حضرت رضا (علیه السلام) مى فرماید:

خرد مرد مسلمان کامل نیست مگر اینکه ده خصلت در او باشد؛

1. خیر از او امید رود.

2. (مردم) از شرّش ایمن باشند.

3. خیر اندک را از دیگر کس زیاد شمارد.

4. خیر بسیار را از سوى خود اندک انگارد.

5. از حاجت هایى که از او مى طلبند به ستوه نیاید.

6. در طول عمرش از طلب دانش دلتنگ نشود.

7. تهیدستى در راه خدا نزد او خوشتر از توانگرى باشد.

8. خوارى در راه خدا را از عزّت همراه با دشمن او دوست تر دارد.

9. گمنامى براى او دل انگیزتر از نامدارى باشد.

سپس امام علیه السّلام فرمود: دهم، و دهمى چیست؟

عرض کردند: چیست؟

فرمود:

لَا یَسْتَکْمِلُ عَبْدٌ حَقِیقَةَ الْإِیمَانِ حَتَّى تَکُونَ فِیهِ خِصَالٌ ثَلَاثٌ التَّفَقُّهُ فِی الدِّینِ وَ حُسْنُ التَّقْدِیرِ فِی الْمَعِیشَةِ وَ الصَّبْرُ عَلَى الرَّزَایَا؛

بنده حقیقت ایمان را به کمال نیابد مگر آنکه در او سه خصلت باشد:

درست فهمى در دین، اندازه اى در زندگانى و شکیبایى بر بلاها.[1]

---

پی نوشت

[1]. تحف العقول، ص 446.