حسن بن علی بن فضال سه پسر داشت که هر سه از راویان بزرگ بودند . اینها به امامت جعفر کذاب معتقد نبودند بلکه به امامت عبد الله بن جعفر معتقد بودند . این عبد الله را عبد الله افطح می نامند و این راویان را فطحی المذهب می گویند . اینها عاقبت امر ، حق را فهمیدند. ( ر. ک. جامع الرواه ) . در سایت حوزه آمده است :
« ابن فضّال» ها سه نفر هستند : احمد بن حسن بن علی بن فضّال (م 260 ق)، علی بن حسن بن علی بن فضّال (م 290 ق) و محمّد بن حسن بن علی بن فضّال (م 341 ق) علمای رجال هر سه را «فطحی المذهب» و از فقهای اصحاب معرفی کرده اند. پدر آن ها اگرچه فطحی المذهب بود ولی در اواخر عمرش، به امامت امام موسی کاظم علیه السلام شهادت داد و در خدمت امام رضا علیه السلام قرار گرفت و از دیدگاه علمای رجال، در نهایت وثاقت و عابدترین فرد زمان خود معرفی شده است . پدر ابن فضال ها همان کسی است که در صحرا و کوهستان در اثر سجده های طولانی، پرندگان بر پشت او می نشستند و حیوانات وحشی در اطراف او مشغول چریدن بودند . در مسجد جامع کوفه محلی برای عبادت خود داشت . امام عسکری علیه السلام درباره خاندان «بنی فضال» فرمود: «به آنچه که آن ها از ما روایت می کنند، تمسّک کنید، ولی به عقیده آن ها اعتنایی نداشته باشید.»