غنايى كه از نظر فقهى موضوع حكم حرمت قرار گرفته، چيست؟

آيات عظام امام، بهجت، خامنه‏اى، صافى، فاضل و نورى: غنا، آوازى است كه در گلو غلتانده (چهچهه) و باعث طرب شود و مناسب با مجالس لهو و خوش‏گذرانى و فساد انجام گيرد. آواز با اين مشخصه، خواندن و استماعش حرام است ؛ خواه در كلام حق باشد يا كلام باطل.

آيةاللَّه تبريزى: غنا، آوازى است كه مناسب با مجالس لهو و خوش‏گذرانى و فساد انجام گيرد و محتواى آن كلام باطل باشد. آواز با اين مشخصه، خواندن و استماعش حرام است و اگر محتواى آن كلام صحيح و حق باشد، بنابر احتياط واجب جايز نيست.

آيات عظام مكارم و وحيد: غنا، آوازى است كه مناسب با مجالس لهو و خوش‏گذرانى و فساد انجام گيرد. آواز با اين مشخصه، خواندن و استماعش حرام است ؛ خواه در كلام حق باشد يا باطل.

آيةاللَّه سيستانى: غنا، آوازى است كه مناسب با مجالس لهو و خوش‏گذرانى انجام گيرد و اگر محتواى آن كلام باطل و يا قرآن، ذكر و دعا باشد، آواز با اين مشخصه، خواندن و استماعش حرام است و اگر محتواى آن كلام حق و صحيح باشد (به جز قرآن ذكر و دعا)، بنابر احتياط واجب جايز نيست.

منبع:

امام، تحريرالوسيله، ج 1، (مكاسب محرمه)، س 13 ؛ آيةاللَّهفاضل، جامع المسائل، ج 1، س 978 ؛ آيةاللَّهخامنه‏اى، اجوبةالاستفتاءات، س 1132 ؛ آيةاللَّهصافى، هداية العباد، ج 1 م 1697 ؛ آيةاللَّهنورى، توضيح المسائل، (مسائل مستحدثه) ؛ آيةاللَّهبهجت، وسيلةالنجاة، ج 1، م 1449. آيةاللَّهتبريزى، صراط النجاة، ج 5، س 1151 و 1162. آيةاللَّهمكارم، استفتاءات، ج 2، س 701 ؛ آيةاللَّهوحيد، منهاج الصالحين، ج 3، م 17.آيةاللَّهسيستانى، منهاج الصالحين، ج 2، م 20.