که در بسیاری موارد، سریعا منجر به طلاق و جدایی می گردد.
بر اساس یک یافته پژوهشی در آمریکا، زوج هایی که پیش از ازدواج با یکدیگر زندگی می کنند زندگی زناشویی آنها با مشکلات عدیده ای رو به رو است و منجر به طلاق می شود. به گزارش ایسنا، دکتر «کاترین کوهان»، استاد دانشگاه ایالت پنسیلوانیا گفت: طبق آخرین تحقیقات، افرادی که پیش از ازدواج با یکدیگر رابطه داشته اند بعد از ازدواج در حلّ مشکلات خود عاجزند، چرا که نسبت به یکدیگر بسیار بدبین هستند. کوهان گفت: طبیعت ارتباطات آزاد این است که زوجین چندان انگیزه ای برای حل درگیری ها و حمایت از مهارت های خود ندارند. وی افزود: به نظر می رسد ارتباطات این افراد زودتر از افرادی که با یکدیگر دوست نبوده اند، سرد و منجرّ به طلاق می شود. وی در پایان گفت: می توانم بگویم رابطه قبل از ازدواج به هیچ وجه سبب دوام زندگی زناشویی نمی شود
4. افت تحصیلی یا رکود علمی: این گونه روابط باعث می شود که دو طرف تمام فکر و توجه و تمرکز خود را صرف دیدارها و ملاقات های حضوری و تلفنی خود بکنند و این بزرگ ترین مانع برای رشد و ترقی علمی است؛ زیرا تحصیل دانش نیازمند تمرکز نیروهای فکری وروحی است. دل مشغولی و اضطرابی که در اثر این گونه پیوندها پدید می آید بزرگ ترین سد راه تعالی علمی و تحصیلی است؛ لذا متصدیان امور علمی مدارس و دانشگاه ها توصیه می کنند. حتی ایام عقد و نامزدی جوانان در بحبوحه تحصیلات نباشد تا آنان بتوانند با تمرکز بیشتر فکر، در ادامه دروس و امتحانات موفق شوند.
5. عدم استقبال از تشکیل کانون خانواده: این گونه روابط و دوستی ها معمولا به انگیزه تفنّن و سرگرمی شکل می گیرد. متاسفانه در بسیاری موارد بین عشق و هوس تمییز داده نمی شود. برخی از این روابط که مبتنی بر هوسرانی و سرگرمی است، پس از مدتی رو به سردی و افول می نهد. جاذبه و دل ربایی ها مربوط به روزها و ماه های اول دوستی است. ولی دیری نمی پاید که این روابط عادی شده و به جدایی می کشد. حس تنوع طلبی انسان از یک طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف دیگر باعث می شود برخی سراغ ازدواج و تشکیل خانواده نروند جامعه ای که از تشکیل کانون خانواده استقبال نکند هیچ گونه ضمانتی برای رشد و شکوفایی فضایل انسانی در آن وجود ندارد. عمده خوبی ها و کمالات والای انسانی در پرتو تشکیل خانواده ای سالم، به فعلیت می رسد.
6. اضطراب، تشویش و احساس نگرانی:در دوستی های موجود بین دختران و پسران، از آنجا که مقاومتی بسیار قوی از طرف پدر یا مادر یا جامعه برای ممانعت از برقراری این دوستی ها وجود دارد، این گونه دوستی ها با مخاطرات روانی گوناگونی از جمله اضطراب و تشویش همراه است.
وجود افکار دیگری چون احساس گناه، نگرانی از تهدیداتی که توسط پسر برای فاش کردن روابطش با دختر صورت می گیرد، یک تعارض درونی و اضطراب مستمر را به دنبال خود دارد.
بنابر این وجود چنین دلهره ها و اضطراب هایی که گاهی لطمه های جبران ناپذیری بر جسم و روان انسان دارد، از جمله آسیب های این گونه روابط است.
