فئام در لغت به معنای گروه بسیار زیاد از مردم است تفسیر خاصی از امیر مومنان در این باره نیامده، در روایتی مفصل که در اقبال الاعمال سید بن طاوس در فضیلت روز غدیر از امام رضا علیه السلام نقل شده آن حضرت می فرمایند امیر مومنان علیه السلام در این روز خطبه خوانده در ضمن این خطبه امیرمومنان در فضیلت افطار دادن در این روز فرموده اند و کسی که در این روز به مومنی افطار بدهد گویا فئامی و فئامی را افطار داده بعد با دستشان ده بار شمردند (یعنی ده بار فرمودند فئامی وفئامی وفئامی…) فردی بلند شد وگفت فئام چیست حضرت فرمود دویست هزار( و در برخی نقل ها صد هزار) پیامبر ،صدیق وشهید … (إقبال الأعمال (ط – القدیمة)، ج 1، ص: 463).لکن به نظر می رسد این جمله حضرت به این معنا نیست که فئام انبیا و صدیقان و شهدا باشند بلکه فئام به همان معنای گروه زیاد است لکن وقتی راوی از معنای آن سوال می کند حضرت می فرمایند این گروه های زیاد که دویست هزار نفرند انبیا و صدیقان وشهداء هستند یعنی ثواب افطار تعداد زیادی از مردم به وی داده می شود که این گروه زیاد از انبیا و صلحا هستند موید این مطلب روایت ذیل است :ٍّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَنْ أَطْعَمَ أَخَاهُ فِی اللَّهِ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ مَنْ أَطْعَمَ فِئَاماً مِنَ النَّاسِ «6» قُلْتُ وَ مَا الْفِئَامُ مِنَ النَّاسِ قَالَ مِائَةُ أَلْفٍ مِنَ النَّاسِ.(الکافی (ط – الإسلامیة)، ج 2، ص: 202).امام صادق علیه السّلام فرمود: هر که برادرش را براى خدا اطعام کند، پاداشش مانند کسى است که فئامى از مردم را اطعام کند، عرض کردم: فئام چه قدر است؟ فرمود: صد هزار از مردم.
همان گونه که معلوم است در این روایت فئام به صد هزار نفر از مردم معنی شده اند و نه خصوص انبیا و صدیقان .
.