1- فقر و غنا هم در میان مؤمنین و هم در میان کفار وجود دارد و بهره مندی از ثروت ها و لذایذ دنیوی اختصاصی به کفار ندارد. البته افراد ثروتمند فعلا در میان کفار بیشتر می باشند چون تمام هدف و تلاش آنها در راستای جمع آوری ثروت و برخورداری از لذایذ دنیوی است. 2- رنج و شادی دو قسم است؛ رنج و شادی روحی و دیگری جسمی که اولی بسیار مهم تر است. گاهی انسان رنج جسمی دارد ولی رنج روحی ندارد و تحمل آن برایش راحت است ولی رنج روحی تحملش دشوارتر است که رنج کفار اغلب از نوع روحی است. چون عامل اساسی در رنج روحی دوری و بعد از خداست که آنان از خدا دورند. و عامل امنیت روحی قرب به خداست که این عامل در اختیار مؤمنین است. 3- بسیاری از اموری که در نظر مردم موجب راحتی است همان ها مجرای عذاب اخروی می باشند چنان که آیه شریفه در مورد منافقان می فرماید: فَلا تُعْجِبْکَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ إِنَّما یُرِیدُ اَللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ بِها فِی اَلْحَیاةِ اَلدُّنْیا» ؛ (9:55) و یا در مورد کفار آمده است که: جهنم همین الان بر آنان احاطه دارد و آنان در یک شرایط روحی جهنمی بسر می برند: وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکافِرِینَ ؛ عنکبوت، آیه 54. 4- حداکثر بهره مندی کفار از لذایذ در دنیاست که وقتی این لذت ها را با لذایذ بهشتیان که قرآن بیان می فرماید مقایسه کنیم می بینیم که بسیار ناچیز است.
5- بسیاری از مشکلات دارای اثر تربیتی و سازنده است و رفاه و تنعم بیش از حد سستی و غفلت آور است.
6- برخی از مصایب کفاره گناهان است.
7- بعضی از سختی ها نتیجه طبیعی عمل انسان است.
5- بسیاری از مشکلات دارای اثر تربیتی و سازنده است و رفاه و تنعم بیش از حد سستی و غفلت آور است.
6- برخی از مصایب کفاره گناهان است.
7- بعضی از سختی ها نتیجه طبیعی عمل انسان است.