باید درجواب پرسشگرمحترم عرض کرد .احادیث در باره عظمت قرآن کریم زیاداست .ازجمله |:پیامبر اکرم(ص) عظمت قرآن کریم فرموده اند: «ای مردم شما در منزل آرامش و صلح هستید و شما در حال سفرید، شما را به شتاب می برند. شاهدید که(گذر) شب و روز، هر نوی را کهنه می کند و هر دوری را نزدیک می گرداند و هر وعده ای را به سر می آورد. پس، برای میدان مسابقه دور و درازی که در پیش دارید، آماده کوشش شوید.» مقداد عرض کرد: ای پیامبر خدا آرامش و صلح یعنی چه؟ پیامبر فرمود: «دنیا» سرای تلاش و سپری شدن است، پس، هر گاه فتنه ها هم چون پاره های شب تار شما را فرا گرفت به قرآن روی آورید، که آن شفیعی است که شفاعتش پذیرفته است و شاکی و خصمی است که شکایتش قبول می شود. هر که آن را پیش روی خود قرار دهد، او را به سوی بهشت راهنمایی کند و هر که آن را پشت سر خود قرارش دهد، او را به دوزخ کشاند. قرآن راهنمایی به سوی بهترین راه است. آن کتابی است که در آن تفصیل، روشنگری و تحصیل(حقایق) است، و جدا کننده(میان حق و باطل) است و شوخی نیست. ظاهری دارد و باطنی، ظاهرش حکم و دستور است و باطنش دانش. ظاهرش زیبا و باطنش ژرف و عمیق است. ستارگانی دارند، و ستارگانش نیز ستارگانی دارند ستارگانی که شگفتی هایش بی شمار است، و عجایب و غرایبش کهنه و تمام نمی شود. در قرآن چراغ های هدایت و پرتوگاه حکمت است، برای کسی که صفت حق را بشناسد راهنمای معرفت است. پس، باید آدمی دقت نظر کند و صفت(حق) را پیش چشمش آرد، تا از هلاکت رهایی یابد و از تنگنا به در آید؛ زیرا که اندیشیدن، مایه حیات دل شخص بینا و با بصیرت است، هم چنان که آدمی به نور چراغ در تاریکی ها راه می پیماید. پس بر شما است که نیکو برهید و کم(در شبهات و تاریکی ها) منتظر بمانید.»
إِنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ بِالْحُزْنِ فَاقْرَءُوهُ بِالْحُزْنِ.کافى، ج 2، ص 614) قرآن را با صداى محزون بخوانید.
امیرالمومنین (ع) مى فرماید: قرآن را طورى بخوانید که به دلتان بنشیند و خانه هایتان را با تلاوت قرآن منور کنید. حدیث داریم خانه اى که در آن قرآن خوانده مى شود، چنان بر اهل آسمان مى درخشد، همانطور که ستاره هاى پرنور براى اهل زمین مى درخشند و شما در زمین مى گویى آن ستاره پرنور است. همینطور که ستارگان براى اهل زمین مى درخشند، خانه اى که در آن قرآن خوانده شود براى اهل آسمان مى درخشد. چون امیرالمؤمنین (ع) فرمود: این ستاره ها همه شهرهایى هستند مثل شهرهاى شما
قَالَ النَّبِىُّ (ص): «نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَهِ الْقُرْآنِ» (کافى، ج 2، ص 610) خانه هایتان راباخواندن قرآن نورانی کنید.
درحدیثی دیگر.می فرماید..قِرَاءَهُ الْقُرْآنِ فِى الْمُصْحَفِ تُخَفِّفُ الْعَذَابَ عَنِ الْوَالِدَیْنِ وَ لَوْ کَانَا کَافِرَیْنِ» (کافى، ج 2، ص 613) اگر پسر قرآنى را باز کند و بخواند، اگر پدر و مادرش کافر هم باشند قرآن خواندن پسر در تخفیف عذاب پدر مؤثر است. اگر پدر و مادر مجرم و بى دین از دنیا بروند اما پسر و دخترش از روى قرآن بخوانند همین قرآن خواندن حتى در جرم پدر و مادرش اثر مى گذارد . حضرت علی(ع) از پیامبر(ص) چنین نقل کرده اند: «خیارکم من تعلم القرآن و علمه.» «بهترین شما آن کسانی اند که قرآن را فرا گیرند و به دیگران آموزش دهند.»
علی(ع) فرمودند: «در روز قیامت گوینده ای صدا می زند: آگاه باشید امروز هر کشت کاری گرفتار کشت خود و گرفتار سرنوشت کاری است که انجام داده، جز حارثان قرآن-آنان که به فراگیری و مطالعه قرآن و بذر افشانی آن مشغول بودند.پس شما از فراگیران و بذر افشانان قرآن و پیروان آن باشید! با قرآن خدا را بشناسید و خویشتن را با آن اندرز دهید. هر گاه(نظر شما بر خلاف قرآن بود) خود را متهم کنید، و خواسته های خویشتن را در برابر قرآن نادرست بشمارید.» .
  پیامبر اکرم(ص) فرموده است:
«القرآن مأدبة الله، فتعلموا من مأدبة الله ما استطعتم، انه النور المبین و الشفاء النافع، تعلموه؟ فان الله شرفکم بتعلمه.
«قرآن سفره خداست، پس تا می توانید از میهمانی او فرا گیرید، آن نور روشن و درمان سودمند است، آن را فرا گیرید؛ چرا که خدا با آموختن آن به شما شرافت می بخشد. .
  پیامبر اعظم(ص) فرمود: «ان القلوب تصدا کما یصدأ الحدید قیل: یا رسول الله: و ما جلاؤها؟ قال: قراءة القرآن و ذکر الموت.» «دل ها چون آهن زنگ می زند. سؤال شد: ای رسول خدا! جلای دل ها چیست؟ حضرت فرمود: خواندن قرآن و یاد مرگ.» قرآن کریم نه تنها مرض های روحی را شفا می دهد بلکه حتی قلب مرده را زنده می کند. پیامبر اکرم(ص) به انس فرمود: «یا بن أم سلیم. لاتغفل عن قراءة القرآن صباحا و مساء، فان القرآن یحیی القلب المیت، و ینهی عن الفحشاء و المنکر.» «ای پسر ام سلیم! از خواندن و تلاوت قرآن در صبح و شام غافل مباش! چرا که قرآن دل مرده را زنده می کند، و از کار زشت و ناپسند باز می دارد.