با سلام خدمت شما پرسشگر محترم
برای اینکه پاسخ دقیق تری به این پرسش بدهیم باید ابتدا جنبه ها و شئون مختلف وجو انسان را بشناسیم،تا بدانیم وقتی می گوییم گناه لذت دارد در انسان چه جنبه ای از وجود لذت می برد.
باید دانست انسان موجودی است که وجود او ابعادی مختلف دارد و انسان هم دارای قوه ی شهوت است و هم قوه ی غضب ،هم قوه ی واهمه و هم مخیله وعقل و دیگر قوا … که لشکریان وجود او هستند . انسان در مراتب بالاتر دارای قلب هست و بالاتر روح و …
هر کدام از وجود انسان برای خود غذایی دارد و وقتی به خواسته ی خود می رسد لذت می برد و این خواسته ها در برخی مواقع گناه محسوب می شود ،چون بنا به مصلحت انسان خداوند آن را حرام کرده و گاهی هم حرام نیست و حلال است .وقتی می گوییم گناه لذت دارد زمانی است که مثلا قوه ی شهوت انسان به کار افتد و خواسته ی خودش را از راه نامشروع می خواهد و اگر انسان در این موقع طبق خواسته ی شهوت خود عمل کند ،گناه انجام داده و اگر شهوت از راه مشروع ارضاء شود گناه نیست.
در این میان قوای دیگر هم برای خود لذتی دارند؛مثلا عقل هم برای خود لذتی دارد .به عنوان مثال اگر عقل جلوی قوه ی غضب را بگیرد و نگذارد از روی عصبانیت کار ناشاست انجام دهد ،لذت می برد. این هم لذت است .
قلب هم برای خود لذتی دارد ،وقتی قلب انسان متوجه خدا می شود و از انوار حق در او می تابد نورانی می شود و لذت می برد.
نتیجه اینکه فقط گناه برای انسان لذت نداردبلکه کارهای خوب و عقلانی و روحانی و …نیز لذت دارد ، ولی چون اکثر انسان ها بیشتر مواقع قوای حیوانی انها کار می کند ، یعنی قوه ی غضب و شهوت و واهمه ، و آنها هم از روی فرمان عقل و شرع حرکت نمی کنند فقط متوجه لذت این جنبه از لذات می شوند . ولی اگر اهلیت پیدا کند و عقل و قلب و …سایر قوای متعالی خود را به کار بیاندازند،خواهند دید که لذات قلبی و عقلی و مانند آن خیلی بالاتر و شدیدتر است .مثل فرمایشی که آیت الله بهجت در رابطه با لذت نماز فرمودند : اگر سلاطین عالم می دانستند که نماز این قدر لذت دارد ،دنبال لذات دیگر نمی رفتند.
موفق باشید.