مفسرین فرق های متعددی را برای این سه عبارت ذکر کرده و در فرق بین هدایت اول و دوم گفته اند: 1-هدایت اول راهنمایى و هدایت از گمراهى و هدایت دوم بمعنى بیان احکام حلال و حرام است. 2-"دىً لِلنَّاسِ” درحالى که قرآن مردم را راهنما است و “وَ بَیناتٍ مِنَ الْهُدى” ِ و درحالى که علامات واضحه است .3- هدایت داراى یک مرحله عمومى "ُدىً لِلنَّاسِ” و یک مرحله خاصّ است “وَ بَیناتٍ مِنَ الْهُدى”. 4- این جملات در مقام مدح ستایش قرآنی هستند که "ُدىً لِلنَّاسِ” راهنما است برای دل های بندگانی که ایمان آوردند و تصدیقش نمودند و پیروی کردند و “بَیناتٍ مِنَ الْهُدى” دلایل و حجت های روشن و واضحی است برای کسی که آن را بفهمد و بیندیشد.
اما فرقانِ یعنی آنچه باعث امتیاز بین حق و باطل مىشود. از امام صادق (ع)نقل شده که فرمود: قرآن اسم است براى تمام آن و فرقان نام قسمتى است که لازم است مردم به آنها عمل نمایند.