خداوند متعال در سوره شوری،‌ آیه ۳۳ می‌فرماید: «إِن یَشَأْ یُسْکِنِ الرِّیحَ فَیَظْلَلْنَ رَوَاکِدَ عَلىَ ظَهْرِهِ إِنَّ فىِ ذَالِکَ لاََیَاتٍ لِّکلُ ِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ»(اگر (خدا) بخواهد باد را آرام مى ‌سازد و (کشتى‌ ها) بر روى آن راکد شوند، قطعاً در این (امور) نشانه ‌هایى براى هر بسیار شکیباى بسیار سپاسگزار است.)با توجه به این که قرآن، کتاب هدایت برای تمام زمان‌هاست و تا قیام قیامت استمرار خواهد داشت، در این آیه برای معرفی نشانه‌های ربوبیت و قدرت خدا از ساکن کردن باد نام برده شده است. بالاخره آیا مردم زمان نزول قرآن هم باید قرآن را می‌فهمیدند و هدایت می‌شدند یا خیر؟! آیا اگر در این آیه از کشتی‌های پیشرفته با موتورهای اتمی سخن می‌گفت، مردم زمان نزول آیه را می‌فهمیدند یا آیه برای آنها نامفهوم می‌شد؟! فرض کنیم در این آیه می‌فرمود: «اگر خدا می‌خواست اورانیوم را خلق نمی‌کرد تا شما بتوانید آن را به وسیله غنی‌سازی به سوخت هسته‌ای تبدیل کنید و در موتورهای اتمی ناوهای هواپیمابر استفاده کنید و در نتیجه کشتی‌های شما بر روی دریا متوقف می‌شد و…» آیا در این صورت مردم زمان نزول، درکی از آیه داشتند و یا با تعدادی کلمات گنگ و بی‌معنا روبه رو می‌شدند؟!اما مردم زمان‌ ما و نسل‌های آینده تا قیام قیامت هر کس این آیه را بخواند و اندکی تأمل کند، به قدرت خدا پی می‌برد؛ چرا که قرآن کریم با ساده‌ترین مطالب، مهم‌ترین و کلی‌ترین پیام‌های هدایتی را به مخاطبین خود منتقل می‌کند. هنر قرآن در این است که با ساده‌ترین مثال‌ها، عالی‌ترین معارف را بیان می‌کند. اگر کسی این آیه را بخواند و پیام آیه را دریابد و علت واقعی حرکت و سکون باد را از قدرت خدا بداند، قطعا منشاء انرژی هسته‌ای را هم از خدا خواهد دانست! قطعا منشاء سلول‌های بنیادین، تکنولوژی نانو و سایر پیشرفت‌های علمی و صنعتی را نیز از خدا خواهد دانست! چرا که تمام مصنوعات و اختراعات بشری همه مدیون قوانین عالم ماده و طبیعت است. قوانینی که همه بر اساس نظام علی و معلولی شکل گرفته است. نظامی که خدا آنرا را در این دنیا قرار داده است. تنها کاری که بشر انجام داده، این است که بعضی از قوانین عالم ماده و طبیعت را کشف نموده است. توجه بفرمایید کشف کرده؛ یعنی خدا این قوانین را خلق کرده و بشر فقط بعضی را کشف کرده و بر اساس همان نظام علی و معلولی آنها را کنار هم گذاشته تا بتواند اختراعی انجام دهد! تازه همین کشفی را هم که بشر کرده است،‌ مدیون قوه تفکر و تحلیلی است که خدا به او ارزانی داشته است.
خلاصه اینکه برای جهانی و همیشگی بودن قرآن، لازم نیست در قرآن، سخنی از کشتی‌های موتور دار و اتم و فضاپیما باشد، بلکه یکی از وجوه اعجاز قرآن در همین شیوه بیان مطالب و معارفش است که از دل آنها پیام‌های کلی و همیشگی بیرون می‌آید و برای تمام نسل‌ها تا قیام قیامت قابل استفاده و هدایت آفرین است.