دوست خوبم؛ خدای رحمان هیچ گاه میان بندگانش تبعیض قائل نمی شود وهمه  ی بندگان می توانند به بالاترین درجه کمال برسند. خداوی سبحان هر آنچه که لازمه کمال بوده به انسانها عطا فرموده«الذی احسن کل شی خلقه ثم هدی» بنابراین یکی ممکن است مسیر کمالش از راه فقر باشد یکی از راه ثروت.
فقیر باصبر امتحان می شود و غنی و ثروتمند با شکر. شکر نعمت به مراتب مشکل تر از صبر است. آن کس که تلاش می کند اما وسعت رزق ندارد، خداوند کمالش را در صبر قرار داده و از او انتظار نمی رود که بخششهای وسیعی داشته باشد.  اما آن کسی که تمکن مالی دارد باید از مالش دل بکند .
از رحمت خداوند به دور است که بخواهد فرد پولدار و فقیر را در ااعمال خیر مالی، با هم مقایسه کند. شخصی که مال دارد بخشی از کمالش به واسطه ی دل کندن از مالش است و کسی که ندارد اگر صبور باشد و قلبا دوست داشته باشد که ثروت داشته باشد و آن را در راه خیر مصرف کند ، قطعا اجر دارد.
خلاصه کلام اینکه: هر کسی که بتواند درآزمون های الهی موفق شود به کمال می رسد. خداوند افراد را یکسان امتحان نمی کند یکی با فقر، یکی با ثروت ،یکی با مرض، یکی با سلامتی و…