دوست محترم ارتباط شما با کارشناسان این سایت، نشان از گرایشهای پاک و معنوی شما دارد و امیدواریم که این مکاتبات مورد رضای پرودگار و مفید برای شما باشد، در ادامه و برای پاسخ دادن به  سوالتان اطلاعاتی را در اختیارتان قرار می دهیم.
همجنس گرایی در تمام ادیان الهی نفی شده است و تا چند سال قبل که نفوذ سرمایه داران در محافق علمی وجود نداشت، این رفتار از نظر دانشمندان نیز یک رفتار کاملا غیر طبیعی و یک انحراف تلقی می شد،   به عنوان مثال اگر شما مجموعه تشخیصی و آماری انجمن روانپزشکان آمریکا (DSM) را مطالعه کنید می بینید که در شماره های اولیه آن همجنسگرایی در ردیف اختلالات جنسی قرار داشته و روانشناسان و روانپزشکان در صدد درمان آن بوده اند،
اما پیش از سال 1973 بنیاد راکفلر(یک بنیاد علمی وابسته به آژانس یهود) با هزینه های بسیار سنگین یک زیست شناس و استاد حشره شناسی دانشگاه (آلفرد کینزی) را به پژوهش در این زمینه گمارد و علی رغم تمام اشکالاتی که به خود این فرد و شیوه ای که استفاده نمود و با فشار پول و سیاست، نتایج پژوهش های او را علمی قلمداد کردند،
پس از آن و علی رغم فشار های زیاد سیاسی و اقتصادی در سال 1973 انجمن روانپزشکان آمریکا به علت مخالفت اعضای آن باز هم نتوانست این بیماری را از لیست اختلالات جنسی خارج سازد و در نهایت با رای گیری (نه با یک متد معتبر علمی) و با حداقل رای، یعنی 58 در صد آرائ و علی رغم مخالفت شدید دیگر اعضا این بیماری را از لیست اختلالات جنسی خارج ساختند،
پس از آن نیز تحت فشار بسیار زیاد سیاسی و اقتصادی به مرور زمان دیگر مراکز علمی دنیا را وادار به طبیعی دانستن این بیماری کردند،
نکته قابل توجه اینکه در همان زمان و موازی با تحقیقات کینزی، پژوهشهای دیگر نیز انجام شد که همجنس گرایی را یک بیماری با منشاء روانی اجتماعی و قابل درمان می دانست، اما تمامی این تحقیقات به بهانه های واهی به کنار گذاشته شدند .
در رابطه با همجنس گرایی در حیوانات نیز قابل توجه است که بدانید، حیوانات حیوان هستند نه انسان، حتی روانشناسان تطبیقی که انسان را یک حیوان باهوش و سازگار می دانند نیز در تطبیق رفتار شناسی حیوانی بر انسان بسیار احتیاط کرده و هر رفتاری در حیوانات را به انسان تعمیم نمی دهند، به عنوان نمونه جفتگیری با مادر یا خواهر که در حیوانات وجود دارد را به انسان تعمیم نمی دهند و ازدواج با محارم را رفتار اشتباه می دانند .
دوست محترم متاسفانه برخی از روانشاسان کشور عزیزمان افراد کاملا منفعل و پذیرنده ای هستند که خود در هیچ مساله ای صاحب نظر نبوده و فقط حرفهای غربی ها را (البته آن هم فقط حرفهایی که جنبه روشنفکری داشته و باکلاس باشد ) را تکرار می کنند .
بنابراین در مورد همجنسگرایی به این نکات باید توجه داشت،

1.      خارج کردن همجنس گرایی از لیست اختلالات جنسی هیچ گونه مدرک و دلیل معتبر علمی ندارد و در واقع یک بازی سیاسی بود. محقق پژوهش های مرتبط با همجنس گرایی فردی به نام کینزی است که یک زیست شناس و استاد حشره شناسی دانشگاه است و با بودجه یکی از بنیاد های به ظاهر علمی(بنیاد راکفلر) تحقیقات گسترده  و بی سرانجامی را انجام داد و پس از آن علی رغم اشکالات متعدد به خود او و شیوه و نتایج تحقیقاتش، تحت فشار های مالی و سیاسی برخی از سیاستمداران و کمپانی های بزرگ تجارت سکس این نظر در مجامع علمی قبولانده شد و حتی در انجمن روانپزشکی آمریکا در سال 1973 علی رغم میل باطنی روانشناسان برجسته دنیا، توسط رای گیری(نه یک متد علمی معتبر) این بیماری از لیست اختلالات جنسی خارج گردید(در حالی که 42 درصد از روانشناسان بزرگ دنیا به شدت با این کار مخالف بودند). حالا از شما سوال می کنم آیا اگر تعدادی از متخصصین رای به طبیعی بودن همجنس گرایی بدهند، این عمل طبیعی می شود و دیگر اختلال نیست و عوارضی نخواهد داشت؟
2.      ملاک شما برای صحیح یا نا صحیح بوددن یک رفتار چیست؟ آیا ملاک شما انجمن روانپزشکان آمریکا است؟ اگر در روزهای آینده این انجمن محترم اعلام کند که زنای با محارم انحراف و اختلال نیست، شما هم می پذیرید؟ بعید است که شما چنین نظری داشته باشید، حتما شما هم مانند دیگر انسان های عاقل، برای رفتارهای خود دلیل عقلی و شرعی را در نظر می گیرید.
3.     
4.      از سوی دیگر طبق نظر متخصصین، همجنس گرایی علاوه بر آثار روحی و جسمی منفی ایی که برای فرد و جامعه دارد، روند سرایت بیماری هایی نظیر تبخال مقعد، هپاتیت B ، انگل، تومور روده و ایدز را تا حد بسیار زیادی افزایش می دهد. در تحقیقی که بر روی طول عمر مردان همجنس باز در دهه 90 در کانادا انجام شد پژوهشگران به این نتیجه دست یافتند که مردان همجنس باز در حدود 12 سال کمتر از همنوعان غیر همجنس باز خود عمر می کنند.
5.      فرد همجنس گرا، تا زمانی که رفتارهای جنسی انحرافی یعنی لواط یا مساحقه را انجام ندهد، از نگاه دین مرتکب هیچ گناهی نشده است، و معمولا دین داران نیز افراد همجنس گرا را گناه کار و بد ندانسته واز خود طرد نمی کنند، بلکه این همجنس بازان(مردان یا زنانی که عمل لواط یا مساحقه را انجام می دهند) هستند که مرتکب گناه شده و از نگاه مردم منفور و مطرود هستند.
در نهایت باید گفت که دوست عزیز، همجنس گرایی یک اختلال روانی درمان پذیر است، اگرچه روند درمان آن دشوار تر می باشد و فردی که به این بیماری مبتلا است، باید همانند تمام انسانهای شریف و محترم که به دیگر بیماری ها گرفتار می شوند و بدون خجالت و احساس حقارت به درمان خود بپردازد.
موفق باشید
منتظر مکاتبات بعدی شماهستیم.