در پاسخ به مطالبی توجه کنید . 1. «اتیان» به معنى آمدن و آوردن ( انجام دادن ) هر دو آمده است . مانند «أَتى أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ»  نحل: 1 ؛ یعنى امر خدا آمد آن را به عجله نخواهید و مثل «وَ اللَّاتِی یَأْتِینَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِکُمْ»  نساء: 15؛ یعنى زنانی که زنا می آورند . در تفسیر المیزان ذیل آیه فوق آمده است : «یُقالُ اتاه وَ اتى بِهِ اى فَعَلَه»  . این کلمه در قرآن مجید اغلب به معنى آمدن به کار رفته و به معنى آوردن خیلى  کم آمده است . قاموس قران ماده اتی  
2.        «مجى ء» :   مصدر میمی از جاء یجی ء به معنای آمدن است .
 
3.        « ایتاء » مصدر باب افعال از « اتی » است . آتى یؤتى ایتاء از باب افعال به معنى دادن و عطا کردن است . مثل «وَ آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّکاةَ- و آتاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ- و آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ- و آتاکُمْ مِنْ کُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ»  .