7. محرومیت از ازدواج پاک: هر انسانی در سرشت و نهاد خویش به دنبال پاکی ها و نجابت است. دخترانی که در پی این روابط آلوده هستند در حقیقت پشت پا به سرنوشت خود زده اند و این امر باعث می شود که آن ها به جرم آلودگی به این روابط، شرایط ازدواج پاک را از دست بدهند. البته این گونه روابط ناسالم حتی در ازدواج پسران نیز تاخیر ایجاد شود و دختران بیش از پسران در معرض این آسیب قرار دارند. در صورتی که به هر دلیلی دختر و پسری که با هم رابطه دارند با یکدیگر ازدواج نکنند در ادامه دیگران نسبت به آنها بدبینی خواهند داشت و گزینه خوبی برای ازدواج نخواهند بود.
8. تقویت حرص و خواسته هاى جنسى؛در این گونه ارتباطها، هر یک از دو طرف، ابتدا به حداقل ها راضى و خشنود هستند و شاید هدفى جز نگاه کردن و سخن گفتن با یکدیگر ندارند؛ ولى هنگامى که رفاقت و معاشرت حاصل شد، دیگر به این حّد قانع نیستند و خواهان ارتباط بیشتر مى شوند؛ به شکلى که قدم به قدم و مرحله به مرحله، خواسته هاى طرفین فزونى یافته، ارتباط پیشین را به هیچ وجه، کافى و ارضاکننده به حساب نمى آورند.
9. دوستی‌های قبل از ازدواج از هر طریقی که باشد اعم از ارتباط حضوری، تلفنی و نامه یا از طریق ایمیل و .. در انتخاب تاثیر می گذارد و چه بسا آن قدر احساسات و عواطف را تحریک کند که عقل، منطق و شرع را تحت الشعاع قرار دهد و انسان نتواند واقعیت ها را خوب ببیند و به نحو صحیح تصمیم بگیرد به عبارت دیگر عشق و علاقه قبل از ازدواج قدرت انتخاب را کاهش می دهد به گونه ای که گاهی اوقات اصلا اراده و اختیار را از انسان سلب می کند. به همین دلیل اسلام سفارش کرده دختران و پسران به صورت مخفیانه با یکدیگر دوست نشوند یعنی بدون اطلاع خانواده و بدون مجوز شرعی ارتباط با یکدیگر برقرار نکنند. زیرا این ارتباطات آتش شهوت و نیازهای جنسی را بشدت تحریک می کند و عواقب خطرناکی برای آنها می تواند داشته باشد.
10. کسانی که قبل از ازدواج رابطه آزاد داشته اند در مسئله انتخاب همسر دچار وسواس می گردند و دائم فرد مقابل را با افرادی که قبلا تجربه کرده اند مقایسه می کنند و توان تصمیم گیری ندارند و اگر ازدواج کنند نمی توانند در آینده رابطه خیلی صمیمی با همسر برقرار کنند، زیرا آنها سرمایه روانی برای محبت کردن را قبلا برای افراد دیگری خرج کرده اند در حالی که کسی که از اینگونه روابط نداشته است شدیدا احساس کشش و علاقه نسبت به همسرش دارد.
11. از لحاظ روان شناسی یکی از علل ایجاد افسردگی در افراد، شکل گیری دلبستگی های بیجا بین افراد و سپس گسسته شدن این دلبستگی است.
خواهر گرامی، توصیه ما این است که در حال حاضر که زمینه ازدواج برایتان فراهم نیست روابط دوستانه با همجنس و روابط عاطفی تان را با اعضای خانواده گسترش دهید. ورزش کنید و سرگرمی و فعالیت های درسی و هنری داشته باشید، از بیکاری اجتناب کنید و فردی را در کنار تان داشته باشید که سنگ صبورتان باشد. سعی کنید با خدا و نماز و زیارت عاشورا رابطه قوی تری برقرار کنید و هر روز مقداری قران بخوانید و با خدا درد و دل کنید و از رابطه با نامحرم اجتناب کنید که زمینه های ازدواج را از بین می برد و دعا کنید که هر چه زودتر خداوند همسری خوب و شایسته نصیب تان کند ما نیز دعا می کنیم که شما و همه جوانان عزیز به ازدواجی خوب و موفق دست پیدا کنید. موفّق باشید. منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم.